ITPP2/443-137/10/AJ - Brak możliwości odzyskania podatku VAT przez gminę w związku z realizacją projektu likwidacji barier architektonicznych w szkole.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2010 r. (data wpływu 19 lutego 2010 r.), uzupełnionym w dniu 8 marca 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Likwidacja barier architektonicznych w poruszaniu się w szkole promującej kształcenie integracyjne. Dobudowa dźwigu samonośnego zewnętrznego dla niepełnosprawnych w Zespole Szkół" - jest prawidłowe.

W dniu 19 lutego 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 8 marca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Likwidacja barier architektonicznych w poruszaniu się w szkole promującej kształcenie integracyjne. Dobudowa dźwigu samonośnego zewnętrznego dla niepełnosprawnych w Zespole Szkół".

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Miasto ubiega się o dofinansowanie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w ramach "Programu wyrównywania różnic między regionami II" na realizację projektu pn.: "Likwidacja barier architektonicznych w poruszaniu się w szkole promujące kształcenie integracyjne". Dobudowa dźwigu samonośnego zewnętrznego dla niepełnosprawnych w Zespole Szkół". Podstawowym celem projektu jest rehabilitacja społeczna dzieci i młodzieży szkolnej niepełnosprawnej, stworzenie im warunków do pełnego uczestnictwa w społeczeństwie. Budynek, w którym zostanie zainstalowana winda jest przeznaczony wyłącznie do prowadzenia statutowej działalności oświatowej - szkoła podstawowa i gimnazjum. W związku z powyższym zainstalowana winda będzie wykorzystywana wyłącznie w działalności oświatowej - nie uzyskującej dochodów.

Zespół Szkół jest jednostką organizacyjną Gminy Miasta. Budynek szkoły, w której ma być zainstalowana winda stanowi własność Gminy i został oddany szkole w trwały zarząd. Projekt realizowała będzie Gmina. Po zakończeniu inwestycji nakłady zostaną przekazane szkole i zwiększą wartość budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gminie Miastu przysługuje prawo do odzyskania w jakiejkolwiek formie podatku od towarów i usług przy realizacji ww. projektu.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma w tym przypadku zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Budynek, w którym zostanie zainstalowana winda jest przeznaczony wyłącznie do prowadzenia działalności oświatowej nie uzyskującej dochodów. W związku z tym Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w fakturze wystawionej przez wykonawcę. Podatek zawarty w fakturze stanowić będzie koszt projektu.

Gmina wskazała, że dofinansowanie windy nie jest pomocą, o której mowa w § 8 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne mniemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl ust. 6 powołanego przepisu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 7 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Do dnia 31 grudnia 2009 r. kwestię tę uregulowano w rozdziale 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), oraz § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Miastu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach przewidzianych w ustawie, ponieważ nie wystąpi w tym przypadku związek ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało również prawo do otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki otrzymane na jego realizację nie są środkami, o których mowa w § 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2009 r. (do dnia 31 grudnia 2009 r. § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.).

Końcowo wskazać należy, iż tut. organ nie rozstrzygał kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów projektu. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.