ITPP2/443-1017/10/PS - Uznanie transakcji handlowej za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i usług oraz obowiązek złożenia deklaracji VAT-7 i informacji podsumowującej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2010 r. (data wpływu 4 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji handlowej za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz obowiązku złożenia deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 października 2010 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji handlowej za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz obowiązku złożenia deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym oraz podatnikiem zidentyfikowanym dla transakcji wewnątrzspólnotowych VAT UE. Rozpoczęcie działalności gospodarczej nastąpiło z dniem 1 kwietnia 2010 r., zgodnie z datą podaną we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej.

Przed rozpoczęciem działalności dokonano następujących czynności:

* 11 marca 2010 r. - dokonano wpisu do ewidencji działalności gospodarczej,

* 17 marca 2010 r. - złożono w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Składając zgłoszenie VAT-R Wnioskodawca oświadczył, że z dniem 1 kwietnia 2010 r. rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz, że zamierza dokonywać transakcji wewnątrzwspólnotowych i podał przewidywaną datę ich rozpoczęcia z dniem 1 kwietnia 2010 r. Dnia 27 marca 2010 r. wyjechał do Niemiec, żeby dokonać zakupu towarów handlowych z zamiarem ich wykorzystania w prowadzonej działalności gospodarczej. Firma niemiecka - dostawca towarów - podatnik podatku od wartości dodanej, otrzymując dnia 27 marca 2010 r. należność za sprzedany towar, wystawił tego dnia fakturę na Wnioskodawcę ze stawką podatku 0 %, w wysokości 7.524,73 euro - traktując ww. transakcję, jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa transakcja jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem. Powołując się na treść art. 5, art. 9 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), wskazał, że dla ustalenia czy podmiot jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1, fundamentalne znaczenie ma istnienie funkcjonalnego związku pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a wykonywaniem działalności gospodarczej. Powyższe potwierdza definicja podatnika zawarta w art. 4 Szóstej Dyrektywy, jak również w art. 9 Dyrektywy 2006/112, którą należy analizować przez pryzmat neutralności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, wyrażającej się w możliwości niezakłóconego odliczenia podatku naliczonego. ETS w orzeczeniu z dnia 14 lutego 1985 r. w sprawie C-268/83 (Rompelman) uznał za działalność gospodarczą, która konstytuuje status podatnika w rozumieniu art. 4 Szóstej Dyrektywy, odpowiednio art. 9 Dyrektywy 2006/112, między innymi przypadek czynności wykonywanych przed przystąpieniem do prowadzenia działalności gospodarczej sensu stricte.

Wyrok ten wskazuje wprost, że zasada neutralności podatku w odniesieniu do obciążenia podatkowego przedsiębiorcy wymaga, by uprzednie nakłady inwestycyjne poniesione z zamiarem i w celu rozpoczęcia działalności gospodarczej były potraktowane jako działalność gospodarcza. Wobec powyższego z chwilą rozpoczęcia działalności gospodarczej - rozumianej także jako rozpoczęcie nakładów inwestycyjnych - podmiot nabywa status podatnika podatku od towarów i usług. W tym momencie podmiot nabywa również prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzeczeniu NSA w Warszawie z dnia 29 września 2004 r. sygn. akt FSK 733/04, w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 26 lipca 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 1452/05, jak również w decyzji Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 27 listopada 2006 r. znak PI/443-124/06/P/09. Zatem zarówno w przepisach Szóstej Dyrektywy, odpowiednio Dyrektywy 2006/112, jak też w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług przymiot podatnika nie pozostaje w żadnej zależności od faktu dokonania rejestracji.

Na Wnioskodawcy ciąży obowiązek złożenia deklaracji VAT-7 za miesiąc marzec 2010 r. i informacji podsumowującej za I kwartał 2010 r. Do rozliczenia otrzymanej przez Wnioskodawcę faktury od kontrahenta niemieckiego zastosowanie mają przepisy art. 20 ust. 5, 6 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z faktem, iż faktura, o której mowa we wniosku, została wystawiona przez dostawcę z Niemiec, z datą 27 marca 2010 r., a Wnioskodawca jako nabywca towaru jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ww. ustawy, to transakcja ta podlega opodatkowaniu w kraju jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury w miesiącu marcu 2010 r. Wobec powyższego należało wykazać tę transakcję w deklaracji VAT-7 za ten miesiąc i złożyć informację podsumowującą za I kwartał 2010 r. (art. 100 ust. 1, 2 i 3 cyt. ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

W myśl ust. 2 cyt. artykułu, czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl ust. 2 cyt. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

W art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. c) ustawodawca określił, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 - jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł.

W myśl ust. 6 cyt. artykułu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów może mieć zastosowanie w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, do podatników oraz osób prawnych niebędących podatnikami, pod warunkiem złożenia przez te podmioty naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania tych czynności.

Oświadczenie składa się przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, od którego nabycia te mają być rozliczane przez te podmioty na terytorium kraju, i obowiązuje ono przez 2 kolejne lata, licząc od końca miesiąca, w którym zostało złożone (art. 10 ust. 7 ustwy).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - ust. 2 cyt. artykułu.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Na podstawie art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury - ust. 6 cyt. artykułu.

W przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 (art. 31a ust. 1 ustawy).

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z ust. 3 cyt. artykułu, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Na podstawie art. 96 ust. 4 ww. ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Zgodnie z art. 97 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Artykuł 99 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 100 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z ust. 3 cyt. artykułu, informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, 6 i 7.

Natomiast ust. 4 pkt 2 tego artykułu stanowi, że informacje podsumowujące mogą być składane za okresy kwartalne w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, w przypadku gdy dotyczą one transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli całkowita wartość tych transakcji, bez podatku, nie przekracza w danym kwartale 50.000 zł.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ww. ustawy, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Zgodnie z ust. 9 cyt. artykułu, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do postanowień zawartych w ust. 13 powołanego artykułu, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

Mając na uwadze ww. przepisy, należy stwierdzić, że przymiot podatnika podatku od towarów i usług nie jest uzależniony od faktu rejestracji. Status danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów usług jest kategorią obiektywną i nie jest zależny od dokonania rejestracji. Warunkiem bycia podatnikiem nie jest bowiem czynność formalna zarejestrowania w tym charakterze, a czynność faktyczna - czyli wykonywanie działalności gospodarczej o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W treści złożonego wniosku wskazał Pan, iż jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym oraz podatnikiem zidentyfikowanym dla transakcji wewnątrzspólnotowych VAT UE. Rozpoczęcie działalności gospodarczej nastąpiło z dniem 1 kwietnia 2010 r. Przed rozpoczęciem działalności dokonano wpisu do ewidencji działalności gospodarczej oraz złożono zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług, w którym oświadczył Pan, że z dniem 1 kwietnia 2010 r. rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz, że zamierza dokonywać transakcji wewnątrzwspólnotowych, podając przewidywaną datę ich rozpoczęcia dzień 1 kwietnia 2010 r. Dnia 27 marca 2010 r. nabył od kontrahenta z Niemiec towar o wartości 7.524,73 euro, traktując ww. transakcję, jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż nieprawidłowo uznał Pan, że transakcja zakupu towarów od kontrahenta z Niemiec stanowiła wewnątrzwspólnotowe nabycie i powinna być wykazana w deklaracji VAT-7 za miesiąc marzec 2010 r. oraz w informacji podsumowującej za I kwartał 2010 r. Należy bowiem wskazać, że z uwagi na fakt, iż w momencie wystawienia faktury przez kontrahenta z Niemiec korzystał Pan ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, a wartość transakcji nie przekroczyła kwoty 50.000 zł (zgodnie z tabelą kursów średnich NBP z dnia 26 marca 2010 r. - 1 EUR = 3,8856 PLN - wartość transakcji wyniosła 29.238,08 zł), nie wystąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów z uwagi na treść art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 lit. c) ustawy. Wobec powyższego transakcja ta nie powinna być wykazana w deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej.

W kwestii powołanego przez Pana wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości C-268/83 w sprawie Rompelman, stwierdzić należy, że dotyczy on momentu uzyskania prawa do odliczenia podatku naliczonego i jego zwrotu mimo braku sprzedaży, w przypadku, gdy podjęto jedynie czynności "przygotowawcze". Zatem wyrok ten nie rozstrzygał kwestii uznania transakcji handlowej za wewnątrzwspólnotowe nabycie. Wobec powyższego nie może on mieć wpływu na rozstrzygnięcie zagadnienia będącego przedmiotem niniejszej interpretacji.

Powyższe uwagi należy również odnieść do powołanych przez Pana wyroków: Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 września 2004 r. sygn. akt FSK 733/04, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 lipca 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 1452/05. oraz decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 27 listopada 2006 r. znak PI/443-124/06/P/09.

Końcowo wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W związku z tym niniejszą interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku, a załączone do niego dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.