ITPP2/443-1005c/09/RS - Możliwość uznania sprzedaży maszyn rolniczych na rzecz kontrahenta z Litwy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2009 r. (data wpływu 23 listopada 2009 r.), uzupełnionym w dniach 4, 13 i 27 stycznia 2010 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów sprzedaży dokonanej na rzecz kontrahenta z Litwy - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 listopada 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 4, 13 i 27 stycznia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów sprzedaży dokonanej na rzecz kontrahenta z Litwy.

W przedmiotowym wniosku, oraz w jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Producent kombajnu ziemniaczanego z Niemiec dokonał sprzedaży maszyny na rzecz kontrahenta polskiego (dealera), dokumentując tą transakcję fakturą. Dealer, będący zleceniodawcą transportu, dokonał WNT, a następnie wystawił na rzecz Spółki fakturę sprzedaży ze stawką 22 %. Spółka - czynny podatnik podatku od towarów i usług, zarejestrowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych - wystawiła fakturę VAT dla kontrahenta z Litwy traktując dokonaną dostawę jako WDT. Przed dokonaniem sprzedaży podmiot litewski wpłacił zaliczkę w euro, którą Spółka przekazała na rzecz dealera, potwierdzającego powyższy fakt fakturą zaliczkową. Po dostarczeniu kombajnu, kontrahent polski wystawił fakturę końcową. Z listu przewozowego CMR otrzymanego przez Spółkę od kontrahenta polskiego wynika, że maszynę dostarczono bezpośrednio z terytorium Niemiec od producenta kombajnu, na terytorium Litwy - do jej odbiorcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż dokonana na rzecz klienta litewskiego stanowi wewnąrzwspólnotową dostawę towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż dokonana na rzecz klienta litewskiego stanowi WDT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają:

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, miejscem dostawy towarów jest, w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Z postanowień zawartych w ust. 2 powołanego artykułu wynika, że w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy o podatku od towarów usług, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawa towarów, która:

Zasadnicze znaczenie dla określenia miejsca opodatkowania przedmiotowej transakcji jest ustalenie, której dostawie przypisany jest transport.

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka (zarejestrowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych) dokonała dostawy kombajnu ziemniaczanego na rzecz kontrahenta litewskiego. Przedmiotową maszynę nabyła od podmiotu polskiego (dealera maszyn), który dokonał jej zakupu od producenta z Niemiec. Zakupiony towar trafił z Niemiec bezpośrednio do odbiorcy na Litwie. Podmiotem zlecającym transport był dealer maszyn.

Powyższe wskazuje, że mamy do czynienia z tzw. transakcją łańcuchową.

Przedstawiony stan faktyczny przy uwzględnieniu zapisu art. 22 ust. 2 zdanie drugie cytowanej ustawy, wskazuje, że transport przyporządkowany jest dostawie dokonanej przez producenta z Niemiec na rzecz polskiego dealera. Zatem zgodnie z zapisem ust. 3 pkt 2 powyższego artykułu - miejscem dostawy dokonanej przez Spółkę na rzecz kontrahenta litewskiego, a tym samym miejscem jej opodatkowania jest terytorium Litwy. Wobec powyższego określenie charakteru dokonanej przez Spółkę dostawy regulują przepisy kraju, w którym zakończono transport towaru tj. Litwy. W konsekwencji przedmiotowa transakcja nie jest objęta zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług na terytorium RP.

Jednocześnie informuje się, że rozstrzygnięcia kwestii stawki podatku obowiązującej dla dostawy dokonanej bezpośrednio z Niemiec, maszyny przywiezionej przez kontrahenta polskiego na terytorium Litwy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia kombajnu ziemniaczanego dokonano w interpretacjach indywidualnych odpowiednio nr ITPP2/443-1005a/09/RS oraz nr ITPP2/443-1005b/09/RS.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.