ITPP2/443-1120/09/EB - Prawo gminy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z remontem świetlicy wiejskiej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2009 r. (data wpływu 28 grudnia 2009 r.), uzupełnione pismem z dnia 25 lutego 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami na remont świetlicy wiejskiej - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 grudnia 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 1 marca 2010 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości w związku z ponoszonymi wydatkami na remont świetlicy wiejskiej.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 22 grudnia 2009 r. Gmina, będąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, podjęła uchwałę w sprawie wyrażenia woli podjęcia czynności mających na celu zabezpieczenie środków finansowych w budżecie z przeznaczeniem na remont świetlicy wiejskiej. Zakończenie remontu zaplanowano na 2010 r.

Urząd Miejski jako jednostka organizacyjna Gminy realizuje zadania publiczne oraz czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina odpłatnie wynajmuje świetlice wiejskie znajdujące się na jej terenie zgodnie z zarządzeniem Burmistrza w sprawie ustalenia odpłatności za wynajęcie hali widowiskowo- sportowej, świetlic i pomieszczeń w budynkach szkolnych, stadionu miejskiego, sal komputerowych w obiektach szkolnych, oraz za zajęcie gruntu pod działalność kulturalno-rozrywkową i handlową na okres krótszy niż 1 miesiąc. Opłaty według ustalonego taryfikatora są wpłacane na rachunek Urzędu Miejskiego - jednostki organizacyjnej Gminy. Budynek świetlicy wiejskiej znajduje się w ewidencji majątku Gminy. W ramach realizacji zadań wynikających z ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), zgodnie z art. 7 świetlica jest udostępniana nieodpłatnie do organizowania spotkań tj. wspieranie i udostępnianie idei samorządowej, promocji gminy, kultury. Jednakże zgodnie z zarządzeniem Burmistrza, Gmina może świadczyć usługi najmu świetlicy wiejskiej za odpłatnością. Sprzedawcą usług najmu w obiektach wymienionych w powyższym zarządzeniu (również świetlicy wiejskiej) jest Gmina, w związku z czym na fakturach dokumentujących świadczenie usług najmu Gmina występuje jako sprzedawca tych usług. Gmina występuje również jako nabywca na fakturach dokumentujących zakupy dokonane w związku z remontem tej świetlicy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości od zakupionych materiałów i usług związanych z remontem świetlicy wiejskiej, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w związku z wynajmem tej świetlicy za odpłatnością zgodnie z taryfikatorem...

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina będzie realizować całość spraw związanych z najmem, spoczywa więc na niej obowiązek naliczania i odprowadzania podatku należnego od wartości najmu, wobec czego będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów materiałów i usług związanych z remontem świetlicy wiejskiej w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

Z cytowanego przepisu wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - dokonywanego na podstawie faktur dokumentujących dokonane zakupy - przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

Zgodnie z dyspozycją art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Stosownie do ust. 2 cytowanego wyżej artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego z zastrzeżeniem ust. 10.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina jest właścicielem świetlicy wiejskiej i jako czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług dokonuje zakupów materiałów i usług, w związku z przeprowadzanym remontem tej świetlicy. Remontowana świetlica na podstawie umów cywilnoprawnych oddawana jest w odpłatny najmem, a wysokość opłat jest ustalana w oparciu o przepisy wewnętrzne - zarządzenie Burmistrza. Jest ona również wykorzystywana do realizacji zadań nałożonych na Gminę, wynikających z odrębnych przepisów, m.in. jest nieodpłatnie udostępniana do organizowania spotkań wspierających i upowszechniających ideę samorządową, promujących Gminę, czy też kulturę.

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku, należy stwierdzić że Gminie nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości od zakupów towarów i usług dokonanych w związku z remontem przedmiotowej świetlicy. Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1, prawo to przysługuje w takim zakresie w jakim świetlica będzie służyła czynnościom opodatkowanym, o ile nie będą zachodziły okoliczności wykluczające to prawo, zawarte w art. 88 ustawy. Dlatego też, w świetle powołanych regulacji, Gmina winna ustalić w jakiej części poniesione na remont wydatki służą czynnościom opodatkowanym stosując metodę ustalenia proporcji wskazaną przez ustawodawcę w art. 90 ust. 1 i 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.