ITPP2/443-1284/10/KT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-1284/10/KT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2010 r. (data wpływu 17 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniach: 21 lutego i 1 marca 2011 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu zabudowanej obiektami o charakterze przemysłowym, dokonanej w związku z prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach: 21 lutego i 1 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu zabudowanej obiektami o charakterze przemysłowym, dokonanej w związku z prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jako Komornik Sądowy, wskazał Pan, iż w dniu 24 września 2010 r. dokonano licytacji komorniczej, której przedmiotem była nieruchomość dłużnika - Spółki z o.o., zakupiona w dniu 30 lipca 1993 r. na podstawie aktu notarialnego, bez obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług. Spółka z o.o. nabyła prawo użytkowania wieczystego gruntu, jak również znajdujące się na nim budynki/budowle o charakterze przemysłowym. Budowle te w latach 1993-2002 wykorzystywała na potrzeby własnej działalności. Nie ponosiła wydatków na ulepszenie lub modernizację posiadanych obiektów. W okresie od 1999 r. do 2002 r., w składanych deklaracjach VAT-7, wykazywała jedynie zakupy środków trwałych o stosunkowo niskich wartościach netto. W ramach postępowania egzekucyjnego ustalił Pan, że w stosunku do ww. budowli, Spółce z o.o. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, albowiem nie naliczono tego podatku przy ich nabyciu. Wskazał Pan, iż w przedmiocie ewentualnego obowiązku podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług odnośnie ww. nieruchomości, nie toczyło się i nie toczy wobec Spółki z o.o. postępowanie podatkowe oraz nie była prowadzona kontrola podatkowa przez właściwy organ podatkowy.

W związku z powyższym zadał Pan pytanie sprowadzające się do kwestii:

Czy sprzedaż w wyniku licytacji komorniczej ww. nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego), wraz z posadowionymi na niej obiektami, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazana sprzedaż jest wolna od obowiązku naliczenia podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W związku z tym, iż do licytacji komorniczej w przedmiotowej sprawie doszło w dniu 24 września 2010 r., niniejszą interpretację wydaje się w oparciu o stan prawny obowiązujący w 2010 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W myśl przepisu art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ww. ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Na podstawie ust. 11 cyt. artykułu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

W przypadku zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkami i budowlami kwestię opodatkowania rozstrzyga przepis § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), w myśl którego zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 30 lipca 1993 r. Spółka z o.o. nabyła prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz ze znajdującymi się na nim budowlami o charakterze przemysłowym, które w latach 1993-2002 wykorzystywała na potrzeby własnej działalności gospodarczej. W stosunku do ww. budowli, Spółce z o.o. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ nie naliczono tego podatku, a także nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie lub modernizację. Przedmiotowe prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz obiekty budowlane były przedmiotem licytacji komorniczej w dniu 24 września 2010 r.

W rozpatrywanej sprawie priorytetową kwestią jest ustalenie, czy dostawa przedmiotowych budowli może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, a w dalszej kolejności - w celu zastosowania właściwej podstawy prawnej do ww. zwolnienia - ustalenie, czy dostawa przedmiotowych budowli została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, czy po nim.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro nabyte w lipcu 1993 r. obiekty nie były przedmiotem najmu, ani dzierżawy oraz nie ponoszono wydatków na ich ulepszenie, przedmiotowa dostawa została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż w jej wyniku miało miejsce po raz pierwszy oddanie do użytkowania tych obiektów, w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, co oznacza brak możliwości skorzystania przy dokonanej transakcji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jakkolwiek ww. sprzedaż nie mogła być objęta zwolnieniem od podatku na podstawie wskazanego powyżej przepisu, należy rozważyć możliwość zastosowania zwolnienia przewidzianego dyspozycją art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Należy mieć na względzie fakt, iż ustawodawca uzależnił tę możliwość od przysługującego podatnikowi prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponieważ z opisu stanu faktycznego wynika, iż przy nabyciu ww. budowli Spółce z o.o. nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również nie ponoszono wydatków na ich ulepszenie, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, zostały spełnione przesłanki zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że ww. dostawa nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego), wraz z posadowionymi na niej budowlami, podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, w powiązaniu z § 12 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Końcowo informuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W związku z tym niniejszą interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku, a załączone do wniosku kserokopie dokumentów nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl