ITPP2/443-1216/11/PS - VAT w zakresie opodatkowania transakcji dostawy nieruchomości zabudowanych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2011 r. (data wpływu 29 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji dostawy nieruchomości zabudowanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji dostawy nieruchomości zabudowanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawione zostało następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina posiada nieruchomości oznaczone jako działki nr 1418/3 i 1674/2, które w ewidencji gruntów zapisane są jako drogi i oznaczone symbolem dr. Na terenie, na którym są położone, nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a zgodnie ze studium jest to obszar przeznaczony pod budownictwo mieszkaniowo-usługowe o średniej intensywności. Działka nr 1674/2 stanowi przedłużenie drogi gminnej i jej teren jest w części utwardzony płytami betonowymi, w pozostałej części porośnięta roślinnością trawiastą, na której usytuowana jest rampa stalowa, wykorzystywana przez mieszkańców do naprawy samochodów. Działka nr 1418/3 w części stanowi pas drogowy, na którym wybudowany jest chodnik dla pieszych oraz na niewielkiej części, znajduje się budynek mieszkalny wielorodzinny pozostający własnością spółdzielni mieszkaniowej. Gmina zamierza zbyć opisane nieruchomości w drodze zamiany ze spółdzielnią mieszkaniową, na jedną nieruchomość położoną w pasie drogowym drogi gminnej oraz na dwie nieruchomości położone na terenach oznaczonych w planie jako budowlane i inwestycyjne. Na całym obszarze, gdzie położone są nieruchomości mające być przedmiotem zamiany, nie obowiązuje plan miejscowy zagospodarowania przestrzennego. Prawo własności Gminy potwierdzone zostało przez Wojewodę Podlaskiego w trybie art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administracje publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 z późn. zm.). W odniesieniu do działek będących przedmiotem wniosku Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miała prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), droga i urządzenia w niej wbudowane są budowlą. W myśl tego przepisu, dostawa opisywanych działek miejskich stanowi dostawę gruntów zabudowanych częściami budowli.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawę, w ramach zamiany, opisanych nieruchomości należy potraktować jako dostawę części budowli, dla których spełnione są przesłanki zwolnienia od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a oraz art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, nieruchomości są zabudowane w sposób trwały i na dzień dostawy w takim stanie pozostaną i w Jego ocenie podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż dostawa dotyczy części budowli drogowych, a nie występują przesłanki wyłączające zwolnienie. Dodatkowo pozostają spełnione przesłanki opisane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Zdaniem Gminy przy dostawie, w ramach zamiany, opisanych nieruchomości miejskich, oznaczonych w ewidencji gruntów jako drogi, należy zastosować zwolnienie od podatku, z uwagi na spełnienie przesłanek określonych w art. 29 ust. 5 w związku z art. 43 ust. 10 i ust. 10a ustawy z dnia 11 marca 2004. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

W myśl ust. 7a tego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ww. ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Na podstawie ust. 11 cyt. artykułu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

W myśl art. 29 ust. 5 ww. ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina zamierza zbyć, w drodze zamiany, działki z posadowionymi na nich budowlami, w odniesieniu, do których nie przysługiwało Jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i jak wskazała nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miała prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak wskazano we wniosku, zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), droga i urządzenia w niej wbudowane są budowlą - w myśl tego przepisu dostawa opisywanych działek miejskich stanowi dostawę gruntów zabudowanych częściami budowli.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że dostawa działek, o których mowa we wniosku, nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem z treści wniosku nie wynika, że dostawa będzie dokonywana po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy.

Natomiast ww. dostawa będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 10a ustawy, gdyż przy nabyciu nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie. Mając na uwadze powyższe oceniając stanowisko Gminy całościowo należało uznać je za nieprawidłowe, gdyż dostawa będzie korzystała ze zwolnienia od podatku jedynie na podstawie art. 43 ust. 10a ustawy, a nie jak wskazała Gmina również na podstawie ust. 10 tego artykułu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.