ITPP2/443-1238/11/PS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 listopada 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-1238/11/PS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2011 r. (data wpływu 2 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla sprzedaży egzekucyjnej prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkami - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla sprzedaży egzekucyjnej prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkami.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Komornik prowadzi egzekucję skierowaną do nieruchomości, dla której księgę wieczystą prowadzi Sąd Rejonowy. Nieruchomość gruntowa zabudowana jest budynkami i pozostałościami budynków. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego nieruchomość objęta jest następującą funkcją: Ogólnomiejskie usługi komercyjne oraz nieuciążliwy przemysł lekki oraz składy z obiektami towarzyszącymi. W ewidencji gruntów działki oznaczone są symbolami działek budowlanych B, Bi lub Bp. Nieruchomość składa się z 13 działek ewidencyjnych, wszystkie zabudowane są budynkami. Cała nieruchomość z 13 zabudowanymi działkami będzie przedmiotem jednej transakcji - sprzedaży licytacyjnej łącznie. Połowę udziałów w nieruchomości nabyli aktualni właściciele, współmałżonkowie do majątku małżeńskiego w czerwcu 1999 r. Drugą połowę udziałów w nieruchomości właściciele ci nabyli we wrześniu 1999 r. Okoliczności te potwierdzają wpisy w księdze wieczystej. We wrześniu 1999 r. nastąpiło ostateczne nabycie całej nieruchomości przez aktualnych właścicieli, t.j. osoby fizyczne będące dłużnikami. Nieruchomość gruntowa jest przedmiotem użytkowania wieczystego, natomiast budynki stanowią własność dłużników. Nieruchomość była przez dłużników wykorzystywana w działalności gospodarczej i w całości była przedmiotem najmu i dzierżawy. Umowy najmu i dzierżawy obowiązywały do końca 2001 r. Od tamtego czasu nieruchomość nie była wynajmowana lub dzierżawiona i tak jest obecnie. Właściciel czynił nakłady na nieruchomość, lecz nie przekroczyły one łącznie 30% wartości początkowej nieruchomości, ostatnie nakłady poczynione były do końca 2009 r. Z treści księgi wieczystej wynika, że nabycie użytkowania wieczystego nieruchomości z własnością budynków nastąpiło w celu sprzedaży innemu podmiotowi. Świadczy o tym wzmianka w księdze wieczystej o zawartej w dniu dnia 21 sierpnia 2008 r. umowie przedwstępnej sprzedaży użytkowania wieczystego innemu podmiotowi. Z informacji uzyskanej z Urzędu Skarbowego wynika, że jeden z dłużników prowadził działalność gospodarczą i był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Naczelnik US wykreślił go z urzędu z rejestru podatników w dniu 26 stycznia 2009 r. Podatnik ten nie dokonał spisu z natury w trybie art. 14 ust. 5 o podatku od towarów i usług. W deklaracjach VAT-7 nie dokonał rozliczenia żadnych środków trwałych. Dłużnik złożył oświadczenie, że zakończył działalność gospodarczą z końcem 2006 r.

Naczelnik US poinformował, że drugi dłużnik aktualnie nie figuruje w rejestrze podatników i płatników podatku od towarów i usług. Z dniem 30 kwietnia 2008 r. został wykreślony z rejestru podatników podatku, na podstawie zgłoszenia VAT-Z o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podatnik ten nie dokonał spisu z natury w trybie art. 14 ust. 5 o podatku od towarów i usług. W deklaracjach VAT-7 nie dokonał rozliczenia żadnych środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

* Czy sprzedaż użytkowania wieczystego wraz z własnością posadowionych na niej budynków w toku publicznej licytacji w postępowaniu egzekucyjnym będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, czy też będzie zwolniona od tego podatku.

* Jaka będzie ewentualna stawka podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatna sprzedaż na licytacji w postępowaniu egzekucyjnym prawa użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z własnością posadowionych na niej budynków będzie zwolniona z podatku od towarów i usług, gdyż od nabycia nieruchomości minęło 12 lat, natomiast od zakończenia umów najmu i dzierżawy minęło 9 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Podstawą opodatkowania - w myśl art. 29 ust. 1 ustawy - jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem, zgodnie z ust. 5 ww. artykułu, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 10 wskazanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności opodatkowanych, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu,

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z cytowanego przepisu wynika, iż aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części, do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Oznacza to, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt lub zmodernizuje go ponosząc przy tym nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (po wybudowaniu lub ulepszeniu) zostanie oddany do użytkowania w rozumieniu przepisów budowlanych i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych, nie jest to równoznaczne z jego zasiedleniem. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpi bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce, gdy nowowybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub oddany w dzierżawę, czy najem, gdyż nastąpi wówczas wykonanie czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ww. ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Na podstawie ust. 11 cyt. artykułu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W myśl ust. 1 pkt 7a powołanego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że dłużnicy nabyli w 1999 r. prawo użytkowania wieczystego nieruchomość składającej się z 13 działek ewidencyjnych, zabudowanych budynkami. Cała nieruchomość z 13 zabudowanymi działkami będzie przedmiotem jednej transakcji - sprzedaży licytacyjnej łącznie. Właściciele czynili nakłady na nieruchomość, lecz nie przekroczyły one łącznie 30% wartości początkowej nieruchomości, ostatnie nakłady poczynione były do końca 2009 r. Nieruchomość była przez dłużników wykorzystywana w działalności gospodarczej i w całości była przedmiotem najmu i dzierżawy. Umowy najmu i dzierżawy obowiązywały do końca 2001 r.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że dostawa przedmiotowych budynków będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, o ile Strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, ponieważ nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ww. ustawy (najem), od którego upłynął okres dłuższy niż 2 lata. W związku z powyższym zwolnione od podatku będzie w konsekwencji, przy uwzględnieniu treści powołanych wyżej przepisów, również zbycie prawa użytkowania gruntu, z którym trwale związane są te budynki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl