ITPP2/443-1365/13/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-1365/13/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2013 r. (data wpływu 12 grudnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 20 lutego 2014 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku naliczenia podatku przy sprzedaży nieruchomości zabudowanej, w drodze licytacji komorniczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 20 lutego 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku naliczenia podatku przy sprzedaży nieruchomości zabudowanej w drodze licytacji komorniczej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W toku postępowania egzekucyjnego, pismem z dnia 22 listopada 2012 r. dokonał Pan zajęcia nieruchomości położonej w miejscowości S., ul. K., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Przedmiotowa nieruchomość stanowi współwłasność dłużniczki Emilii R. Nieruchomość geodezyjnie oznaczona jest numerem działki 59. Powierzchnia, zgodnie z działem I księgi wieczystej, wynosi 0,2590 ha, natomiast zgodnie z zapisami w ewidencji gruntów wynosi 0,26 ha. Zabudowę działki stanowi budynek mieszkalny jednorodzinny oraz budynek warsztatowo-garażowy. Budynek mieszkalny jednorodzinny to budynek wolnostojący, piętrowy, murowany, częściowo podpiwniczony, wybudowany na przełomie lat 80-tych i 90-tych ubiegłego wieku. Ściany murowane z cegły silikatowej, ocieplone styropianem. Dach dwuspadowy o konstrukcji drewnianej, kryty blachodachówką. Stolarka okienna PCW, stolarka drzwiowa wewnętrzna płytowa, zewnętrzna drewniana. Ogrzewanie centralne i ciepła woda zasilane piecem na paliwo stałe. Powierzchnia użytkowa 220 m2. Budynek warsztatowo-garażowy to budynek wolnostojący, parterowy, murowany, bez podpiwniczenia. Wybudowany w latach 80-tych i 90-tych ubiegłego wieku. Ściany murowane z bloczków żużlobetonowych i pustaków. Dach płaski nad częścią warsztatową o konstrukcji stalowej, kryty płytą obornicką, a nad częścią garażową o konstrukcji drewnianej, kryty eternitem. Powierzchnia użytkowa budynku wynosi 433 m2. Zgodnie z operatem szacunkowym biegłego sądowego nieruchomość została oszacowana na łączną kwotę 692.000,00 zł, w tym budynki 634.800,00 zł, grunt 57.200,00 zł. Nieruchomość wykorzystywana jest do prowadzenia działalności gospodarczej przez Emilię R. W toku czynności egzekucyjnych w dniu 25 września 2013 r. pozyskano informację z Urzędu Skarbowego, że dłużniczka prowadzi działalność gospodarczą od 1 czerwca 1998 r., w zakresie transportu drogowego towarów (adres prowadzenia działalności: S., ul. K. Uzyskano także informację, że przy nabyciu ww. nieruchomości, tj. w 1989 r., nie powstało prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż transakcja ta miała miejsce przed wprowadzeniem podatku od towarów i usług. Według danych z ewidencji środków trwałych prowadzonej przez dłużniczkę dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych wynika, że na budynek warsztatowo-garażowy, w którym wykonywana jest działalność gospodarcza, poniesiono nakłady o wartości netto 49.631,51 zł. Wartość początkowa budynku warsztatowo-garażowego wynosiła 194.850,00 zł, zatem poniesione nakłady na ulepszenie wyniosły 25,47%. Ponadto Urząd Skarbowy oświadczył, że transakcja zbycia przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2001 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Budynek mieszkalny znajdujący się na działce nr 59 nie był i nie jest wykorzystywany przez dłużniczkę na cele działalności gospodarczej.

Drugim współwłaścicielem nieruchomości jest mąż dłużniczki Zbigniew R., wobec którego Urząd Skarbowy w dniu 24 września 2013 r. podał informację: "odnotowane, niezamknięte powiązania z działalnością gospodarczą: brak".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

* Czy przy sprzedaży w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym zajętej nieruchomości położonej pod adresem S., ul. K., komornik sądowy, jako płatnik podatku od towarowi usług, będzie zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatku od towarów i usług.

* W przypadku odpowiedzi twierdzącej - w jakiej wysokości naliczyć podatek.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazującego w poz. 61 wniosku przepisy art. 18 i art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług, przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym nie powstaje obowiązek naliczenia i odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa nieruchomości, co do zasady, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartych w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Zatem warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z ust. 7a powyższego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Stosownie do treści obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że będzie Pan zbywał, w drodze licytacji komorniczej, nieruchomość położoną w miejscowości S. ul. K., stanowiącą współwłasność dłużniczki i jej męża. Nieruchomość geodezyjnie oznaczona jest numerem 59. Przy jej nabyciu, tj. w 1989 r., nie istniało prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż transakcja miała miejsce przed wprowadzeniem podatku od towarów i usług. Zabudowę działki stanowi budynek mieszkalny jednorodzinny oraz budynek warsztatowo-garażowy. Budynek warsztatowo-garażowy wykorzystywany jest przez dłużniczkę od dnia 1 czerwca 1998 r. do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego towarów. Według danych z ewidencji środków trwałych prowadzonej przez dłużniczkę, na budynek warsztatowo-garażowy, w którym wykonywana jest działalność gospodarcza, poniesiono nakłady na ulepszenie wynoszące 25,47% jego wartości początkowej. Budynek mieszkalny znajdujący się na działce nr 59 nie był i nie jest wykorzystywany przez dłużniczkę na cele działalności gospodarczej.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż w imieniu dłużniczki budynku mieszkalnego, którego jest współwłaścicielem, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie będzie stanowiła czynności, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Z okoliczności sprawy wynika, że budynek ten był nabyty i wykorzystywany wyłącznie na cele mieszkaniowe. Zatem jego zbycie nie będzie dokonane w ramach działalności gospodarczej, lecz w ramach rozporządzania własnym majątkiem i będzie działaniem w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Tym samym - uwzględniając treść art. 29a ust. 1 ustawy - zbycie w imieniu dłużniczki działki gruntu przynależnej ww. budynkowi również nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Natomiast sprzedaż budynku warsztatowo-garażowego, w którym dłużniczka prowadzi działalność gospodarczą, będzie transakcją podlegającą opodatkowaniu, przy czym należy rozpatrzeć, czy będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku. Dostawa tego budynku nie będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy (z wniosku nie wynika, aby dłużnicy wynajmowali/wydzierżawiali budynek lub jego część). Transakcja ta będzie jednak zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ przy nabyciu budynku nie przysługiwało dłużniczce prawo do odliczenia podatku naliczonego i nie ponosiła wydatków na jego ulepszenie przekraczających 30% jego wartości początkowej. W konsekwencji - uwzględniając treść art. 29a ust. 8 ustawy - sprzedaż przynależnej temu budynkowi części działki gruntu, również będzie podlegała zwolnieniu od podatku.

Zatem należy potwierdzić Pana stanowisko, że w związku ze sprzedażą przedmiotowej nieruchomości nie powstanie obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku do urzędu skarbowego. Ze względu na fakt, że tut. organ w wydanym rozstrzygnięciu ocenił stanowisko Pana w zakresie pytania nr 1 jako prawidłowe, przy warunkowej formule pytania nr 2, ocena stanowiska korelującego z tym pytaniem stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl