ITPP2/443-1029/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2013 r. (data wpływu 23 września 2013 r.), uzupełnionym w dniach 25 września i 5 grudnia 2013 r. (daty wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku z produkcją biżuterii sztucznej i wyrobów podobnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 września 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 25 września i 5 grudnia 2013 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku z produkcją biżuterii sztucznej i wyrobów podobnych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 3 lipca 2013 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą polegającą na produkcji sztucznej biżuterii i wyrobów podobnych. Nabywa gotowe elementy, tj. półprodukty i składa z nich gotową biżuterię. Do produkcji nie wykorzystuje metali szlachetnych, ale zdarzają się kamienie półszlachetne. Prowadzi Pani działalność na zasadach ogólnych bez VAT i jeszcze nie rozpoczęła sprzedaży - jest sama produkcja.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy produkcję sztucznej biżuterii i wyrobów podobnych można nazwać usługami jubilerskimi, a w konsekwencji "przejściem na VAT bez limitu".

Zdaniem Wnioskodawcy, produkcja biżuterii sztucznej i wyrobów podobnych nie jest usługą jubilerską, gdyż nie są wykorzystywane metale szlachetne, więc usługi te nie podlegają VAT, chyba, że po przekroczeniu kwoty 150.000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - na podstawie art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie ust. 9 powyższego artykułu, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jak stanowi ust. 10 ww. artykułu, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z ust. 13 powołanego artykułu, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

Należy zaznaczyć, że w wykonaniu delegacji ustawowej zawartej w art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.). W § 27 ww. rozporządzenia wskazano, że określa się listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do tego rozporządzenia.

W poz. 7 tego załącznika wymieniono wyroby jubilerskie i podobne, z wyłączeniem:

Z kolei w poz. 11 powołanego wyżej załącznika wskazano usługi jubilerskie.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "usługi jubilerskie", wobec czego należy odwołać się do znaczenia językowego, użytego w przywoływanym rozporządzeniu sformułowania. Zgodnie z definicjami zawartymi w "Słowniku języka polskiego" pod red. M. Szymczaka, PWN, (Warszawa 1998, t. I, s. 795) słowo "jubiler" to rzemieślnik wyrabiający przedmioty ze szlachetnych metali i drogich kamieni, a także osoba zajmująca się sprzedażą i oceną wyrobów złotniczych, natomiast słowo "jubilerstwo", to rzemiosło jubilerskie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że od 3 lipca 2013 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą polegającą na produkcji sztucznej biżuterii i wyrobów podobnych. Nabywa Pani gotowe elementy (półprodukty) i składa z nich biżuterię. Do produkcji nie wykorzystuje metali szlachetnych, ale zdarzają się kamienie półszlachetne. Nie rozpoczęła Pani jeszcze sprzedaży - produkuje tylko ww. towary.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że skoro - jak wynika z treści wniosku - nie rozpoczęła Pani jeszcze sprzedaży biżuterii sztucznej i wyrobów podobnych, a dokonuje jedynie ich produkcji, to korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Korzystanie ze zwolnienia - ze względu na to, że treść wniosku nie wskazuje żeby planowała Pani świadczyć usługi jubilerskie, a jedynie sprzedaż wyprodukowanych przez siebie towarów - jest możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, a nie - jak wskazała Pani we wniosku - do czasu przekroczenia kwoty 150.000 zł.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.