ITPP2/443-1115/09/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2009 r. (data wpływu 28 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego w związku ze zwolnioną od podatku transakcją zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu, zabudowanego budynkiem salonu samochodowego, wybudowanego i oddanego do użytkowania przed dniem 1 maja 2004 r. - jest prawidłowe.

W dniu 28 grudnia 2009 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego w związku ze zwolnioną od podatku transakcją zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu, zabudowanego budynkiem salonu samochodowego, wybudowanego i oddanego do użytkowania przed dniem 1 maja 2004 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabył Pan w dniu 22 stycznia 1999 r., aktem notarialnym, od Spółdzielni Mieszkaniowej, prawo wieczystego użytkowania gruntu, na którym rozpoczął budowę salonu samochodowego, zgodnie z posiadanym pozwoleniem na budowę. W międzyczasie Syndyk Spółdzielni wniósł do sądu o unieważnienie tego aktu notarialnego, uznając że decyzja o sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu nie została podjęta przez właściwe organy tej Spółdzielni. Sąd uznał powództwo Syndyka i unieważnił akt notarialny. W tym czasie wybudował Pan salon samochodowy o powierzchni 2.368 m ² i w lipcu 2001 r. uzyskał pozwolenie na jego użytkowanie. Przy budowie salonu przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego. W związku z tym, że poniesione koszty na budowę obiektu znacznie przekraczały wartość zakupu gruntu, przysługiwało Panu roszczenie o przeniesienie prawa użytkowania wieczystego tej działki za wynagrodzeniem. Na mocy zawartej ugody, aktem notarialnym z dnia 1 grudnia 2001 r., Syndyk przeniósł na Pana rzecz prawo użytkowania wieczystego działki o powierzchni 1.925 m ^2, wraz ze znajdującym się na tym gruncie budynkiem salonu, stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności za ustaloną dopłatą 100.000 zł.

Budynek salonu samochodowego stanowi przedmiot Pana działalności gospodarczej. W okresie od lipca 2001 r. do marca 2003 r. prowadził Pan w nim działalność gospodarczą polegająca na sprzedaży samochodów. Od 2004 r. budynek jest przedmiotem wynajmu dla obcych firm na podstawie zawartych umów najmu, które podlegają opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług. W okresie od wybudowania obiekt nie był modernizowany ani ulepszany. Obecnie zamierza Pan zbyć prawo użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkiem salonu samochodowego, innemu podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą.

Powyższą sytuację opisał Pan we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 21 września 2009 r., uzupełnionym w dniu 10 listopada 2009 r., w związku z zapytaniem: "Czy transakcja sprzedaży przedmiotowej nieruchomości jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług...". W dniu 10 grudnia 2009 r. otrzymał indywidualną interpretację z dnia 1 grudnia 2009 r. potwierdzającą, że transakcja sprzedaży nieruchomości wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy transakcja sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, która zgodnie z otrzymaną interpretacją indywidualną jest zwolniona od podatku od towarów i usług, zwalnia również z obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, wynikającego z art. 91 ust. 1-6 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży przedmiotowej nieruchomości wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, podlegająca zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, korzysta również ze zwolnienia dotyczącego obowiązkowej korekty podatku naliczonego w okresie 10-letnim, o którym mowa w art. 91 ust. 1-6 ustawy. Wskazał Pan, iż wynika to z przepisu przejściowego, tj. art. 163 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym w stosunku do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed 1 maja 2004 r. stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 175, tj. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. W Pana ocenie, zgodnie z ww. przepisami, w stosunku do środków trwałych nabytych lub wybudowanych pod rządami "starej" ustawy o podatku od towarów i usług, przepisy obecnie obowiązującej ustawy nie mają zastosowania, zatem nie ma obowiązku dokonywania korekty podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że podstawową zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego jest związek towarów i usług, przy nabyciu których podatek został naliczony, z czynnościami opodatkowanymi.

Jednocześnie w art. 91 ustawy określono zasady i przypadki dokonywania korekty podatku naliczonego. Przepis ten jednak nie ma zastosowania w odniesieniu do przypadków opisanych w art. 163 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze wskazanego art. 163 ust. 2 ustawy wynika, iż korekta kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91, w stosunku do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed dniem 1 maja 2004 r. stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 175.

Powołany art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) stanowi, iż podatnicy dokonujący czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1-3, w okresie krótszym niż sześć miesięcy obliczają procentowy udział zgodnie z ust. 3, przy czym po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia działalności wyliczają ten udział zgodnie z ust. 4 i dokonują korekty podatku naliczonego. Unormowania te nie przewidywały korekty podatku naliczonego w przypadku nabycia środków trwałych podlegających amortyzacji, nawet w sytuacji zmiany przeznaczenia tych środków trwałych do czynności nie podlegających opodatkowaniu.

Z powyższych regulacji wynika, iż obowiązek dokonywania korekty podatku naliczonego odnosi się do tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostały nabyte po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r., a więc po dniu 30 kwietnia 2004 r.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że na gruncie posiadanym od stycznia 1999 r. w użytkowaniu wieczystym, wybudował Pan budynek salonu samochodowego, dla którego wydano decyzję o pozwoleniu na użytkowanie w miesiącu lipcu 2001 r. W związku z budową przedmiotowego budynku dokonywał odliczeń podatku od towarów i usług. Budynek salonu samochodowego wykorzystywany jest w Pana działalności gospodarczej. W okresie od lipca 2001 r. do marca 2003 r. prowadził Pan w nim działalność gospodarczą polegająca na sprzedaży samochodów. Od 2004 r. budynek jest przedmiotem wynajmu dla podmiotów trzecich na podstawie zawartych umów podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%. W okresie od wybudowania obiekt nie był modernizowany ani ulepszany.

Interpretacją indywidualną z dnia 1 grudnia 2009 r. rozstrzygnięto, iż planowane zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkiem salonu samochodowego będzie stanowić dla Wnioskodawcy dostawę zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług w powiązaniu z § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów.

W konsekwencji powyższego, w związku z faktem, iż budynek salonu samochodowego został wybudowany i oddany do użytkowania przed dniem 1 maja 2004 r., transakcja ta nie rodzi obowiązku korygowania odliczonego podatku naliczonego. Jak wynika z treści art. 163 ust. 2 ustawy, w niniejszej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy określone w art. 91 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.