ITPP2/443-1073/09/AK - Możliwość stosowania skróconej nazwy spółki na fakturze VAT.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-1073/09/AK Możliwość stosowania skróconej nazwy spółki na fakturze VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2009 r. (data wpływu 10 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości stosowania nazwy skróconej na fakturze - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2009 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości stosowania nazwy skróconej na fakturze.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki prawa handlowego - Spółka Komandytowo-Akcyjna, której komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Pełna nazwa brzmi E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Komandytowo-Akcyjna. Zgodnie z art. 104 § 3 Kodeksu Spółek Handlowych, jeżeli komplementariuszem jest osoba prawna, firma spółki powinna zawierać pełne brzmienie tej osoby prawnej. Ze względu na długą nazwę współpracujący z podmiotem kontrahenci, a także instytucje państwowe skracają nazwę firmy i przyjmują skrót E. Sp. z o.o. S.K.A.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

*

Czy podmiot w obrocie gospodarczym może korzystać z nazwy skróconej i czy dopuszczalne jest przyjmowanie faktur oraz faktur korygujących do ewidencji i korzystania z prawa do odliczenia (umniejszania) podatku naliczonego, bez wystawiania not korygujących, zawierających skrót E. Sp. z o.o. S.K.A. w firmie Spółki Komandytowo-Akcyjnej, której komplementariuszem jest osoba prawna (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością)...

*

Jaki wówczas powinien być prawidłowy skrócony zapis firmy spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy, zamieszczenie na otrzymywanych od kontrahentów fakturach skrótu w firmie Spółki nie powoduje, że faktura przestaje być dokumentem stanowiącym podstawę do odliczenia podatku w niej naliczonego, ponieważ identyfikacja poprzez NIP, a także dane adresowe jest prawidłowa i bezsporna, a obowiązkowe dane, które powinna zawierać faktura VAT są w nich zawarte.

Skrót w piśmie oznacza skrócony zapis nazwy jedno lub wielowyrazowej zbudowany z jednej lub kilku liter. Spółka wskazała, że sposób skracania nazw przewiduje jedynie Kodeks Spółek Handlowych, z tym, że skróty te dotyczą wyłącznie oznaczenia formy prawnej spółki i przewidując możliwość używania skrótów nie wprowadza żadnych kryteriów jak skróty należy tworzyć, oraz nie odsyła do innych dziedzin prawa. Prawo podatkowe stanowi autonomiczną gałąź prawa i tylko gdy znajduje się w nim wyraźne odesłanie do innych dziedzin prawa, możliwe jest stosowanie instytucji tam przewidzianych. W ocenie Spółki zastosowanie skrótu nie powoduje błędu czy pomyłki, który powodowałby konieczność wystawienia noty korygującej. Zgodnie § 16 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dnia 28 listopada 2008 r., notę korygującą nabywca może wystawić gdy faktura zawiera pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się między innymi ze sprzedawcą, nabywcą, oznaczeniem towaru lub usługi z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 6-12.

Reasumując Spółka stwierdziła, że użycie skrótu - Sp. z o.o. S.K.A. - na fakturze VAT określającej nabywcę będącego spółką komandytowo-akcyjną, której komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, nie jest błędem i nie wymaga wystawiania not korygujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz dane, które faktury powinny zawierać określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Stosownie do regulacji § 4 ust. 1 oraz § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT". Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Zatem z treści § 4 ust. 1 oraz § 5 ust. 1 rozporządzenia wynika jednoznacznie, iż faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in. nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 z późn. zm.), podatnicy obowiązani są do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego; zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Natomiast w myśl art. 5 ust. 3 ww. ustawy, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych (...).

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne (...).

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 kwietnia 2004 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 55, poz. 539 z późn. zm.) w § 1 określa wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług, stanowiący załącznik Nr 1 do rozporządzenia (VAT-R). W części B1 tego zgłoszenia - "Dane identyfikacyjne", w poz. 10 należy podać nazwę pełną, natomiast w poz. 11 nazwę skróconą podatnika.

Zaznaczyć należy, że dane dotyczące podatnika, znajdujące się na wystawianych na (przez) niego fakturach VAT, m.in. pełna lub skrócona nazwa firmy, winny być znane organom podatkowym, czyli muszą być zgodne z danymi podatnika, podanymi w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R.

Reasumując, w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy nazwa skrócona została wykazana w zgłoszeniu rejestracyjnym i jest znana organowi podatkowemu, to posługiwanie się zarówno nazwą pełną jak i nazwą skróconą firmy na fakturach wystawianych na (przez) Spółkę jest prawidłowe. W związku z powyższym Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania not korygujących.

Końcowo informuje się, iż obowiązujące przepisy prawa nie zawierają żadnych wskazówek, które regulowałyby kwestię tworzenia nazw skróconych firm. Jedyne zapisy w tym zakresie przewiduje ustawa z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.). Zgodnie z art. 160 § 2 tej ustawy, dla spółki z ograniczoną odpowiedzialnością dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu "spółka z o.o." lub "sp. z o.o.", natomiast w myśl art. 127 ustawy, dla spółki komandytowo-akcyjnej dopuszczalne jest używanie w obrocie skrótu "S.K.A."

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl