ITPP2/443-1178/13/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2013 r. (data wpływu 29 października 2013 r.), uzupełnionym w dniach 16 grudnia 2013 r. i 27 stycznia 2014 r. (daty wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku naliczenia podatku przy sprzedaży nieruchomości zabudowanej w drodze licytacji komorniczej - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 16 grudnia 2013 r. i 27 stycznia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku naliczenia podatku przy sprzedaży nieruchomości zabudowanej w drodze licytacji komorniczej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W toku postępowania egzekucyjnego o sygnaturze k.m. (...) pismem z dnia 1 lipca 2013 r. dokonał Pan zajęcia nieruchomości położonej w miejscowości K., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Przedmiotowa nieruchomość stanowi własność w ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej dłużników Marii R. oraz Jerzego R., zamieszkałych w miejscowości K. Nieruchomość geodezyjnie oznaczona jest numerem działek 90/1 i 90/4 o łącznej powierzchni 0,1315 ha. Działka nr 90/4 położona jest przy drodze asfaltowej, zabudowana jest budynkiem mieszkalnym oraz garażem, które stanowią całość, choć wybudowane były w różnych latach: część stara budynku wzniesiona została w 1939 r., część nowa powstała w 1988 r., a garaż został dobudowany w 1994 r. Część stara budynku jest piętrowa, z podpiwniczeniem pod kuchnią i łazienką. Na skutek dokonanych uprzednio podziałów brak jest na chwilę obecną komunikacji z pomieszczeniami na piętrze w części starej. Parter budynku oraz garaż zostały ocieplone i obłożone okładziną PCV typu "Siding". Budynek składa się z czterech pokoi, kuchni, dwóch przedpokoi, łazienki z WC, kotłowni oraz garażu. Wyposażony jest w instalację elektryczną, wod-kan (z własnym szambem), i centralne ogrzewanie z kotłem na paliwo stałe. Powierzchnia użytkowa budynku wynosi 100,5 m². Działka nr 90/1 jest niezabudowana, położona jest przy drodze polnej, ok. 100 m od drogi asfaltowej. Dłużnicy nabyli ww. nieruchomość w dniu 18 listopada 1996 r. w drodze zakupu na podstawie Aktu Notarialnego z dnia 18 listopada 1996 r. Według informacji z Urzędu Skarbowego, przy zakupie nieruchomości nie powstało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT, gdyż transakcja miała miejsce w 1996 r., kiedy to ani sprzedający, ani kupujący nie byli czynnymi podatnikami podatku od towarowi usług VAT. Zgodnie z treścią Aktu Notarialnego, w momencie nabycia na nieruchomości znajdowała się część budynku mieszkalnego murowanego z pecy i cegły, krytego papą o czterech izbach mieszkalnych i trzech urządzeniach technicznych (elektryczność, wodociąg i centralne ogrzewanie) oraz garaż murowany z pustaków kryty papą. Według operatu biegłego sądowego, jednorodzinny budynek mieszkalny i garaż stanowią całość, choć wybudowane zostały w różnych latach. Dłużnicy nie dokonywali w obiektach stanowiących zabudowę ww. nieruchomości żadnych ulepszeń, przy których mieli prawo do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków, ponadto Urząd Skarbowy nie poinformował o takich ulepszeniach.

W toku postępowania egzekucyjnego, zgodnie z oświadczeniem Urzędu Skarbowego z dnia 26 lipca 2013 r. ustalono, że dłużniczka Maria R. nie posiada zarejestrowanej działalności gospodarczej, natomiast dłużnik Jerzy R. prowadzi działalność gospodarczą od 6 lipca 2011 r. pod nazwą Skup Sprzedaż Węgla (adres rejestracyjny oraz adres prowadzenia działalności pod adresem zamieszkania, inny adres prowadzenia rachunkowości). Ponadto dłużnik Jerzy R. był czynnym "płatnikiem" podatku od towarów i usług w okresie od dnia 7 marca 1997 r. do dnia 30 września 2006 r. i od dnia 15 lipca 2011 r. do chwili obecnej również jest czynnym "płatnikiem" VAT. Natomiast dłużniczka Maria R. była czynnym "płatnikiem" VAT w okresie od dnia 1 października 1997 r. do dnia 31 stycznia 2000 r. oraz w okresie od dnia 15 listopada 2005 r. do dnia 30 września 2011 r.

Zgodnie z odpowiedzią ZUS, dłużniczka Maria R. jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna niepobierająca zasiłku dla osób bezrobotnych, natomiast Jerzy R. zgłoszony jest jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą niemająca ustalonego prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, dla której podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi zadeklarowana kwota nie niższa niż 60% kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.

Budynek znajdujący się na działce nr 90/4 był i nadal jest wykorzystywany na cele działalności gospodarczej, w budynku nie zostało wyodrębnione pomieszczenie, które przeznaczone byłoby na cele działalności. Dla działki nr 90/1 nie został sporządzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, ani też nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Dłużnicy oświadczyli, że w przypadku sprzedaży ww. nieruchomości, nie powstaje obowiązek zwrotu podatku od towarów i usług VAT do Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

* Czy przy sprzedaży w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym ww. nieruchomości, komornik sądowy, jako płatnik podatku od towarów i usług, będzie zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatku od towarów i usług.

* W jakiej wysokości naliczyć podatek.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym nie powstaje obowiązek naliczenia i odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - w myśl przepisu art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Ustęp 11 powyższego artykułu stanowi, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Zgodnie z ust. 7a powyższego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Stosownie do treści obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż opisanej nieruchomości będzie stanowiła czynność, o której mowa

w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z uwagi na fakt, że w nieruchomości tej dłużnicy prowadzili (jeden z dłużników nadal prowadzi) działalność gospodarczą, w związku z którą byli (a jeden nadal jest) czynnymi podatnikami VAT. Należy jednak rozpatrzeć, czy transakcja będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku. Dostawa budynku nie będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy (z wniosku nie wynika, aby dłużnicy wynajmowali/dzierżawili nieruchomość lub jej część). Transakcja ta będzie jednak zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ przy nabyciu budynków nie przysługiwało dłużnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego i nie ponoszono wydatków na jego ulepszenie. W konsekwencji, uwzględniając treść art. 29a ust. 8 ustawy, sprzedaż gruntu, na którym posadowiony jest budynek (tekst jedn.: działki 90/4), również będzie podlegała zwolnieniu od podatku.

Natomiast sprzedaż działki nr 90/1 będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż nie jest terenem budowlanym, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.

Zatem należy potwierdzić Pana stanowisko, że od sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie powstanie obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku do urzędu skarbowego. Wobec powyższego udzielenie odpowiedzi na pytanie 2 stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.