ITPP2/443-1063/10/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2010 r. (data wpływu 19 października 2010 r.), uzupełnionym w dniu 14 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług magazynowania - jest prawidłowe.

W dniu 19 października 2010 r. złożono wniosek, uzupełnionym w dniu 14 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług magazynowania.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w dniu 4 stycznia 2005 r. zawarła umowę z kontrahentem z siedzibą w Szwecji (dalej: Zleceniodawca), dotyczącą świadczenia na rzecz tego podmiotu zagranicznego usług w zakresie magazynowania towarów, stanowiących własność zleceniodawcy na ternie magazynu Spółki, zlokalizowanego na terytorium Polski. W treści umowy strony uzgodniły warunki świadczenia przedmiotowych usług oraz stawki wynagrodzenia należnego z tego tytułu.

Na dowód świadczenia ww. usług, Spółka wystawia zleceniodawcy faktury VAT, w których treści, jako opis świadczonej usługi, wpisuje: "usługi magazynowania za miesiąc... rok...". Wystawiając fakturę VAT na przedmiotowe usługi przyjmuje, że ich miejscem świadczenia jest terytorium Polski. Wobec tego stosuje podstawową stawkę podatku.

W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie.

Czy w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, według stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r., Spółka prawidłowo interpretuje przepisy przyjmując, że miejscem ich świadczenia jest terytorium Polski, wobec czego podlegają one opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle regulacji obowiązujących od dnia 1 stycznia 2010 r., w przypadku usług magazynowania, miejscem ich świadczenia jest terytorium Polski, w związku z czym usługi te powinny być opodatkowane polskim podatkiem, wg stawki podstawowej.

Analiza przepisów art. 28a, 28b i 28e ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje zdaniem Spółki na to, że o miejscu świadczenia, a tym samy opodatkowania usługi związanej z nieruchomością, decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się jego siedziba. Przepis ten - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium odniesienie się nie do podmiotu lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość. W związku z tym usługi, które dotyczą nieruchomości mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Spółka wskazała, iż podkreślenia wymaga to, że art. 28e ww. ustawy ma charakter otwarty, a katalog usług wskazanych explicite w tym przepisie jest wyłącznie przykładowy. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył bowiem nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nimi, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "nieruchomości". W związku z tym stwierdziła, że zasadnym jest odwoływanie się do przepisów prawa cywilnego, t.j. do art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego. W przepisach wspomnianej regulacji podatkowej nie znajduje się także legalna definicja usług magazynowania. W opinii Spółki, warunkiem koniecznym do tego aby skutecznie realizować usługi magazynowe, czy też usługi przechowywania towarów, należy posiadać przede wszystkim warunki techniczne (magazyny). W konsekwencji stwierdzić można, iż świadczenie tego rodzaju usług jest nierozerwalnie powiązane z nieruchomością, jaką jest obiekt magazynowy. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że usługi w zakresie magazynowania towarów mają charakter usług związanych z nieruchomościami, a tym samym spełniają dyspozycję art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym, jeżeli budynek magazynowy, w którym Spółka świadczy usługi magazynowania towarów, położony jest na terytorium Polski, miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania tych usług, jest terytorium kraju, a świadczone przez Nią usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju usług na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.