ITPP2/443-135/09/PS - Stawka podatku dla usług budowlanych dotyczących budowy budynku mieszkalnego z miejscami postojowymi i infrastrukturą towarzyszącą.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2009 r. (data wpływu 23 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania 7% stawki podatku do świadczonych usług budowlanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lutego 2009 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania 7% stawki podatku do świadczonych usług budowlanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest generalnym wykonawcą wielorodzinnego budynku mieszkalnego z aktualnym pozwoleniem na budowę. Budynek składa się z następujących elementów:

Do każdego lokalu mieszkalnego przypisane jest jedno miejsce postojowe. Fakturowanie budowy budynku następuje poszczególnymi etapami ze stawką 7%, bez wyodrębniania, czy usługa budowlana dot. części budynku, w której umiejscowione są miejsca postojowe, czy też lokale mieszkalne lub klatka chodowa. Ściany budynku, jak również całe jego posadowienie (fundament, ławy, stropy) służą zarówno lokalom mieszkalnym, jak również dla części budynku, w której zlokalizowane są miejsca postojowe. Nie ma możliwości dokonania podziału w tym zakresie. Elementy posadowienia budynku musiałyby być również wykonane, nawet bez wykonania miejsc postojowych. Ponadto, zgodnie z obowiązującymi przepisami, budując budynek mieszkalny inwestor ma obowiązek zapewnić infrastrukturę związaną z obiektem mieszkalnym w postaci miejsc postojowych naziemnych lub podziemnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym całość usług budowlanych związanych z budową budynku mieszkalnego (części podziemnej i nadziemnej), w tym budowa części podziemnej z miejscami postojowymi może być opodatkowana stawką 7%...

Zdaniem Wnioskodawcy, do całości usług budowlanych związanych z budową budynku mieszkalnego, składającego się z części podziemnej (zawierającej miejsca postojowe) i nadziemnej, można stosować stawkę 7%. Zgodnie z obowiązującymi przepisami usługi budowlane związane z budownictwem mieszkaniowym oraz infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu opodatkowane są stawką 7%. Inwestor ma obowiązek zapewnienia do każdego lokalu mieszkalnego infrastrukturę towarzyszącą, nie tylko w postaci przyłączy wodno-kanalizacyjnych, energetycznych itp., lecz również miejsc postojowych, bez względu na to, gdzie to miejsce postojowe zostanie zlokalizowane - przy budynku lub wewnątrz budynku. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych, budynki mieszkalne to obiekty, w których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej budynku wykorzystywana jest na cele mieszkalne. W opisanym stanie faktycznym powierzchnia użytkowa mieszkań wynosi 57% w stosunku do całkowitej powierzchni użytkowej budynku. W związku z tym do całości usług budowlanych dotyczących budynku mieszkalnego (w tym miejsc postojowych) powinna być zastosowana stawka podatku w wysokości 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Zarówno towary, jak i usługi (za wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119) identyfikowane są na podstawie przepisów o statystyce publicznej, co wynika z art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 wskazanej ustawy.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku. Zgodnie z art. 41 ust. 12 powołanej ustawy, 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się - w myśl ust. 12a cyt. przepisu - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy, nie zalicza się:

Ponadto zgodnie z § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 11645) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Tożsama regulacja, obowiązywała pomiędzy 1 stycznia 2008 r., a 30 listopada 2008 r., na podstawie § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.),

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika, iż 7% stawka podatku ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem. Należy również zwrócić uwagę na art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Ponadto wskazać należy, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach < art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2 >.

Na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 wskazanej ustawy, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. obniżoną do 7% stawką podatku od towarów i usług objęte były:

Infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu, stosownie do obowiązującego do dnia 31 grudnia 2007 r. zapisu art. 146 ust. 3 cyt. ustawy obejmowała:

jeżeli były one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Od dnia 1 stycznia 2008 r. prawo do stosowania obniżonej stawki podatku na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) i b), w związku z art. 146 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest już możliwe. Od tego dnia ustawodawca nie przewidział stosowania 7% stawki podatku w odniesieniu do infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a od dnia 1 grudnia 2008 r. na mocy ww. przepisów ustawy oraz § 6 ust. 2 Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, 7% stawka podatku od towarów i usług znajduje zastosowanie jedynie w odniesieniu do robót polegających na realizacji obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części. Jeżeli zatem przedmiotem umowy są, odnoszące się do budynku sklasyfikowanego wg PKOB w dziale 11 jako całości, kompleksowe roboty budowlano-montażowe dotyczące budynku wielorodzinnego, w którym znajdują się miejsca postojowe, zastosowanie będzie miała jedna stawka podatku od towarów i usług w wysokości 7% dla robót wykonywanych w całym obiekcie. W sytuacji jednak, gdy świadczona przez Wnioskodawcę usługa dotyczy miejsc postojowych i infrastruktury towarzyszącej, zlokalizowanych poza budynkiem wielorodzinnym, wówczas zastosowanie ma stawka podstawowa w wysokości 22%. Dlatego też uznano stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przestawionego stanu faktycznego jako nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń