ITPP2/443-1138/12/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2012 r. (data wpływu 19 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego w przypadku importu towarów - jest prawidłowe.

W dniu 19 września 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego w przypadku importu towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegająca m.in. na obrocie towarami z podmiotami działającymi poza granicami Polski. Importuje towary do kraju za pośrednictwem agencji celnej, która posiada upoważnienie do reprezentowania Spółki w formie przedstawicielstwa bezpośredniego. Z uwagi na posiadane upoważnienia i dokonywanie zgłoszeń celnych w formie elektronicznej, dokumenty celne PZC (Poświadczenie Zgłoszenia Celnego) pobierane są przez upoważnioną agencję celną ze strony organu celnego. Agencja przesyła następnie dokumenty celne listem poleconym do Spółki.

Rozliczenia importu towarów Spółka dokonuje na zasadach ogólnych, tj. podatek należny zostaje wpłacony na rachunek urzędu celnego, a podatek naliczony odliczany jest w deklaracji VAT za miesiąc otrzymania dokumentów z agencji celnej.

W związku z powyższym zadano pytanie sprowadzające się do kwestii: czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego (od importu towarów), wynikającego z dokumentu celnego PZC, w miesiącu pobrania tego dokumentu przez agencje celną w sytuacji, gdy otrzymuje te dokumenty od agencji celnej w następnym miesiącu po pobraniu ze strony urzędu celnego....

Zdaniem Spółki, w przypadku gdy podatnik korzysta przy "odprawie celnej" z usług agenta celnego, jako jego przedstawiciela bezpośredniego, użycie przez ustawodawcę w art. 86 ust. 10 ustawy pojęcia "otrzymania dokumentu celnego" należy interpretować z uwzględnieniem przepisów prawa celnego, co oznacza, że momentem otrzymania tego dokumentu przez podatnika jest pobranie go ze strony urzędu celnego. Skoro od tego momentu, stosownie do art. 33 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, biegnie dla podatnika 10-dniowy termin do zapłaty podatku wynikającego z tego dokumentu, nie ma podstaw, aby nie uznać, ze jest to równocześnie moment uprawniający podatnika do rozliczenia podatku naliczonego z tegoż dokumentu. Nie można bowiem, z jednej strony przyjmować, ze termin wynikający z art. 33 ust. 4 ustawy biegnie dla podatnika od daty powiadomienia go przez organ celny o wysokości należności podatkowych, co następuje poprzez wydanie dokumentu celnego, a z drugiej strony twierdzić, że podatnik tego dokumentu nie otrzymał, gdyż odebrał go fizycznie agent celny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie ma bezwarunkowego charakteru i przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien wynikać z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego w przypadku importu towarów stanowi suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje - zgodnie z przepisem art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy - w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Tak więc otrzymanie dokumentu celnego przez podatnika oznacza zarówno powstanie prawa podatnika do odliczenia podatku, jak również wyznacza moment, od którego możliwe jest zrealizowanie tego prawa. Podkreślić należy, ze decydujące znaczenie - dla powstania prawa do odliczenia i terminu jego realizacji - ma data otrzymania dokumentu celnego.

Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

W świetle art. 38 ustawy, w zakresie nieuregulowanym w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, art. 19 ust. 7-9 oraz art. 33-37 stosuje się odpowiednio przepisy celne dotyczące poboru i wymiaru cła, z wyjątkiem przepisów dotyczących przedłużenia terminu zapłaty, odroczenia płatności oraz innych ułatwień płatniczych przewidzianych w przepisach celnych.

Z dniem przystąpienia Polski do Wspólnoty Europejskiej terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stało się częścią jednego, wspólnotowego obszaru celnego. Konsekwencją tego jest wcielenie w życie zasady, zgodnie z którą polskie podmioty dokonujące obrotu towarowego z państwami nie będącymi członkami Wspólnoty, zobowiązane są do bezpośredniego stosowania przepisów rozporządzenia Rady EWG Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L 302 s.1 z późn. zm.). W zakresie uzupełniającym prawo wspólnotowe należy stosować przepisy ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 5 ww. rozporządzenia Rady:

Państwa Członkowskie mogą sobie zastrzec prawo do dokonywania, na swoim obszarze, zgłoszenia celnego przez:

* przedstawiciela bezpośredniego, lub

* przedstawiciela pośredniego, tak aby przedstawicielem był agent celny wykonujący swój zawód na terytorium tego Państwa Członkowskiego.

Natomiast z art. 75 ustawy - Prawo celne wynika, iż z zastrzeżeniem art. 78, przedstawicielem może być każda osoba, o której mowa w art. 4 pkt 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego. Przedstawicielem może być, w szczególności agencja celna, spedytor, przewoźnik. Zgodnie zaś z art. 76 tej ustawy, czynności dokonane przez przedstawiciela w granicach upoważnienia pociągają za sobą skutki bezpośrednio dla osoby, która go ustanowiła. Przedstawiciel może udzielić dalszego upoważnienia do wykonania określonych czynności, za zgodą osoby udzielającej upoważnienia (art. 77 ustawy - Prawo celne).

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny, treść przedstawionych przepisów, w tym przede wszystkim brzmienie art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, że moment otrzymania dokumentu PZC przez przedstawiciela jest równoznaczny (w sensie prawnym) z otrzymaniem go przez Spółkę. Zatem jest ona uprawniona do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tego dokumentu celnego za okres rozliczeniowy, w którym ten dokument otrzymał agent celny, występujący w charakterze przedstawiciela bezpośredniego, a jeżeli tego nie dokonała w tym terminie w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następujących okresów rozliczeniowych.

Zaznacza się, że w niniejszej interpretacji nie rozstrzygnięto kwestii posiadania przez Spółkę prawa do odliczenia podatku naliczonego, bowiem w tym zakresie nie sprecyzowano pytania i odpowiadającego jemu stanowiska.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.