ITPP2/443-1044/14/AW - Brak możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2014 r. (data wpływu 4 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 24 października 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu "..." #61485; jest prawidłowe.

W dniu 4 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 24 października 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu "....".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 28 października 2010 r. Komenda, będąca państwową jednostką budżetową, zawarła z Województwem, reprezentowanym przez Zarząd Województwa pełniący funkcję Instytucji Zarządzającej RPO WK-P na lata 2007-2013, umowę dotyczącą dofinansowania projektu "....", w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa, Oś priorytetowa 4 "Rozwój infrastruktury społeczeństwa informacyjnego", Działanie 4.2. "Rozwój usług i aplikacji dla ludności". Całkowita wartość projektu wynosiła 1.157.734,52 zł, w tym wydatki kwalifikowane na kwotę 1.129.512,88 zł. Dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego to 75% wydatków kwalifikowanych, tj. 847.134,66 zł, natomiast 25% wydatków kwalifikowanych (tekst jedn.: 282.378,22 zł) oraz wydatki niekwalifikowane w wysokości 28.221,64 zł stanowiły wkład własny Komendy. Wydatki na realizację powyższego projektu pokrywane były ze środków ujętych w poszczególnych planach finansowych w latach 2010-2012 r. W 2010 r. stanowiły one wartość 201.133,82 zł, w 2011 r. -498.198,56 zł, w 2012 r. odpowiednio: wydatki kwalifikowane - 430.180,50 zł oraz niekwalifikowane - 28.221,64 zł. W związku z tym, że Komenda prowadzi działalność, do której została powołana ustawą z 6 kwietnia 1990 r. o policji, jako umundurowana i uzbrojona formacja służąca społeczeństwu i przeznaczona do ochrony bezpieczeństwa oraz utrzymywania porządku publicznego, w celu wykonania ww. zadania musiała przeprowadzić 6 postępowań o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego. W ich wyniku wyłonieni zostali wykonawcy, którzy zgodnie z postanowieniami poszczególnych umów, zrealizowali wszystkie etapy projektu, a za wykonane usługi i dostawy obciążali Komendę fakturami. Wydatki związane z opłacaniem dostaw stanowiły dla Komendy koszt brutto (brak możliwości odliczenia podatku od towarów i usług) i nie generowały kosztów uzyskania przychodów. Zrealizowane zadanie nie przynosi przychodów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ponadto, w związku z realizowanym projektem nie wystąpią czynności opodatkowane i nie będą świadczone usługi najmu i dzierżawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy istniała możliwość odzyskania podatku od towarów i usług w całości lub części.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, zarówno w trakcie realizacji przedmiotowego projektu, jak i po jego zakończeniu nie mógł odzyskać "poniesionego podatku VAT", ponieważ realizowany projekt był jednym z jego zadań podstawowych, a środki finansowe ujęte były w poszczególnych planach finansowych w latach 2010-2012 r. Ponadto, Komenda w zakresie czynności, dla wykonywania których została powołana odrębnymi przepisami prawa, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie ma prawa do rozliczania tego podatku, co potwierdza art. 15 ust. 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów je obsługujących z kategorii podatników ma charakter podmiotowo-przedmiotowy i stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania.

Komenda wskazała, że środki, z których realizowany był projekt, to środki z RPO, które - zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dacie zaistnienia zdarzenia - nie zaliczają się do środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej wymienionych w § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o podatku od towarów i usług i nie mogła otrzymać zwrotu tego podatku, ponieważ nie spełniała części warunków wynikających z rozdziału 9 tego rozporządzenia.

W świetle powyższego, Komenda, jako państwowa jednostka budżetowa powołana ustawą o policji ("tworzy się Policję jako umundurowaną i uzbrojoną formację służącą społeczeństwu i przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego") do realizacji zadań takich, jak np.: ochrona życia i zdrowia ludzi, ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, wykrywanie przestępstw i wykroczeń, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie przysługuje jej prawo do odliczenia/odzyskania kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wykonaną usługę i dostawy sprzętu związane z przedmiotowym zadaniem.

Komenda wykonuje także czynności spoza katalogu przypisanych zadań, wynikające z zawartych umów cywilnoprawnych (najem, dzierżawa) i wyłącznie te czynności, mające charakter cywilnoprawny, dają prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i tylko w tym zakresie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Uzyskane z tego tytułu dochody odprowadzane są na konto dochodów budżetu państwa, a podatek VAT do właściwego urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Od dnia 1 kwietnia 2013 r. powyższa regulacja posiada brzmienie: "Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług."

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W treści rozdziału 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799, z późn. zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 7 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

W okresie od dnia 1 stycznia do dnia 5 kwietnia 2011 r. obowiązywało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.), w którym powyższe kwestie były uregulowane w tożsamy sposób w rozdziale 9 oraz § 8 ust. 3 i 4.

Od dnia 6 kwietnia 2011 r. tożsama regulacja obowiązywała na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247, z późn. zm.).

Natomiast od dnia 1 stycznia 2014 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656). Kwestie przypadków dotyczących zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej opisano w przepisach rozdziału 4 tego rozporządzenia, natomiast w § 8 ust. 3 i 4 określono katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia należy, że skoro - jak wskazano w treści wniosku - realizowany projekt nie będzie związany z wykonywaniem czynności opodatkowanych, to nie przysługiwało/nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na realizację przedmiotowego projektu. Ponadto, nie przysługiwało/nie przysługuje prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami wymienionymi w powołanych wyżej przepisach ww. rozporządzeń Ministra Finansów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.