ITPP2/443-1310/11/AF - Opodatkowanie sprzedaży licytacyjnej nieruchomości zabudowanej, stanowiącej majątek prywatny.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 listopada 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-1310/11/AF Opodatkowanie sprzedaży licytacyjnej nieruchomości zabudowanej, stanowiącej majątek prywatny.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2011 r. (data wpływu 19 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży licytacyjnej (...) nieruchomości zabudowanej, stanowiącej majątek prywatny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży licytacyjnej nieruchomości zabudowanej, stanowiącej majątek prywatny.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Komornik prowadzi postępowanie egzekucyjne z nieruchomości, dla której Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego prowadzi księgę wieczystą o nr KW (...). Termin licytacji nieruchomości zostanie wyznaczony przez Sąd.

Nieruchomość położona jest w R. (działka nr 420/4). W Urzędzie Miasta brak szczegółowego planu zagospodarowania przestrzennego dla tej części miasta, zaś w obowiązującym studium, które zostało zatwierdzone w dniu 25 maja 2006 r. przez Radę Miejską, działka położona jest w strefie zabudowanej niskimi budynkami mieszkalnymi z dopuszczeniem usług. Działka gruntu zabudowana jest budynkiem mieszkalnym w zabudowie bliźniaczej oraz budynkiem gospodarczym. Budynek mieszkalny został wybudowany na podstawie decyzji Urzędu Powiatowego w W. z dnia 6 czerwca 1974 r. W Archiwum Urzędu Miasta nie odnaleziono dokumentu zgłaszającego zakończenie budowy. W budynku mieszkalnym znajdują się następujące pomieszczenia:

* w kondygnacji podziemnej: kotłownia, pralnia, komórki gospodarcze;

* na parterze: klatka schodowa, przedpokój, 2 pokoje, łazienka, kuchnia;

* na piętrze: klatka schodowa, 3 pokoje mieszkalne, łazienka.

Stopień zużycia technicznego po około 35 latach użytkowania została oceniony przez biegłego z zakresu szacowania nieruchomości na 20%.

Budynek gospodarczy został pobudowany na zapleczu budynku mieszkalnego na podstawie decyzji z dnia 6 czerwca 1983 r. Urzędu Miasta o udzieleniu pozwolenia na budowę jednokondygnacyjnego budynku gospodarczego z możliwością wykorzystania jako mieszkalnego, o powierzchni zabudowy do 45 m 2. Nie odnaleziono protokołu odbioru budynku. Budynek posiada 2 kondygnacje. W dolnej znajdują się: pomieszczenia garażowe, pralnia, kotłownia, w górnej: 2 pokoje mieszkalne, kuchnia, łazienka. Powierzchnia zabudowy wynosi 66,9 m 2, użytkowa 104,4 m 2. Stopień zużycia technicznego po ponad 25 latach użytkowania został oceniony przez biegłego z zakresu szacowania nieruchomości na 25%.

Zgodnie z informacją uzyskaną z księgi wieczystej nieruchomości, dłużniczka została właścicielem nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży z 2008 r.

Dłużniczka do maja 2009 r. prowadziła działalność gospodarczą, która została zlikwidowana. Obecnie nie podejmuje stałej pracy zarobkowej. Jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna. Oświadczyła, że w ww. nieruchomości nie prowadziła działalności gospodarczej, nie wynajmowała, ani nie wydzierżawiała lokali znajdujących się pod tym adresem.

Budynek mieszkalny oraz budynek gospodarczy znajdujące się na gruncie stanowią majątek prywatny dłużniczki. Nie jest on związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, która została zlikwidowana w 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości stanowiącej własność dłużniczki (nieruchomość objęta księgą wieczystą) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jeżeli tak według jakiej stawki.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż w drodze egzekucji sądowej nieruchomości dłużniczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem na Komorniku nie spoczywa obowiązek wystawienia faktury VAT. Aby dostawa towarów podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi zostać dokonana przez podatnika tego podatku. W opinii Komornika, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dłużnik nie jest z tytułu opisanej sprzedaży podatnikiem podatku od towarów i usług. Do sprzedaży wskazanej nieruchomości w drodze licytacji nie ma zastosowania art. 15 ust. 2 w związku z ust. 1 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o informacje zawarte we wniosku, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl