ITPP2/443-1177/13/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2013 r. (data wpływu 29 października 2013 r.), uzupełnionym w dniu 15 stycznia 2014 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 15 stycznia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1999 r., wraz z żoną, nabył Pan nieruchomość stanowiącą jedną działką zabudowaną o pow.... ha. Od tego czasu Pan z żoną są nieprzerwanie jej właścicielami. Zamiarem nabycia działki była lokata kapitału. Nabył ją w drodze przetargu od Gminy, nie był naliczony VAT. Od momentu zakupu do chwili obecnej działka nie była wykorzystywana (nie była przedmiotem najmu, dzierżawy). Nie posiada warunków zabudowy i nie dokonywał Pan jej podziału. Budynki usytuowane na działce zostały wybudowane w latach sześćdziesiątych i w chwili obecnej nadają się tylko do wyburzenia, na co została wydana decyzja przez Starostwo Powiatowe. Z punktu widzenia prawa budowlanego działka zabudowana jest budynkami i budowlami. Nie ponosił Pan na istniejących obiektach nakładów. Poniósł nakłady na adaptację posadzki ok. 120 m² w celu ochrony obiektu. Nie modernizował i nie realizował nakładów na uzbrojenie terenu tzw. "media". Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, przeznaczona jest pod zabudowę przemysłową. W chwili obecnej będzie Pan realizował sprzedaż inwestorowi, który na działce przewiduje realizację inwestycji przemysłowej. Nie posiada Pan innych nieruchomości. W związku z tym nie sprzedawał podobnych i innych nieruchomości. Działka nie była nigdy ogłaszana do sprzedaży, inwestor zgłosił się sam. Nie jest Pan i nie był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki będzie obarczona obowiązkiem rozliczenia podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując sprzedaż majątku prywatnego wykonuje swoje prawo własności, wobec tego sprzedaż nie jest obarczona obowiązkiem rozliczenia podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy stanowią odzwierciedlenie przepisu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług jest każda osoba, która dokonuje czynności podlegających opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców lub/i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem i działalnością rolniczą lub wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Należy wskazać, że w dniu 15 września 2011 r. został wydany wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10)>, który wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 23 lipca 2013 r. (sygn. akt I FSK 1386/12), z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11). Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w 1999 r., wraz z żoną, nabył Pan nieruchomość stanowiącą jedną działkę zabudowaną o pow.... ha. Zamiarem jej nabycia była lokata kapitału. Nabył ją Pan w drodze przetargu od Gminy, nie był naliczony VAT. Od momentu zakupu do chwili obecnej działka nie była wykorzystywana (nie była przedmiotem najmu, dzierżawy). Nie posiada decyzji o warunkach zabudowy i nie dokonywał Pan jej podziału. Budynki usytuowane na działce zostały wybudowane w latach sześćdziesiątych i nadają się tylko do wyburzenia, na co została wydana decyzja przez Starostwo Powiatowe. Z punktu widzenia prawa budowlanego działka zabudowana jest budynkami i budowlami. Na istniejących obiektach nie ponosił nakładów, za wyjątkiem posadzki (w celu ochrony obiektu). Nie modernizował i nie realizował nakładów na uzbrojenie terenu (tzw. "media"). Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest pod zabudowę przemysłową. W chwili obecnej będzie dokonywał Pan jej sprzedaży inwestorowi, który planuje na niej realizację inwestycji przemysłowej. Nie posiada Pan innych nieruchomości. Nie dokonywał dostawy innych nieruchomości. Działka nie była nigdy ogłaszana do sprzedaży, inwestor zgłosił się sam.

Analiza opisu zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że w transakcji sprzedaży ww. działki nie będzie Pan występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, gdyż - jak wynika z treści wniosku - nie podjął Pan żadnych działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami m.in. dokonania uzbrojenia terenu w "media", czy uzyskania decyzji o warunkach zabudowy. W konsekwencji należy stwierdzić, że w tej konkretnej sytuacji, dokonując sprzedaży przedmiotowej działki zabudowanej, korzystać Pan będzie z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Stąd też ww. czynność stanowić będzie działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. Tym samym z tytułu dokonanej transakcji nie będzie Pan zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.