ITPP2/443-1011/08/AJ - Opodatkowanie jednorazowej dostawy działek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2009 r. (data wpływu 23 listopada 2009 r.) uzupełnionym w dniach 25 listopada i 28 grudnia 2009 r. (daty wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży działki rekreacyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 23 listopada 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 25 listopada i 28 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży działki rekreacyjnej.

W przedmiotowym wniosku oraz w jego uzupełnieniach, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 23 stycznia 1977 r. zakupił Pan wspólnie z żoną nieruchomość rolną o pow. 6,27 ha, jako działkę Nr 69 z założoną księgą wieczystą. Działka stanowi majątek wspólny i została zakupiona w celach prywatnych bez zamiaru dalszej odsprzedaży. Na mocy uchwały rady miejskiej działka ta oraz tereny przyległe objęte zostały miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy jako tereny rekreacyjne.

Z uwagi na sytuację osobistą podjął Pan wspólnie z żoną decyzję o sprzedaży wymienionej nieruchomości w całości i jednorazowo. Nie prowadził Pan działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Dokonując zakupu przedmiotowej działki, jako nieruchomości rolnej, nie miał Pan sprecyzowanego celu jej przeznaczenia, jednak nie był nim handel. Nigdy nie dokonywał Pan transakcji, których przedmiotem byłyby nieruchomości, z uwagi na to, że nie był Pan zainteresowany handlem i obrotem nieruchomościami. W chwili zakupu nie było gwarancji co do przekształcenia działki na inne cele. Ceny nieruchomości w chwili zakupu nie były atrakcyjne, tak więc nie traktowano zakupu jako lokaty środków pieniężnych. Przedmiotowy grunt od dnia zakupu, nie był wykorzystywany w sposób określony w art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Grunt przez okres 2 lat był udostępniony nieodpłatnie rolnikowi na wypas bydła. Dokonywał Pan i dokonuje jedynie wycinki tzw. samosiewek. Działka jest terenem niezabudowanym. W 2000 r., w stosunku do gruntów sąsiadujących z przedmiotową działką podejmowane były prace związane z przekształceniem ich na tereny rekreacyjne i wówczas wystąpił Pan z wnioskiem o uwzględnienie również tej działki. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego od 2002 r. działka jest uznana za teren rekreacyjny. Nie ingerował Pan w czynności planistyczne, nie zlecał wytyczenia w terenie podziału działki wg planu zagospodarowania przestrzennego, a także nie podejmował przedsięwzięć z zakresu np. uzbrojenia terenu. Działka mająca być przedmiotem sprzedaży nie jest i nie była dotychczas w żadnej formie i zakresie przygotowywana do sprzedaży na rynku nieruchomości. Zamierza Pan ją sprzedać jednorazowo w całości. Sprzedaż jej poszczególnych części byłaby z finansowego punktu widzenia znacznie korzystniejsza, jednak nie jest Pan zainteresowany taką sprzedażą. Nigdy w przeszłości nie kupował i nie sprzedawał jakichkolwiek nieruchomości. Również w przyszłości nie zamierza Pan dokonywać tego typu sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży w całości, jednorazowo, nieruchomości nabytej do celów osobistych, bez zamiaru odsprzedaży, transakcja taka będzie objęta podatkiem od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej nie powinna być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ działanie, w opisanych wyżej okolicznościach, nie będzie dokonywane z zamiarem jego powtarzania (kontynuacji) i nie zmierzałoby do nadania mu stałego, zorganizowanego charakteru. W świetle dostępnych opinii prawnych osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, a jedynie wyzbywająca się jednorazowo i w całości nabytej nieruchomości, nie powinna płacić podatku od towarów i usług, a taka sytuacja ma miejsce w przedmiotowej sprawie. Opisane wyżej zdarzenie przyszłe nie budzi w Pana ocenie żadnych wątpliwości, ponieważ w tej sytuacji nie występują przesłanki, które są istotne i niezbędne do uznania ewentualnej sprzedaży za działalność gospodarczą (handlową) w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, a tym samym stwierdzić powstanie obowiązku podatkowego, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności. Dlatego też uzasadnionym jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, nawet jeżeli wykonują czynność dostawy towarów, jeśli zbywają część majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego sprzedaży.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze czynność ta ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 23 stycznia 1997 r. nabył Pan wspólnie z żoną nieruchomość rolną (działkę) o powierzchni 6,27 ha. Zakupu dokonano w celach prywatnych do majątku osobistego. W chwili zakupu nie miał Pan sprecyzowanego celu jej przeznaczenia, jednak nie był to handel, ani lokata kapitału. Przez okres dwóch lat udostępniał Pan nieodpłatnie grunt rolnikowi na wypas bydła. Od 2002 r., działka jest przekwalifikowana z rolnej na rekreacyjną. Nie dokonywał Pan podziału działki, jak również nie podejmował kroków zmierzających do przygotowania jej do sprzedaży (np. uzbrojenie terenu, oferowanie do sprzedaży na rynku nieruchomości). Grunt ma być przedmiotem jednorazowej transakcji (sprzedaż w całości). Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dotychczas nie dokonywał Pan sprzedaży gruntów i planuje innych tego typu transakcji.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że sprzedaż jednej działki będzie wyrazem realizacji przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. W tym przypadku nie zostaną spełnione przedmiotowe i podmiotowe elementy, od których ustawodawca uzależnił uznanie wykonywanych czynności za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa gruntów rekreacyjnych mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, ale w niniejszym przypadku brak jest zamiaru częstotliwego wykonywania takiej czynności (jednorazowa sprzedaż majątku osobistego) - element przedmiotowy. W związku z tym, że dostawa dokonywana będzie przez osobę, która nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie ma statusu podatnika - element podmiotowy. Z tych też względów do opisanej we wniosku transakcji nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a co się z tym wiąże - sprzedaż działki nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. E. Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.