ITPP2/443-1319/13/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2013 r. (data wpływu 5 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku w związku z realizacją projektu pt. "P..." - jest prawidłowe.

W dniu 5 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku w związku z realizacją projektu pt. "P...".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest państwową osobą prawną, działającą na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1993 r. w sprawie utworzenia Parku Narodowego (Dz. U. Nr 86, poz. 399). Rodzaj przeważającej działalności wg PKD (2007 r.) to 9104Z - działalność ogrodów botanicznych, zoologicznych oraz obszarów i obiektów ochrony przyrody. Jako państwowa osoba prawna uzyskiwane dochody przeznacza na działalność statutową.

W dniu 1 lutego 2011 r. pomiędzy A. jako Instytucją Wdrażającą a Wnioskodawcą jako beneficjentem została podpisana umowa o dofinansowanie Projektu "P...", w ramach działania 5.3, priorytetu V Programu Operacyjnego. Projekt finansowany jest ze środków Komisji Europejskiej, współfinansowany z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, budżetu państwa oraz środków własnych. Jego celem jest stworzenie podstaw skutecznej ochrony "przedmiotów ochrony" obszarów: specjalnego obszaru ochrony siedlisk i obszaru specjalnej ochrony ptaków, poprzez sporządzenie projektów planów zadań ochronnych. Założeniem do opracowania projektu planów zadań ochronnych jest utrzymanie lub odtworzenie właściwego stanu przedmiotów ochrony ostoi, który to obowiązek wynika z Dyrektyw UE. Realizowane zadania związane z tym projektem nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, prowadzonych przez Park.

Z dniem 1 stycznia 2012 r. Wnioskodawca został "płatnikiem" podatku od towarów i usług i od tego dnia nalicza i płaci podatek należny. Podatek naliczony z tytułu ww. projektu zalicza w koszty uznając, że nie podlega on zwrotowi, ponieważ nie ma powiązania "z czynnym obrotem opodatkowanym". Zgodnie z zapisami postanowień wspólnych dla realizacji projektów LIFE+, podatek naliczony może być uznany za koszt kwalifikowany, jeśli beneficjent oraz partnerzy projektu dostarczą Komisji Europejskiej dokument potwierdzający fakt, że byli zobowiązani do płacenia niepodlegającego zwrotowi VAT od towarów i usług wymaganych do realizacji projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy płacenie (zaliczanie w koszty realizowanego projektu) podatku naliczonego i uznawanie go jako niepodlegającego zwrotowi przy zakupie towarów i usług wymaganych do realizacji ww. projektu było postępowaniem prawidłowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest zobowiązany do płacenia należnego podatku od towarów i usług, bez prawa do obniżenia o podatek naliczony od towarów i usług zakupionych w ramach projektu.

Wnioskodawca wskazał, że art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług "dający możliwość" odliczenia podatku naliczonego, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi, nie może być zastosowany. Podniósł, że realizowany projekt nie jest związany z obrotem (sprzedażą) opodatkowaną. Umowy dotyczące projektu były zawarte: bez udziału rządu Rzeczypospolitej Polski oraz po dniu 1 maja 2004 r. i z tego powodu nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (rozdział 9). Jego zdaniem, na podstawie wymienionych przepisów, zobowiązany jest do płacenia niepodlegającego zwrotowi podatku naliczonego przy realizacji dostaw towarów i usług w ramach ww. projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według regulacji ust. 2 pkt 1 lit. a powyższego artykułu, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247, z późn. zm.), które obowiązywało do dnia 31 grudnia 2013 r., przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Natomiast przepisy rozdziału 5 powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

W analogiczny sposób kwestie te były uregulowane w rozdziale 12 oraz § 6 ust. 3 i 4 powołanego przez Wnioskodawcę rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, z późn. zm.), które obowiązywało od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2008 r.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że w związku z realizacją ww. projektu Wnioskodawca nie miał możliwości odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż dokonane zakupy nie miały związku z czynnościami opodatkowanymi. Nie przysługiwało mu również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie stanowiły środków wskazanych w przywołanym wyżej rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Końcowo należy wskazać, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.