ITPP2/443-1253/13/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko #61485; przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2013 r. (data wpływu) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepowstania obowiązku podatkowego w związku z otrzymaniem podwójnej zapłaty za tę samą dostawę - jest prawidłowe.

W dniu 21 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepowstania obowiązku podatkowego w związku z otrzymaniem podwójnej zapłaty za tę samą dostawę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 25 stycznia 2011 r. prowadząc działalność gospodarczą wystawił Pan fakturę nr... na kwotę 23.741,19 zł. Dokument ten potwierdzał transakcję sprzedaży złomu na rzecz spółki z o.o. W dniu 26 stycznia 2011 r. na Pana konto firmowe spółka przelała kwoty 23.731,49 zł i 23.731,50 zł. Według załączonego opisu przelewy te dotyczyły tej samej faktury o ww. numerze. W lutym 2012 r. spółka "telefonicznie" zaproponowała zaliczenie nadpłaconej kwoty w wysokości 23.731,49 zł na poczet bieżących należności z tytułu dokonywanych przez Pana na jej rzecz dostaw złomu. W dniach 17 lutego 2012 r. i 28 lutego 2012 r. dokonał Pan na rzecz spółki dostaw złomu, które zostały udokumentowane dwoma fakturami: o nr... na kwotę 12.048,20 zł i... na kwotę 21.291,00 zł. Za fakturę... spółka nie zapłaciła, za fakturę... dokonała w dniu 29 lutego 2012 r. przelewu na kwotę 9.855,71 zł. "Nadpłacona" na podstawie powyższego rozliczenia kwota 248,01 zł stanowiła rozliczenie za powstałe wcześniej zobowiązania spółki wynikające z dokonanych przez Pana dostaw złomu. W dniu 16 kwietnia 2013 r. została rozpoczęta kontrola podatkowa w Pana firmie. Kontrolujący w protokole z dnia 15 kwietnia 2013 r. zajęli stanowisko, że ponieważ nie dokonał Pan zwrotu nadpłaconej kwoty, to zgodnie z przepisem art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, powinien ją potraktować jako należność na poczet przyszłej dostawy i opodatkować podatkiem od towarów i usług. Dostosowując się do ustaleń zawartych w protokole dokonał Pan korekty podatku należnego za miesiąc styczeń 2011 r. oraz uiścił podatek wraz z odsetkami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy fakt otrzymania podwójnej zapłaty za tę samą fakturę należy traktować jako zaliczkę i opodatkować podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie dwukrotnej zapłaty za tę samą transakcję nie jest zaliczką, gdyż pomiędzy jego firmą a spółką nie zostało zawarte żadne porozumienie i nie doszło do żadnych ustaleń, które przewidywałyby dokonywanie jakichkolwiek wpłat zaliczkowych na poczet przyszłych zobowiązań. Stwierdził Pan, że podwójna zapłata była jednorazową i niezamierzoną czynnością.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Z uwagi na fakt, że wniosek dotyczy stanu faktycznego zaistniałego w styczniu 2011 r., oceny prawnej tego stanowiska dokonano w oparciu o przepisy obowiązujące w tym okresie.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (ust. 4 cyt. artykułu).

W świetle ust. 11 analizowanego artykułu, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W ust. 2 powołanego artykułu wskazano, że w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Z powołanego wyżej przepisu art. 19 ust. 11 ustawy wynika, że otrzymanie przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi części należności skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w tej części. Wskazać należy, że obowiązek podatkowy nie powstanie w sytuacji, gdy strony nie dokonały ostatecznego skonkretyzowania przyszłych dostaw, na poczet których dokonano wcześniej wpłaty.

W wyroku z dnia 21 lutego 2006 r. w sprawie C-419/02 (BUPA H i in.) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że w stosunku do przedpłaty na przyszłe dostawy towarów obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje tylko, jeśli w momencie dokonania tej przedpłaty wszelkie okoliczności mające znaczenie dla przyszłej dostawy są znane, a towary zostały szczegółowo określone. Trybunał zauważył, że art. 10 ust. 2 akapit trzeci Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC z późn. zm.), umożliwia Państwom Członkowskim wprowadzenie zasady, że obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie w czasie późniejszym od zaistnienia zdarzenia podatkowego w trzech przypadkach:

* nie później niż w chwili wystawienia faktury lub dokumentu uznawanego za fakturę,

* nie później niż w momencie pobrania ceny,

* bądź w przypadku, kiedy faktura lub dokument uznawany za fakturę nie jest wystawiony lub jest wystawiony z opóźnieniem w określonym terminie od daty zdarzenia podatkowego.

W omawianym orzeczeniu podkreślono, że art. 10 ust. 2 akapit drugi Szóstej Dyrektywy odchodzi od tego porządku chronologicznego przewidując, że w przypadku dokonania płatności zaliczkowej obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zanim dostawa towarów lub świadczenie usług zostaną wykonane. Aby obowiązek podatkowy powstał w takiej sytuacji wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszła dostawa lub świadczenie usług muszą już być znane a zatem w szczególności w momencie dokonania takiej zapłaty, towary i usługi powinny być szczegółowo określone.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w związku z otrzymaniem w dniu 26 stycznia 2011 r. podwójnej zapłaty za tę samą dostawę towarów nie powstał obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ treść wniosku wprost wskazuje, że w momencie otrzymania tej płatności od spółki przyszłe świadczenie nie było jeszcze szczegółowo określone. Zatem wpłata ta nie stanowiła zaliczki (przedpłaty, zadatku, raty), o której mowa w ww. przepisie.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.