ITPP2/443-1022/14/PS - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności przekazania samochodu do majątku prywatnego podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, na skutek zakończenia leasingu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2014 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności przekazania samochodu na własne potrzeby - jest prawidłowe.

W dniu 29 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności przekazania samochodu na własne potrzeby.

W dniu 13 czerwca 2014 r. w ramach osobiście prowadzonej działalności nabył Pan samochód osobowy, wcześniej użytkowany w ramach umowy leasingu w ramach prowadzonej działalności. Wykup opiewał na 1% wartości auta. W czasie trwania umowy leasingu auto było wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Odliczono podatek VAT od rat leasingowych. W dniu 13 czerwca 2014 r. została wystawiona faktura na wykup auta. Fakturę wystawi leasingodawca. Jest ona wystawiona na prowadzoną przez Pana działalnością. Faktura wykupu samochodu z leasingu nie została ujęta w kosztach podatkowych bezpośrednio, samochód nie został zaliczony do środków trwałych. Po wykupie samochód nie będzie już wykorzystywany w działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy fakt przekazania takiego samochodu do majątku prywatnego skutkuje koniecznością naliczenia/odprowadzenia podatku VAT od wartości rynkowej pojazdu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle ustawy o VAT, leasing operacyjny jest usługą. Z kolei wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością, niezwiązaną z samą umową leasingu i dla leasingodawcy jest dostawą towaru. Stanowisko to wyraża Pan m.in. na podstawie indywidualnej interpretacji podatkową Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 kwietnia 2011 r. nr ILPP2/443-271/11-4/SJ - "Leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu operacyjnego - jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi. W kontekście powyższego należy więc przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością - dostawą towaru - niezwiązaną z samą umową leasingu". Faktura wykupu samochodu z leasingu nie została ujęta w kosztach podatkowych bezpośrednio, samochód nie został zaliczony do środków trwałych. Po wykupie samochód nie ma już być wykorzystywany w działalności gospodarczej. Jeżeli już w momencie wykupu samochodu z leasingu podatnik wie, że pojazdu tego nie będzie (po wykupie) wykorzystywał w działalności gospodarczej, to zasadne jest twierdzenie, że dotychczasowy leasingobiorca nie ma prawa do odliczenia VAT z faktury wykupu. Brak jest bowiem związku wydatku z czynnościami opodatkowanymi. Podobne wyjaśnienia na pytanie jednego z portali księgowych przedstawiło również Ministerstwo Finansów w dniu 19 grudnia 2011 r. dotyczące prawa do odliczenia VAT z faktury wykupu samochodu z leasingu, gdy po wykupie podatnik nie zamierza tego samochodu wykorzystywać do celów firmowych. W odpowiedzi tej czytamy: "(...) Z przepisów ww. ustawy (ustawy o VAT- przyp. red.) wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku pomiędzy dokonywanymi zakupami a wykonywaną działalnością gospodarczą i to, co do zasady, działalnością opodatkowaną. W konsekwencji, jeśli podatnik zakupuje towary z przeznaczeniem na własne cele osobiste lub cele osobiste pracowników, brak jest podstaw do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu. (...)". Skoro - zgodnie z ww. wyjaśnieniem - z faktury wykupu samochodu z leasingu nie przysługuje prawo do odliczenia VAT (pomimo, że faktura wystawiona jest na firmę, czyli dotychczasowego leasingobiorcę), to "przekazanie" tego samochodu na cele osobiste podatnika nie jest opodatkowane. Wprawdzie nieodpłatne przekazania towaru są zazwyczaj opodatkowane, analogicznie jak dostawa odpłatna, ale dotyczy to tylko przypadku, gdy przy nabyciu (wytworzeniu, itp.) tego towaru podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT). Ten warunek w przedmiotowej sprawie nie jest spełniony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ust. 2 cytowanego artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - na podstawie art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych uregulowań wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione jednocześnie warunki: odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Stosownie do art. 86 ust. 10 cyt. ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Z ust. 10b pkt 1 tego artykułu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 7091 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

W myśl art. 70916 cyt. ustawy, jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin.

W myśl art. 535 § 1 ww. ustawy, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz. Należy przy tym podkreślić, że w świetle ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy, lecz świadczenie usług. Jak wynika z treści art. 70916 Kodeksu cywilnego, po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu operacyjnego jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja nabycia samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi. W kontekście powyższego należy przyjąć, że nabycie przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością - dostawą towaru - nie związaną z samą umową leasingu.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treść przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że jeżeli przed wykupem przedmiotowego samochodu podjął Pan decyzję, że nie będzie on wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej i faktycznie do momentu jego przekazania na potrzeby osobiste samochód nie będzie w tej działalności wykorzystywany, to pomimo, że faktura wystawiona jest na firmę, przekazanie tego samochodu na cele osobiste nie będzie opodatkowane. Wprawdzie nieodpłatne przekazanie towaru jest zazwyczaj opodatkowane, analogicznie jak dostawa odpłatna, ale dotyczy to tylko przypadku, gdy przy nabyciu tego towaru podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego - zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Ten warunek w przedmiotowej sprawie nie jest spełniony.

Ponadto należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.