ITPP2/443-1211/13/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2013 r. (data wpływu 12 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jako osoba fizyczna, prowadząca działalność gospodarczą pod własnym nazwiskiem, zamierza Pani rozszerzyć ją o sporządzanie wniosków aplikacyjnych o dofinansowanie i zarządzanie projektami o tematyce społecznej, dofinansowywanych z krajowych środków publicznych oraz środków zagranicznych, w tym środków pochodzących z UE. Świadczone usługi obejmą:

* kierowanie wykonywaniem projektu (nadzór merytoryczny i techniczny) zgodnie z obowiązującym prawem,

* nadzór nad realizacją projektu, personelem i pracą podwykonawców,

* dobór kadry projektu,

* rekrutacja beneficjentów projektu,

* bieżący kontakt z instytucją pośredniczącą i innymi organizacjami lub instytucjami zaangażowanymi bezpośrednio lub pośrednio przy realizacji projektu,

* realizacja wydatków z budżetu projektu zgodnie z obowiązującym prawem,

* kontrola nad realizacją wydatków z budżetu projektu,

* zatwierdzanie płatności w zakresie merytorycznym,

* reprezentowanie projektu na zewnątrz,

* odbiór pracy wykonywanej przez personel projektu,

* zarządzanie planowanymi działaniami projektowymi,

* prowadzenie dokumentacji projektu,

* przygotowanie wniosków o płatność,

* sprawozdawczość, monitoring, ewaluacja projektu,

* pomiar produktów, rezultatów, celów projektu,

* przygotowanie organizacyjne zajęć realizowanych w ramach projektu,

* promocja projektu,

* przygotowanie, administracja i aktualizacja strony internetowej projektu,

* realizacja zakupów materiałów i usług w ramach projektu.

Powyższe usługi według klasyfikacji PKD zostały zdefiniowane w podklasie 70.22.Z - "Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadcząc ww. usługi zaliczane do podklasy PKD 70.22.Z ma Pani prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi, które ma zamiar świadczyć w ramach rozszerzonej działalności gospodarczej będą miały charakter osobisty, a nie doradczy i będą jedynie stanowić bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych i innych jednostek.

W Pani opinii, ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, który zwalnia podatników od podatku od towarów i usług, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Wskazała Pani, że ustawa ta wyłącza ze zwolnienia podmiotowego m.in. usługi doradztwa, których w ramach planowanej działalności nie zamierza świadczyć.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak stanowi ust. 2 powyższego artykułu, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Według regulacji ust. 5 tego artykułu, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl ust. 9 powyższego artykułu, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do brzmienia ust. 13 tego artykułu, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. art. 113 ust. 1 ustawy stanowił, że zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Według ust. 2 powyższego artykułu, w brzmieniu, które obowiązywało do dnia 31 grudnia 2013 r., do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z ust. 5 tego artykułu w brzmieniu, które obowiązywało do ww. daty, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Do dnia 31 grudnia 2013 r. ust. 9 tego artykułu stanowił, że podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Natomiast ust. 13 tego artykułu do ww. daty przewidywał, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

Do dnia 31 grudnia 2013 r. obowiązywało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.).

Zgodnie z § 27 tego rozporządzenia normodawca określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W poz. 12 tego załącznika wskazano doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Wobec braku ustawowej definicji pojęcia "doradztwo" należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z "Małym Słownikiem Języka Polskiego" PWN, Warszawa 1994, "doradzać" znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko. Należy podkreślić, że najistotniejszy jest charakter wykonywanych czynności. Porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, gdyż już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że o ile faktycznie - jak wskazano w treści wniosku - w ramach rozszerzenia dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie Pani wykonywała czynności doradztwa, a jedynie będzie świadczyła usługi pomocy dla podmiotów gospodarczych i innych jednostek polegające na sporządzaniu wniosków aplikacyjnych o dofinansowanie oraz zarządzaniu projektami, będzie Pani przysługiwało zwolnienie od podatku na zasadach określonych w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że dotychczas prowadzona działalność uprawniała do korzystania z tego zwolnienia i że nie będzie Pani wykonywała żadnych innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.