ITPP2/443-1202/11/MD - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od czynszu, rat i innych płatności wynikających z umów leasingu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2011 r. (data wpływu 29 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od czynszu, rat i innych płatności wynikających z umów leasingu - jest prawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od czynszu, rat i innych płatności wynikających z umów leasingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z wniesieniem w dniu 19 maja 2011 r. aportem przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny) osoby fizycznej do Spółki z o.o. (dalej Spółka), podpisano aneksy do umów leasingowych, których przedmiotem są samochody z homologacją ciężarową, niespełniające warunków określonych w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Zbywca przedsiębiorstwa, zgodnie z zapisami art. 6 ustawy zarejestrował, te umowy we właściwym urzędzie skarbowym w dniu 19 stycznia 2011 r. Spółka zwana w umowach z Finansującym "Następcą Korzystającego", przejęła obowiązki z Umowy Leasingowej, a w szczególności zobowiązała się regulować wszelkie opłaty ustalone w terminarzu opłat leasingowych. Finansujący wyraził zgodę na wstąpienie przez Następcę Korzystającego w prawa wynikające z Umowy Leasingu. Przedmiot umowy jest w chwili obecnej wykorzystywany w działalności gospodarczej Spółki, która prowadzi wyłącznie sprzedaż opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

* Czy w związku z użytkowaniem opisanych samochodów na podstawie aneksowanych umów, Spółka na podstawie art. 3 ust. 6 ustawy będzie mieć prawo do odliczenia podatku naliczonego od czynszu, rat i innych płatności wynikających z umów leasingowych, w wysokości 60% kwoty podatku określonej w fakturze nie więcej niż 6.000 zł.

* Czy Spółka przy ustalaniu kwoty limitu określonego w art. 3 ust. 6 ustawy (6.000 zł) musi uwzględnić dotychczas odliczoną przez poprzedniego leasingobiorcę (zbywcę przedsiębiorstwa) kwotę podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, wstępując w prawa i obowiązki Korzystającego stał się stroną umowy leasingowej. Użytkując samochody na podstawie umowy leasingu ma prawo zastosować przepis art. 3 ust. 6 ustawy, a więc ma ona prawo do odliczenia 60% kwoty podatku naliczonego z otrzymanych faktur dokumentujących opłaty leasingowe, do osiągnięcia limitu odliczeń 6.000 zł W związku z tym, że Spółka nie stała się sukcesorem praw i obowiązków podatkowych wynikających z umowy leasingu, nie jest związana limitem odliczenia podatku od towarów i usług obowiązującym poprzedniego leasingobiorcę (wspólnika wnoszącego aport).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. zasady odliczenia podatku związanego z leasingiem samochodów osobowych i pojazdów samochodowych regulują zapisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652).

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 6 tej ustawy, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

W myśl postanowień art. 3 ust. 1 ww. ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 3 ww. artykułu).

W myśl postanowień art. 6 ust. 1 ustawy, przepisu art. 3 ust. 6 oraz art. 5 nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1.

W ust. 2 powołanego wyżej artykułu wskazano, że przepis ust. 1 ma zastosowanie:

Prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych regulują zapisy zawarte w rozdziale 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Stosownie do postanowień art. 93 § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

W § 2 tego artykułu wskazano, że przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

Na podstawie § 2 powołanego artykułu, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

Następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. Na gruncie prawa podatkowego występuje pochodne nabycie praw, kiedy następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), gdy mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Przedmiotem następstwa podatkowego są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, przy czym zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, rozumie się przez to prawa i obowiązki zawarte we wszelkich aktach normatywnych prawa podatkowego.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w związku z wniesieniem do Spółki aportem przedsiębiorstwa osoby fizycznej, podpisano aneksy do umów leasingu, których przedmiotem są samochody z homologacją ciężarową, niespełniające warunków określonych w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Zbywca przedsiębiorstwa zarejestrował te umowy we właściwym urzędzie skarbowym w dniu 19 stycznia 2011 r. Spółka przejęła obowiązki z umowy leasingu, a w szczególności zobowiązała się regulować wszelkie opłaty ustalone w terminarzu opłat leasingowych. Finansujący wyraził zgodę na wstąpienie przez Spółkę w prawa wynikające z umowy leasingu. Przedmiot umowy jest w chwili obecnej wykorzystywany w działalności gospodarczej Spółki, która prowadzi wyłącznie sprzedaż opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą prawa do odliczenia podatku naliczonego od czynszu, rat i innych płatności wynikających z umów leasingu w wysokości 60% kwoty podatku określonej w fakturze nie więcej niż 6.000 zł oraz obowiązku uwzględnienia w tym limicie kwoty podatku dotychczas odliczonej przez poprzedniego leasingobiorcę.

Odnosząc powołane wyżej regulacje prawne do sytuacji przedstawionej we wniosku należy stwierdzić, że wniesienie do Spółki, będącej osobą prawną, aportem przez osobę fizyczną (wspólnika) przedsiębiorstwa nie powoduje sukcesji i kontynuacji praw i obowiązków określonych w przepisach prawa podatkowego. Wobec tego Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących raty (czynsz) lub inne płatności wynikające z umów leasingu samochodów, o których mowa we wniosku, w ramach "nowego" limitu, tj. do wysokości 60% kwoty podatku określonej w fakturze, nie więcej niż 6.000 zł.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.