ITPP2/443-140/11/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2011 r. (data wpływu 31 stycznia 2011 r.), uzupełnionym w dniach 7 kwietnia i 12 maja 2011 r. (daty wpływów), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do napędu samochodu Fiat Ducato - jest prawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 7 kwietnia i 12 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do napędu samochodu Fiat Ducato.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami przemysłowymi opodatkowanymi od dnia 1 stycznia 2011 r. stawką w wysokości 23%. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania miesięcznych deklaracji dla podatku od towarów i usług. Jest właścicielem samochodu ciężarowego marki Fiat Ducato, którego masa całkowita nie przekracza 3,5 tony. Samochód jest wykorzystywany dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowy pojazd, zgodnie z zaświadczeniem wydanym w dniu 1 września 2005 r. przez okręgową stację kontroli pojazdów, spełniał wymagania o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowe zaświadczenie, zgodnie z zasadami określonym w art. 86 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, zostało w dniu 2 września 2005 r. złożone przez Spółkę w urzędzie skarbowym. Od dnia wydania ww. zaświadczenia do dnia sporządzenia uzupełnienia wniosku, w samochodzie nie dokonano zmian parametrów technicznych, w wyniku których przestałby on spełniać wymagania potwierdzone tym zaświadczeniem.

W dniu 11 lutego 2011 r. okręgowa stacja kontroli pojazdów na wniosek Spółki wydała zaświadczenie, iż samochód, o którym mowa wyżej, spełnia wymagania określone w art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług. W dowodzie rejestracyjnym widnieje adnotacja o treści: (VAT-4). Według Spółki, wydanie nowego zaświadczenia nie spowodowało uchylenia lub też wyeliminowania z obrotu prawnego wydanego, także na wniosek strony w dniu 1 września 2005 r. przez okręgową stację kontroli pojazdów, zaświadczenia, że wskazany pojazd spełniał do dnia 31 grudnia 2010 r. wymagania określone w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo, nieuzyskując po dniu 1 stycznia 2011 r. nowego zaświadczenia, o którym mowa w art. 3 ust. 3 "ustawy p.t.u. z 2011 r.", w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. pomniejszać podatek należny za dany miesiąc rozliczeniowy o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do samochodu ciężarowego marki Fiat Ducato o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku uzyskania po dniu 1 stycznia 2011 r. nowego zaświadczenia, o którym mowa w art. 3 ust. 3 "ustawy p.t.u. z 2011 r.". Spółka stwierdziła, mając powyższe na uwadze, że ma prawo w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. pomniejszać podatek należny za dany miesiąc rozliczeniowy o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do samochodu ciężarowego marki Fiat Ducato, o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, do chwili obecnej wykorzystywanego przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Zdaniem Spółki nie znajdzie też zastosowania ograniczenie, o którym mowa w art. 4 "ustawy o p.t.u. z 2011 r."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na podstawie art. 4 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), w okresie od dnia wejścia w życie tejże ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 3 tegoż artykułu).

Z obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010 r. przepisów art. 86 ust. 3-5 powołanej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wynikało, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowiło 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem był ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł (ust. 3 tego artykułu).

Z ust. 4 tego przepisu wynikało, iż przepis ust. 3 nie dotyczy:

Zgodnie z ust. 5 tegoż artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdzało się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z treści obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wynikało, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Analizując powyższe przepisy należy wskazać, iż mimo zaistniałej z dniem 1 stycznia 2011 r. zmiany przepisów, zaświadczenia wydane przez okręgowe stacje kontroli pojazdów po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego do końca 2010 r., nie tracą swojej ważności i nie zachodzi konieczność przeprowadzenia ponownego dodatkowego badania technicznego, o którym mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. Wymagania dla pojazdów samochodowych, których spełnienie potwierdzają te zaświadczenia, nie uległy bowiem zmianie po 31 grudnia 2010 r. Takie zaświadczenia pozostają nadal aktualne, o ile nie zostaną dokonane zmiany w badanym pojeździe, w wyniku których nie spełniałby już wymagań potwierdzonych tym zaświadczeniem.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami przemysłowymi. Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej użytkuje samochód ciężarowy marki Fiat Ducato o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Samochód jest wykorzystywany dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowy pojazd, zgodnie z zaświadczeniem wydanym w dniu 1 września 2005 r. przez okręgową stację kontroli pojazdów, spełniał wymagania, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W przedmiotowym pojeździe nie dokonano zmian parametrów technicznych, w wyniku których przestałby spełniać wymagania potwierdzone tym zaświadczeniem. W dniu 11 lutego 2011 r. okręgowa stacja kontroli pojazdów wydała nowe zaświadczenie, iż samochód, o którym mowa wyżej, spełnia wymagania określone w art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy. W dowodzie rejestracyjnym widnieje adnotacja VAT-4.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do przedmiotowego samochodu przysługiwało Spółce od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 10 lutego 2011 r. na podstawie zaświadczenia wydanego w dniu 1 września 2005 r., potwierdzającego, że spełnia on warunki określone w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy, a po tym terminie - na podstawie zaświadczenia potwierdzającego spełnienie warunków określonych w art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy i stosownego wpisu w dowodzie rejestracyjnym tego pojazdu. Omawiane odliczenie przysługuje Spółce na zasadach wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że nie wystąpi żadna z okoliczności wyłączających to prawo, określonych w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.