ITPP2/443-1027/09/AF - Zastosowanie 0% stawki podatku VAT do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2009 r. (data wpływu 27 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dowodów niezbędnych do zastosowania 0% stawki podatku do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.

W dniu 27 listopada 2009 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dowodów niezbędnych do zastosowania 0% stawki podatku do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, które są wysyłane poza terytorium Polski do innych państw Unii Europejskiej, za pośrednictwem przewoźnika. Na potrzeby stosowania stawki podatku w wysokości 0%, o której mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zamierza wykorzystywać dokument przewozu. Powyższy dokument będzie generowany w systemie komputerowym Spółki z uwagi na to, że musi mu być nadany indywidualny numer, pozwalający identyfikować go z konkretną przesyłką. Ponadto będzie zawierał:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wygenerowany w systemie komputerowym Spółki dokument przewozu, który Spółka będzie otrzymywać od przewoźnika, który będzie zawierał, m.in. podpis odbiorcy, potwierdzający fakt dostarczenia do niego towaru na terytorium państwa członkowskiego, inne niż terytorium kraju, będzie dokumentem, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i uprawniają...

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowy dokument, który zawiera podpis odbiorcy, potwierdzający dokonanie rozładunku towaru u kontrahenta unijnego, który następnie jest przez przewoźnika przekazywany Spółce, jednoznacznie potwierdza, iż doszło do dostarczenia towaru do miejsca jego przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, a zatem dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wyżej wymieniony przepis nie określa wzoru dokumentu potwierdzającego dostarczenia towaru do kontrahenta unijnego, natomiast wskazuje na najważniejszą jego cechę jaką jest potwierdzenie. Skoro dokument, który zamierza zastosować Spółka ma zawierać podpis odbiorcy, potwierdzający datę i miejsce rozładunku, to on spełnia rolę dowodu potwierdzającego dostarczenie towaru do kraju unijnego, zatem jego zwrotne otrzymanie od przewoźnika przez Spółkę czyni zadość wymogom zawartym w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, co z kolei umożliwiało będzie zastosowanie przez Spółkę stawki podatku w wysokości 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.