ITPP2/443-1287/10/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2010 r. (data wpływu 21 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 22 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku do dostawy na rzecz kontrahenta mającego siedzibę w Polsce, posługującego się niemieckim numerem identyfikacji podatkowej, realizowanej w ramach transakcji trójstronnej - jest prawidłowe.

W dniu 21 grudnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 22 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku do dostawy na rzecz kontrahenta mającego siedzibę w Polsce, posługującego się niemieckim numerem identyfikacji podatkowej, realizowanej w ramach transakcji trójstronnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (zarejestrowana jako podatnik VAT UE) specjalizuje się w szczególności w produkcji komponentów używanych do produkcji pianek i tworzyw sztucznych. Spółka będzie jednym z podmiotów uczestniczących w transakcji trójstronnej. W ramach tej transakcji będzie sprzedawała wyprodukowane przez siebie towary kontrahentowi mającemu siedzibę w Polsce, który jest podatnikiem VAT czynnym w Polsce. Kontrahent będzie odsprzedawał zakupione produkty podmiotowi zagranicznemu (najczęściej podmiotowi mającemu siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jak również podmiotom mającym siedzibę poza UE, które zostały zidentyfikowane dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w jednym z państw członkowskich UE, innym niż Polska lub Niemcy).

Dla celów przedmiotowej transakcji kontrahent będzie się posługiwał niemieckim numerem podatkowym VAT, nadanym mu przez niemieckie władze podatkowe dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Kontrahent nie posiada siedziby, ani miejsca zamieszkania w innym niż Polska państwie członkowskim.

W ramach opisywanej transakcji przemieszczenie towarów będzie następowało od Spółki bezpośrednio do podmiotu zagranicznego. Za transport i spedycję przemieszczanych towarów, związanych z przedmiotową transakcją, będzie odpowiadał kontrahent krajowy lub Spółka.

W sytuacji, gdy za organizację transportu będzie odpowiadał kontrahent krajowy, zastosowanie znajdzie baza dostawy CIP według Incoterms 2010 (baza stosowana pomiędzy Spółką a kontrahentem krajowym, jak również pomiędzy tym kontrahentem a podmiotem zagranicznym). Zastosowanie może mieć również baza dostawy DAP (delivered at place) po warunkiem, że towar zostanie dostarczony do innego kraju UE, w którym nabywca ten towar odbierze.

Oprócz kopii dokumentów przewozowych potwierdzających wywóz towarów do krajów UE innych niż Polska, Spółka będzie posiadała kopię faktury sprzedaży oraz specyfikację ładunku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie mogła zastosować w ramach przedmiotowej transakcji trójstronnej, stawkę podatku w wysokości 0%, dla dostawy realizowanej na rzecz kontrahenta mającego siedzibę w Polsce, posługującego się niemieckim numerem podatkowym dla celów przedmiotowej transakcji.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego będzie mógł zastosować - w ramach przedmiotowej transakcji trójstronnej - stawkę podatku w wysokości 0% dla dostawy realizowanej na rzecz kontrahenta mającego siedzibę w Polsce, posługującego się niemieckim numerem podatkowym dla celów przedmiotowej transakcji.

Po powołaniu treści art. 7 ust. 8, art. 22 ust. 2, art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka wskazała, że Jej zdaniem, dostawy dokonywane w ramach ww. transakcji spełniają definicję wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, gdyż:

* w dostawach będzie uczestniczyło trzech podatników (Spółka, kontrahent Spółki, ostatni w kolejności nabywca towaru) zarejestrowanych na potrzeby VAT oraz transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich (t.j. odpowiednio: w Polsce, w Niemczech i w innym państwie członkowskim UE),

* dostawa towaru będzie dokonana pomiędzy Spółką a kontrahentem krajowym, oraz między kontrahentem a ostatecznym nabywcą, przy czym Spółka wyda towar bezpośrednio ostatecznemu nabywcy,

* towar będzie transportowany lub wysyłany przez kontrahenta Spółki lub przez Spółkę.

Zacytowała treść art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy, po czym stwierdziła, że w Jej ocenie będą spełnione wszystkie warunki dotyczące transakcji uproszczonej w odniesieniu do przedstawionego przez nią zdarzenia przyszłego a mianowicie:

* dostawa na rzecz ostatecznego nabywcy zostanie bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u kontrahenta Spółki,

* kontrahent Spółki (drugi w kolejności), który dokonuje dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT, nie będzie posiadał siedziby lub miejsca zamieszkania w państwie członkowskim, w którym kończy się transport (gdyż ma siedzibę w Polsce),

* kontrahent Spółki zastosuje zarówno wobec Spółki, jak i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam - niemiecki numer podatkowy dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych VAT, t.j. numer nadany przez państwo członkowskie inne niż państwo rozpoczęcia i zakończenia transportu,

* ostateczny nabywca zastosuje do transakcji numer VAT przyznany w państwie, w którym kończy się transport lub wysyłka,

* ostateczny nabywca zostanie wskazany przez kontrahenta Spółki, jako zobowiązany do rozliczenia podatku od dostawy towarów w ramach procedury uproszczonej.

Spółka wskazała na możliwość rozliczenia przedmiotowej transakcji w ramach procedury uproszczonej nie wpływa fakt, iż kontrahent Spółki, posiadający siedzibę w Polsce, posłuży się dla celów przedmiotowej transakcji trójstronnej, niemieckim numerem podatkowym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Podmioty posiadające numery identyfikacyjne VAT w kilku krajach mają bowiem możliwość samodzielnego decydowania, który z numerów zostanie podany dla poszczególnych transakcji, biorąc pod uwagę charakter transakcji oraz uwarunkowania biznesowe.

Dla poparcia powyższego stanowiska Spółka zacytowała fragmenty interpretacji indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2009 r. (nr ILPP2/443-1049/08-2/MN) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2008 r. (nr IPPP1-443-546/08-5/MP).

Podsumowując Spółka stwierdziła, że przedstawione zdarzenie przyszłe spełniać będzie warunki określone w art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy, dla rozliczenia wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej.

Spółka, odwołując do się do treści art. 13 ust. 1 i 2 ustawy oraz ponownie powołując treść art. 22 ust. 2 ustawy, stwierdziła, że w Jej opinii, stawkę podatku w wysokości 0% można przypisać tylko jednej dostawie, t.j. dokonanej przez Spółkę na rzecz kontrahenta krajowego posługującego się niemieckim numerem VAT.

Bez znaczenia - w ocenie Spółki - pozostaje fakt, iż podmiotem, na którego rzecz będzie dokonywana dostawa towarów, będzie podmiot mający siedzibę na terytorium Polski, gdyż dla celów przedstawionej transakcji będzie on występował jako podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Wskazała, że powyższe będzie rezultatem podania przez kontrahenta Spółki - dla celów przedmiotowej dostawy - numeru podatkowego nadanego mu dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych przez niemieckie władze podatkowe.

W konsekwencji - zdaniem Spółki - spełniony zostanie warunek, dla uznania na gruncie, ustawy dostawy pomiędzy Spółką, a jej kontrahentem (w ramach wyżej opisanej wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej) za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Po powołaniu treści art. 41 ust. 3, art. 42 ust. 1 i 3 Spółka zaznaczyła, iż w przedmiotowej transakcji zlecającym transport (a w konsekwencji podmiotem otrzymującym dokumenty przewozowe od przewoźnika), może być kontrahent, na rzecz którego będzie dokonana dostawa.

Wskazała, że w świetle powyższego stoi na stanowisku, iż wystarczającym dowodem, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1, będą również ewentualne kopie przedmiotowych dokumentów przesłanych Spółce faksem, pocztą tradycyjną lub elektroniczną przez kontrahenta.

Spółka powołała treść art. 42 ust. 11 ustawy, po czym wskazała, że w świetle powyższych regulacji stoi na stanowisku, iż dostawa na rzecz jej kontrahenta, w ramach ww. wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, będzie rozumiana, jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Reasumując Spółka stwierdziła, że dla zastosowania 0% stawki podatku dla przedmiotowej dostawy wewnątrzwspólnotowej, Spółka powinna spełnić warunki przewidziane w art. 42 ust. 1 ustawy, t.j.:

* dokonać dostawy na rzecz podmiotu posiadającego status podatnika VAT w innym państwie członkowskim;

* towary muszą opuścić terytorium Polski, a Spółka będzie w posiadaniu dowodów zaświadczających o opuszczeniu przez towary terytorium Polski i dostarczeniu ich do docelowego państwa członkowskiego ostatecznego odbiorcy;

* Spółka zobowiązana jest podać na fakturze prawidłowy numer, za pomocą którego zarówno Spółka jak i jej kontrahent są zidentyfikowani dla transakcji wewnątrzwspólnotowych w podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ust. 8 ww. artykułu, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na podstawie ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7 (ust. 6 ww. artykułu).

Według art. 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

W świetle ust. 3 ww. artykułu, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Stosownie do ust. 3 powołanego artykułu, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

W myśl ust. 11 ww. artykułu, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Z powyższych uregulowań wynika, że prawo podatnika do zastosowania do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru z terytorium kraju na terytorium innego państwa UE. Istotą powołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych.

Stosownie do postanowień zawartych w art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną rozumie się transakcję, w której są spełnione łącznie następujące warunki:

W myśl ust. 1 pkt 4 wskazanego wyżej artykułu, przez procedurę uproszczoną rozumie się procedurę rozliczania VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, polegającą na tym, że ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka będzie jednym z podmiotów uczestniczących w transakcji trójstronnej. W ramach tej transakcji będzie sprzedawała wyprodukowane przez siebie towary kontrahentowi mającemu siedzibę w Polsce, (podatnikowi VAT czynnemu z siedzibą w Polsce), który dla celów przedmiotowej transakcji będzie posługiwał się niemieckim numerem podatkowym VAT. Kontrahent będzie odsprzedawał te towary podmiotom zagranicznym, zidentyfikowanym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w jednym z państw członkowskich UE, innym niż Polska lub Niemcy.

Spółka będzie posiadała kopię faktury i specyfikację poszczególnych sztuk ładunku.

W ramach ww. transakcji przemieszczenie towarów będzie następowało od Spółki bezpośrednio do podmiotu zagranicznego. Za transport i spedycję przemieszczanych towarów będzie odpowiadał kontrahent krajowy (w konsekwencji będzie podmiotem otrzymującym dokumenty przewozowe od przewoźnika) lub Spółka.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą możliwości zastosowania do przedmiotowych transakcji stawki podatku w wysokości 0%.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 42 ust. 1 i 3, stwierdzić należy, że dostawy, które Spółka będzie wykonywać na rzecz nabywcy krajowego, posługującego się niemieckim numerem identyfikacji podatkowej wydanym dla potrzeb transakcji wspólnotowych, będą spełniały definicję dostaw wewnątrzwspólnotowych. Wobec tego, jeżeli z posiadanych przez Spółkę kopii dokumentów przewozowych (jako odzwierciedlenia oryginału) otrzymanych faksem, pocztą tradycyjną lub elektroniczną, wynikać będzie fakt przemieszczenia tych towarów do nabywcy unijnego na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE, mogą być one wystarczającą podstawą do zastosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%. Dla zastosowania tej preferencji - w przypadku Spółki, która jest pierwszym z kolei podmiotem uczestniczącym w tzw. transakcji trójstronnej - bez znaczenia pozostaje możliwość jej rozliczenia w ramach procedury uproszczonej, o której mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Podkreślić jednak należy, że ocena prawidłowości dokumentów otrzymanych przez Spółkę, potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, może być przeprowadzona jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej, prowadzonej przez właściwy organ pierwszej instancji, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.