ITPP2/443-1101/10/AP - Obowiązek wykazywania usług związanych z budową linii elektroenergetycznych i telekomunikacyjnych w deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej VAT-UE.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 17 stycznia 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-1101/10/AP Obowiązek wykazywania usług związanych z budową linii elektroenergetycznych i telekomunikacyjnych w deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej VAT-UE.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2010 r. (data wpływu 29 września 2010 r.), uzupełnionym w dniu 30 grudnia 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wykazywania świadczonych usług w poz. 21 deklaracji oraz informacji podsumowującej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2010 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 30 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wykazywania świadczonych usług w poz. 21 deklaracji oraz informacji podsumowującej.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi na terytorium Irlandii roboty związane z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych, zaklasyfikowane wg PKD do grupowania 4222 Z. Roboty realizuje za pomocą zakładu w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Spółka (nie zakład) jest w Irlandii zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Posiada irlandzki numer identyfikacji podatkowej z przedrostkiem IE. Odbiorcą usług jest firma posiadająca siedzibę w Irlandii. Przedmiotowe usługi Spółka wykazuje w informacji podsumowującej VAT-UE - zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług - w kwocie zgodnej z kwotą wykazywaną w poz. 21 deklaracji VAT-7.

Spółka dokonywała i nadal dokonuje na terenie Polski zakupów dotyczących realizacji robót w Irlandii, w związku z którymi - na podstawie art. 86 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług - odlicza podatek naliczony zawarty w otrzymanych fakturach. Zakupy te dotyczą np. rozmów telefonicznych, usług tłumaczenia, przesyłek kurierskich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji Spółka winna sporządzać informację podsumowującą, czy roboty te wykazywać wyłącznie w poz. 21 deklaracji VAT-7.

Zdaniem Wnioskodawcy, winien sporządzać informację podsumowującą, w której wykazuje wartość robót wykonanych na terenie Irlandii, co wynika wprost z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. W ocenie Spółki potwierdzeniem takiego stanowiska jest fakt, iż kwoty wykazane w informacji VAT-UE winny być zgodne z kwotami w poz. 21 deklaracji VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca ich świadczenia. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Stosownie do ust. 2 powyższego artykułu, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Na potrzeby regulacji dotyczących miejsca świadczenia usług, ustawodawca wprowadził definicję podatnika. Została ona zawarta w art. 28a ust. 1 ustawy, według którego ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a), która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych przez niego usług.

Ustawodawca przewidział szereg wyjątków od ogólnej zasady określania miejsca świadczenia usług. Szczególną zasadę dotyczącą ww. kwestii ustanowił m.in. dla usług związanych z nieruchomościami.

Zgodnie z art. 28e ustawy, w przypadku usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach i obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Jak wynika z powyższego przepisu, katalog usług związanych z nieruchomościami jest otwarty. W przepisie tym przyjęto, że usługi związane z nieruchomościami są zawsze opodatkowane w kraju położenia nieruchomości, niezależnie od tego na czyją rzecz są wykonywane oraz gdzie mają siedzibę usługodawca i usługobiorca. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługa dotyczy nieruchomości, którą można zlokalizować, co do miejsca jej położenia. Przepis ten - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady ogólnej, przyjmując jako kryterium, odniesienie się nie do podmiotu lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Jednocześnie zamieszczony w tym przepisie katalog o charakterze otwartym wskazuje, iż wachlarz usług, które można zakwalifikować do związanych z nieruchomościami, jest bardzo szeroki.

Rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 z późn. zm.), Minister Finansów określił m.in. wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-7). Powyższe rozporządzenie zostało zmienione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2009 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 222, poz. 1763), w którym w załączniku nr 1 zamieszczony został wzór deklaracji VAT-7, natomiast w załączniku nr 4 zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D). Z objaśnień tych wynika, iż podatnik dokonujący transakcji poza terytorium kraju jest obowiązany do wykazania ich wartości w poz. 21 deklaracji VAT-7. W pozycji tej bowiem wykazuje się dostawę towarów i świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Należy dodać, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. wskazane wyżej rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. zostało zmienione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 250, poz. 1681). Rozporządzenie zmieniające nie wprowadziło zmian w zakresie kwestii dotyczącej obrotu, który należy wykazywać w poz. 21 deklaracji VAT-7.

Artykuł 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca, zwane dalej informacjami podsumowującymi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi na terytorium Irlandii, przy pomocy zakładu w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, roboty związane z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych, zaklasyfikowane wg PKD do grupowania 4222 Z. Spółka (nie zakład) jest w Irlandii zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej i posiada irlandzki numer identyfikacji podatkowej. Odbiorcą ww. usług jest firma posiadająca siedzibę w Irlandii. Spółka dokonuje w Polsce zakupów służących wykonaniu działalności w Irlandii, w związku z którymi odlicza podatek naliczony.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż usługi polegające na wykonywaniu czynności związanych z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych mają charakter usług związanych z nieruchomościami, o których mowa w art. 28e ustawy. Miejscem świadczenia tych usług jest - stosownie do treści tego przepisu - miejsce położenia nieruchomości. W przedmiotowej sprawie usługi świadczone są na terytorium Irlandii, a zatem nieruchomość (nieruchomości), na których wykonywane są prace, znajduje się w tym kraju. Miejscem świadczenia i opodatkowania usług wykonywanych przez Spółkę (przy pomocy zakładu), zarejestrowaną w Irlandii, jest więc terytorium tego kraju, co oznacza, iż nie są one opodatkowane w Polsce.

Mając na względzie powołane wyżej rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. oraz objaśnienia do deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług, należy wskazać, że o ile dokumentując wykonane w Irlandii usługi Spółka podaje numer identyfikacji podatkowej nadany Jej w tym kraju, nie jest zobowiązana do wykazywania obrotu z tytułu tych usług w poz. 21 deklaracji VAT-7 jako "dostawa towarów oraz świadczenie usług, poza terytorium kraju", pomimo tego, że na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy dokonuje odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z wykonywaniem działalności w Irlandii. Brak ww. obowiązku wynika z faktu, iż Spółka jest zarejestrowana w Irlandii na potrzeby rozliczania podatku od wartości dodanej.

Jednocześnie z uwagi na fakt, iż przy określaniu miejsca świadczenia usług wykonywanych w Irlandii nie ma zastosowania art. 28b ustawy - wbrew stanowisku Spółki - nie ma obowiązku wykazywania przedmiotowych usług w informacjach podsumowujących.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl