ITPP2/443-1155/10/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu 17 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 17 listopada 2010 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 1 grudnia 2008 r. nabył Pan własność nieruchomości niezabudowanej o powierzchni 1.465 m ^2, na podstawie aktu notarialnego dotyczącego umowy pożyczki oraz przewłaszczenia ww. nieruchomości w celu zabezpieczenia spłaty wierzytelności. Pożyczka miała charakter "prywatny". Nieruchomość nie była terenem budowlanym lub przeznaczonym pod zabudowę, nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Pożyczkobiorcy nie spłacili pożyczki. Zamierza Pan sprzedać przedmiotową nieruchomość w celu odzyskania kwoty pożyczki. Obecnie nieruchomość nadal jest niezabudowana, ale na wniosek poprzednich właścicieli została wydana decyzja o warunkach zabudowy, określająca, iż nieruchomość jest przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową.

Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości nabytej od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na zabezpieczenie spłaty wierzytelności wynikającej z udzielonej pożyczki dokonana jednorazowo podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynność będzie miała charakter jednorazowy, a okoliczności nie wskazują na zamiar jej wykonywania w sposób częstotliwy. Wskazał Pan, iż intencją było jedynie zabezpieczenie spłaty wierzytelności wynikającej z zawartej umowy pożyczki, a sprzedaż nieruchomości ma na celu odzyskanie kwoty tej pożyczki. Wobec powyższego, Pana zdaniem ww. sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy określa, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W świetle art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Wykładnia językowa i funkcjonalna zastosowana w odniesieniu do ww. definicji działalności gospodarczej prowadzi do wniosku, że działalność taka ma miejsce nie tylko w przypadku czynności wykonywanych w sposób stały i powtarzalny, ale także w sytuacji wykonania czynności jednorazowo, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości.

Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "zamiar", jak również nie precyzuje pojęcia "sposób częstotliwy", w należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jeden raz). Jednocześnie istotny jest czynnik podmiotowy, tzn. czynności muszą być wykonywane przez podatnika, o którym mowa w powołanym art. 15 ust. 1 ustawy. Podatnikiem może być także osoba fizyczna, jeśli dokonuje dostawy towarów w sposób stały, zorganizowany i powtarzalny. Jednakże należy wskazać, że jeśli dana czynność dokonana została poza zakresem działań wykonywanych w charakterze podatnika, to w świetle wyżej powołanych przepisów czynność taka nie może zostać uznana za wykonaną w ramach działalności gospodarczej.

Z wniosku wynika, że posiada Pan nieruchomość niezabudowaną, która zgodnie z określonymi dla niej warunkami zabudowy stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową. Grunt stanowił zabezpieczenie Pana wierzytelności z tytułu udzielonej pożyczki, a nabył go Pan na zasadzie przeniesienia własności, gdyż pożyczkobiorcy nie spłacili zadłużenia. Udzielona przez Pana pożyczka miała charakter "prywatny". Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej. Zamierza sprzedać ww. nieruchomość gruntową, aby odzyskać kwotę udzielonej pożyczki.

Mając na uwadze powyższe, powołane przepisy oraz uwzględniając fakt, iż nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o ile - jak wskazuje treść wniosku - będzie to czynność jednorazowa. Należy bowiem wskazać, że dostawa gruntów przez podmiot niebędący podatnikiem, podlega opodatkowaniu w sytuacji, gdy dostawie tej można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. W przedmiotowej sprawie - jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego - udzielona pożyczka miała charakter "prywatny", a nabycie przez Pana gruntu było konsekwencją niewywiązania się pożyczkobiorców z postanowień umowy pożyczki (niespłacenia pożyczki), ponieważ grunt ten stanowił Pana zabezpieczenie na taką okoliczność. Pana działania nie wskazują zatem na zachowanie podatnika, a planowana transakcja na przeprowadzaną w ramach działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.