ITPP2/443-1087/11/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2011 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 10 października 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wliczania wartości usług wykonywanych na rzecz usługobiorców zagranicznych, do kwoty limitu dla zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2011 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 10 października 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wliczania wartości usług wykonywanych na rzecz usługobiorców zagranicznych, do kwoty limitu dla zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność w zakresie m.in. wykonywania badań klinicznych na zlecenie zagranicznych firm farmaceutycznych., klasyfikowaną dotąd jako "pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana" (86.90.E wg PKD z 2007 r.) oraz w zakresie "praktyki lekarskiej specjalistycznej" (86.22.Z wg PKD 2007 r). Zawiera umowy, zgodnie z którymi zagraniczna firma farmaceutyczna jest Sponsorem, a Pan - Badaczem. Wg zawieranych umów, Sponsor powierza Badaczowi przeprowadzenie w Polsce badań klinicznych produktu leczniczego, zgodnie z warunkami szczegółowo określonymi w protokole badania. Miejscem prowadzenia badania jest szpital kliniczny. Badacz (Pan) występuje jako niezależny podmiot, niepodlegający Sponsorowi. Ani Pan, ani "współbadacze" i pozostały personel zaangażowany przez Pana w wykonanie badania, nie będą uważani za pracowników Sponsora. Obowiązek podatkowy z tytułu otrzymanego wynagrodzenia ciąży na Panu oraz innych osobach, które otrzymują wynagrodzenie z tytułu wykonania umowy.

Usługobiorcy (zagraniczne firmy farmaceutyczne) posiadają stałe miejsca prowadzenia działalności w innych krajach Unii Europejskiej. Dla celów rozliczenia transakcji zawieranych z Panem podają numer identyfikacji podatkowej nadany im w ich kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wlicza się usługi świadczone na rzecz usługobiorców zagranicznych:

* posiadających siedzibę w innym kraju Unii Europejskiej;

* posiadających siedzibę w innym kraju Unii Europejskiej, ale mających nadany polski numer identyfikacji podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie wlicza się usług świadczonych na rzecz usługobiorców zagranicznych:

* posiadających siedzibę w innym kraju Unii Europejskiej;

* posiadających siedzibę w innym kraju Unii Europejskiej, ale mających nadany polski numer identyfikacji podatkowej.

Uważa Pan, że do ww. limitu, nie wlicza się wartości usług świadczonych na rzecz kontrahentów zagranicznych, ponieważ - zgodnie z art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług - miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania. Wskazał Pan, że w opisanym stanie faktycznym Sponsor każdorazowo posiada siedzibę w innym kraju Unii Europejskiej, a tylko w niektórych przypadkach, obok siedziby na terenie Unii Europejskiej, posiada przedstawicielstwo w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca ich świadczenia, które przesądza jednocześnie o miejscu opodatkowania transakcji. Zatem od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy nie.

Ogólną zasadę dotyczącą miejsca świadczenia usług, dla potrzeb podatku od towarów i usług, określa art. 28b ustawy, zgodnie z którym, w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, miejscem świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Zdarzają się przypadki, gdy nabywca usługi oprócz siedziby, posiada również stałe miejsce prowadzenia działalności znajdujące się w innym kraju niż jego siedziba, które uczestniczy w danej transakcji. Wówczas zastosowanie znajdzie art. 28b ust. 2 ustawy, zgodnie z którym, w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Na potrzeby stosowania regulacji dotyczących miejsca świadczenia usług, ustawodawca zdefiniował pojęcie podatnika. Zgodnie z art. 28a ust. 1 ustawy, ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż w przypadku wykonywania usług na rzecz podatnika, miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, czyli opodatkowanie usług zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna ich konsumpcja.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Według ust. 2 ww. artykułu, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Pod pojęciem sprzedaży, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Z powyższego przepisu wynika, że nie stanowią sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług m.in. odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenia usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju, za które, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (...).

Przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, należy zatem brać pod uwagę wyłącznie wartość sprzedaży towarów i usług, która opodatkowana jest na terytorium kraju, natomiast nie uwzględnia się m.in. świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia, a tym samym opodatkowania znajduje się poza terytorium Polski.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność w zakresie m.in. wykonywania badań klinicznych na zlecenie zagranicznych firm farmaceutycznych. Według zawieranych umów zagraniczne firmy farmaceutyczne (Sponsorzy) powierzają Panu (Badaczowi) przeprowadzenie w Polsce badań klinicznych produktu leczniczego. Miejscem prowadzenia badania jest szpital kliniczny. Występuje Pan w tych transakcjach jako niezależny podmiot, niepodlegający Sponsorom. Usługobiorcy (zagraniczne firmy farmaceutyczne) posiadają stałe miejsca prowadzenia działalności w innych krajach Unii Europejskiej. Dla celów rozliczenia transakcji zawieranych z Panem podają numer identyfikacji podatkowej nadany im w ich kraju.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane regulacje prawne, stwierdzić należy, że do wartości limitu zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza się kwot uzyskanych z tytułu świadczenia przez Pana usług na rzecz kontrahentów posiadających siedziby w innych krajach UE, niezależnie od tego, czy został im nadany w Polsce NIP. Skoro bowiem - jak wynika z wniosku - dla celów rozliczenia transakcji kontrahenci podają numer nadany w kraju ich siedziby (innym niż Polska), miejscem świadczenia i opodatkowania przedmiotowych usług jest, stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, kraj, w którym posiadają siedzibę. Tym samym przedmiotowe transakcje nie stanowią sprzedaży opodatkowanej na terytorium kraju.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii podmiotu zobowiązanego do rozliczenia podatku na terytorium innych krajów UE, w których znajduje się miejsce świadczenia i opodatkowania wykonywanych przez Pana usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.