ITPP2/443-1235/10/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2010 r. (data wpływu 7 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku ze świadczeniem usług rachunkowo - księgowych - jest prawidłowe.

W dniu 7 grudnia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku ze świadczeniem usług rachunkowo - księgowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od miesiąca lutego 2008 r. prowadzi Pani pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wykonywania usług księgowych (biuro rachunkowe), jako małą dodatkową działalność, gdyż pracuje na etacie księgowej w innej firmie. Posiada uprawnienia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Nie dokonała Pani zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług (VAT-R). Wykonywane przez Panią usługi zostały sklasyfikowane wg PKD z 2007 r. pod kodem 69.20.Z "Działalność rachunkowo - księgowa; doradztwo podatkowe" (wg PKD z 2004 r. - 74.12.Z "Działalność rachunkowo - księgowa"). Wg PKWiU z 2008 r. świadczone usługi mieszczą się pod symbolem 69.20.2 "Usługi rachunkowo-księgowe", wg PKWiU z 1997 r. - 74.12.2 "Usługi w zakresie księgowości z wyjątkiem deklaracji podatkowych" i 74.12.1 "Usługi w zakresie rachunkowości i kontroli ksiąg". Nie udziela Pani przy tym porad prawnych, ani nie podpisuje deklaracji podatkowych w imieniu podatników. Usługi świadczy na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność oraz osób prawnych.

Do zakresu ww. usług wchodzi:

* prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, bądź ksiąg rachunkowych,

* sporządzanie na podstawie zapisów w księgach i rejestrach deklaracji podatkowych,

* sporządzanie sprawozdań finansowych,

* sporządzanie dokumentacji związanej z płacami oraz ubezpieczeniem,

* prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

* prowadzenie ewidencji wyposażenia,

* gromadzenie i przechowywanie dokumentów księgowych oraz pozostałych.

W ramach wykonywanych usług nie świadczy Pani usług doradztwa, a także nie zajmuje się sporządzaniem deklaracji podatkowych i nie udziela pomocy w tym zakresie osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz podmiotom gospodarczym, którym nie prowadzi ewidencji czy ksiąg. W umowach zawartych z klientami, dotyczących świadczonych usług, zaznaczone jest, że nie będzie Pani świadczyła usług doradztwa podatkowego.

Wartość przychodu ze sprzedaży usług jest daleka od przekroczenia limitu kwoty na dany rok, którą określa art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, t.j. 50.000 czy 100.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, prawidłowym jest korzystanie ze zwolnienia podmiotowego od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), z tytułu świadczenia ww. usług w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakres usług świadczonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie kwalifikuje się do czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym możliwe jest korzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ww. ustawy, do czasu, gdy wartość świadczonych usług za dany rok podatkowy nie przekroczy ustalonego na dany rok limitu, t.j. 50.000, czy 100.000 zł W Pani ocenie, o prawie do korzystania ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług decyduje klasyfikacja PKWiU, zgodnie z którą wykonywane usługi sklasyfikowane są wg PKWiU z 2008 r. pod symbolem 69.20.2 oraz wg PKWiU z 1997 r. pod symbolami 74.12.1 i 74.12.2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W związku z tym, że Pani wniosek złożony w miesiącu grudniu 2010 r. dotyczy stanu faktycznego, niniejszą interpretację wydaje się w oparciu o stan prawny obowiązujący do końca roku 2010.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w oparciu o art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosowanie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) - dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze. zm.). Zgodnie z tym rozporządzeniem pod symbolami PKWiU 74.12.1 i 74.12.2 mieszczą się odpowiednio: "Usługi w zakresie rachunkowości i kontroli ksiąg" oraz "Usługi w zakresie księgowości, z wyjątkiem deklaracji podatkowych".

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do ust. 9 tego artykułu, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Na podstawie art. 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), na rok 2010 kwota, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, została ustalona w wysokości 100.000 zł.

W myśl ust. 2 tego artykułu, w 2010 r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2009 r. była wyższa niż 50.000 zł i nie przekroczyła 100.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2010 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Zauważyć należy, iż na podstawie art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

W wykonaniu delegacji ustawowej zawartej w art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.). W § 26 ww. rozporządzenia określono listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy - stanowiącą załącznik do tego rozporządzenia. W poz. 37 wskazanego załącznika wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego - bez względu na symbol PKWiU.

W odniesieniu do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, nie definiując tego pojęcia, przy interpretacji ww. przepisu należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego (wyd. PWN) "doradca - ten, kto udziela porad", natomiast, w myśl ww. słownika "doradzać" oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, doradztwo finansowe, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443 z późn. zm.) obejmują:

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

Od dnia 7 sierpnia 2010 r., treść art. 2 ust. 1 ww. ustawy brzmi następująco:

Czynności doradztwa podatkowego obejmują:

Zgodnie natomiast z art. 3 tej ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 7 sierpnia 2010 r.), podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym (w obu brzmieniach) wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.). W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności obejmującej:

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Mając na uwadze wskazane przepisy należy zauważyć, że o wyłączeniu, o którym mowa w poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., ze zwolnienia podmiotowego, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. A zatem jedynie w sytuacji świadczenia usług rachunkowo - księgowych (przy założeniu, że nie są to usługi w zakresie doradztwa), podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług regulowanego przepisem art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż posiada Pani uprawnienia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych i od miesiąca lutego 2008 r. prowadzi działalność w zakresie wykonywania usług rachunkowo - księgowych (PKWiU 74.12.1 "Usługi w zakresie rachunkowości i kontroli ksiąg" oraz PKWiU 74.12.2 "Usługi w zakresie księgowości z wyjątkiem deklaracji podatkowych"), polegającą na: prowadzeniu podatkowych ksiąg przychodów i rozchodów, bądź ksiąg rachunkowych, sporządzaniu na podstawie zapisów w księgach i rejestrach deklaracji podatkowych, sprawozdań finansowych, dokumentacji związanej z płacami oraz ubezpieczeniem, prowadzeniu ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencji wyposażenia oraz gromadzeniu i przechowywaniu dokumentów księgowych oraz pozostałych, na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność oraz osób prawnych. Nie świadczy Pani usług doradztwa, nie udziela porad prawnych, ani nie podpisuje deklaracji podatkowych w imieniu podatników. Nie jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług. Wartość sprzedaży z tytułu świadczonych usług nie przekroczyła limitu na dany rok, t.j. kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, t.j. 50.000 i 100.000 zł.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w świetle powołanych przepisów, z tytułu świadczonych usług przysługuje Pani prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, określonego w ustawie o podatku od towarów i usług, do czasu przekroczenia kwoty obrotu wskazanej przepisami zmieniającymi tę ustawę, t.j. 100.000 zł, o ile - jak wynika z treści wniosku - wartości sprzedaży w poprzednich latach nie przekroczyły kwot określonych w art. 113 ust. 1 lub 9 ww. ustawy, a wykonując działalność w zakresie usług rachunkowo-księgowych, nie dokonuje Pani czynności obejmujących doradztwo.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.