ITPP2/443-1272a/10/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2010 r. (data wpływu 14 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniach 25 stycznia oraz 17 lutego 2011 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 14 grudnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 25 stycznia 17 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku oraz w jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka kończy realizację wielorodzinnego budynku mieszkalnego. Z umów podpisanych z nabywcami wynika, że przez okres 1 roku od uzyskania pozwolenia na użytkowanie będzie sprawować zarząd nad tym obiektem. Spółka zarządzać będzie lokalami sprzedanymi i niesprzedanymi oraz ponosić koszty związane z wznoszeniem kolejnego budynku (prowadzi również roboty budowlane na innych obiektach). Ponoszone koszty wywozu nieczystości, energii cieplnej, ubezpieczenia i konserwacji związane są z lokalami sprzedanymi, jak i niesprzedanymi oraz prowadzoną budową. Spółka obciąża właścicieli lokali wystawiając miesięczne faktury, na których wykazuje stawkę ryczałtową 6,50 zł x ilość metrów lokalu mieszkalnego wskazując, że jest to opłata za zarządzanie lokalami mieszkalnymi. Usługi te obejmują czynności administrowania (obsługi finansowo - księgowej), usługi utrzymania czystości części wspólnych budynku, ubezpieczenie, usługi dostarczania energii elektrycznej dla części wspólnych, energii cieplnej i wody dla części wspólnych i lokali indywidualnych oraz wywozu nieczystości. Zarządzanie lokalami mieszkalnymi nie będzie obejmować wyceny nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo odliczyć podatek od towarów i usług od faktur związanych z utrzymaniem i zarządzaniem nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług. Według Spółki koszty ponoszone przez nią są związane z administrowaniem budynku t.j. wody, energii elektrycznej, ubezpieczenia dotyczą lokali sprzedanych (akt notarialny), wydanych (umowa przedwstępna) oraz wolnych przeznaczonych do sprzedaży (muszą być utrzymane w należytym stanie). Powyższe towary i usługi służą wykonywaniu czynności zwolnionych, jak i opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) tego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi tego podatku i dotyczy podatku naliczonego w fakturach dokumentujących zakupy towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, a nie zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z treścią art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W oparciu o ust. 2 powyższego artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (ust. 3 tegoż artykułu).

Zgodnie z ust. 4 ww. artykułu, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Na podstawie ust. 5 wyżej wskazanego artykułu, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Stosownie do art. 90 ust. 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. brzmieniem ww. przepisu, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

W myśl ust. 8 tegoż artykułu, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Zgodnie z ust. 9 ww. artykułu, przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Z kolei ust. 10 wskazanego artykułu stanowi, iż w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Biorąc pod uwagę treść złożonego wniosku oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, iż o ile nabyte towary i usługi są wykorzystywane - jak wynika z treści wniosku - do czynności opodatkowanych i zwolnionych, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na zasadach określonych w treści art. 90 ustawy, o ile nie zachodzą ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie informuje się, że w kwestii prawa do zastosowania zwolnienia od podatku wydano postanowienie numer ITPP2/443-1272b/10/RS.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.