ITPP2/443-1307/11/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2011 r. (data wpływu 19 września 2011 r.), uzupełnionym w dniu 24 listopada 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia oraz opodatkowania usług unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych wykonywanych na rzecz zleceniodawcy z kraju trzeciego - jest prawidłowe.

W dniu 19 września 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 24 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia oraz opodatkowania usług unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych wykonywanych na rzecz zleceniodawcy z kraju trzeciego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zajmuje się m.in. zagospodarowaniem odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne, które to czynności opisane są statystycznymi kodami działalności gospodarczej (38.21.Z) oraz (38.22.Z). Do unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne firma wykorzystuje instalację do termicznej obróbki odpadów tzw. instalację TOO, której jest właścicielem. Spółka posiada stosowne pozwolenia, wydane przez Wojewodę tzw. Pozwolenie zintegrowane na ochronę powietrza wody i gleby, zezwalające na wykonywanie tej działalności. We wrześniu 2011 r. Spółka podpisze kontrakt z firmą z siedzibą w Izraelu, na unieszkodliwianie odpadów niebezpiecznych w postaci przeterminowanych środków ochrony roślin. Odpady te będą dostarczane na teren Spółki transportem zleceniodawcy. Po odprawie celnej dokonywanej na koszt Spółki, unieszkodliwiane będą na jej terenie. Popioły powstałe z unieszkodliwiania odpadów, pozostaną na terenie kraju, a za ich składowanie odpowiedzialna będzie Spółka. Zdaniem Spółki, skoro zleceniodawca jest podmiotem gospodarczym zarejestrowanym na terenie Izraela, a Spółka jest podatnikiem VAT czynnym, mamy tu przypadek "eksportu usług", w którym uczestniczą dwa podmioty gospodarcze (dwa przedsiębiorstwa), a miejscem świadczenia usług jest miejsce siedziby zleceniodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

* Czy miejsce świadczenia usługi polegającej na zagospodarowaniu odpadów niebezpiecznych, poprzez ich termiczne unieszkodliwienie, jest właściwe ze względu dla miejsca stałego prowadzenia działalności usługodawcy, tj. firmy zarejestrowanej w Izraelu, czyli ma tutaj zastosowanie art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

* Czy czynności opisane jako zdarzenia przyszłe podlegają opodatkowanie na terenie Polski.

Zdaniem Wnioskodawcy, miejsce świadczenia ww. czynności jest zgodne z miejscem świadczenia usług opisanym w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), a czynności te nie są opodatkowane na terenie Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się co do zasady terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług celem określenia miejsca ich opodatkowania należy ustalić podatkowe miejsce ich świadczenia.

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

W świetle ust. 2 tego artykułu, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

W przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on miejsce zwykłego pobytu (ust. 3 ww. artykułu).

W tym miejscu wskazać należy, że dla potrzeb określenia miejsca świadczenia usług funkcjonuje autonomiczna definicja podatnika. I tak z art. 28a pkt 1 ustawy wynika, iż przez podatnika należy rozumieć:

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, dla określenia miejsca świadczenia usług kluczowe znaczenie ma status podatkowy usługobiorcy, tj. czy jest on podatnikiem w rozumieniu art. 28a pkt 1 ustawy.

W zakresie ustalenia statusu podatkowego usługobiorcy istotnych wytycznych udzielają regulacje rozporządzenia wykonawczego Rady nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2011 r. nr 77/1).

Artykuł 18 ust. 3 tego rozporządzenia stanowi, że o ile usługodawca nie ma odmiennych informacji, może uznać, że usługobiorca nieprowadzący działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty ma status podatnika:

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka zamierza podpisać z firmą z siedzibą w Izraelu kontrakt dotyczący unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych w postaci przeterminowanych środków ochrony roślin. Odpady te będą dostarczane na teren Spółki transportem zleceniodawcy. Po odprawie celnej dokonywanej na koszt Spółki, będą unieszkodliwiane na jej terenie. Popioły powstałe z unieszkodliwiania odpadów, pozostaną na terenie kraju, a za ich składowanie odpowiedzialna będzie Spółka.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą miejsca świadczenia i opodatkowania ww. usług.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że miejscem świadczenia usług unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych wykonywanych przez Spółkę na rzecz zleceniodawcy z kraju trzeciego, będzie - zgodnie z art. 28b ust. 1 w zw. z art. 28a pkt 1 ustawy - kraj siedziby tego zleceniodawcy (Izrael). W konsekwencji - jak słusznie uznała Spółka - usługi opisane we wniosku nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.