ITPP2/433-698/10/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2010 r. (data wpływu 12 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniach 2 września 2010 r. i 7 września 2010 r. (daty wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 12 lipca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 2 września 2010 r. i 7 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawione zostało następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka nabyła w 2007 r. udział wynoszący 70/100 części w prawie wieczystego użytkowania działki gruntu numer 25/7 o obszarze 1.435 m^2, przeznaczonej na cele usług i mieszkalnictwa. Przedmiotowa działka gruntu zabudowana jest budynkami wybudowanymi przed ponad 10 laty, a od momentu nabycia nieruchomości Spółka nie poniosła wydatków na ulepszenie posadowionych na nieruchomości budynków w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej nieruchomości. W chwili obecnej Spółka jest zainteresowana zbyciem posiadanego udziału.

Nabycie prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości opodatkowane było podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Transakcja została udokumentowana fakturami VAT ze stawką podatku "zwolniona". Przy nabyciu udziału Spółce nie przysługiwało więc prawo do odliczenia podatku naliczonego. Od dnia nabycia przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem najmu (dzierżawy), nie była też wykorzystywana do prowadzenia działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu oraz udziału we współwłasności budynków posadowionych na tej działce należy traktować jako odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisu art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług i czy sprzedaż ta jest zwolniona od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu wraz z udziałem we współwłasności budynków stanowi, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatną dostawę towarów. Na podstawie art. 29 ust. 5 cyt. ustawy, przy sprzedaży budynków lub budowli, grunt na którym są one posadowione dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się identyczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Identycznie w przypadku, gdy przedmiotem dostawy są budynki lub budowle posadowione na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym, co wynika z przepisu § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona od podatku od towarów i usług jeżeli dokonywana jest po pierwszym zasiedleniu, o którym mowa w przepisie art. 2 pkt 14 ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze ww. przepisy oraz stan faktyczny opisany we wniosku uznać należy, iż zbycie przedmiotowego udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu oraz udziału we współwłasności budynków posadowionych na tym gruncie, w stosunku do których nie były ponoszone nakłady na ulepszenie, a pierwsze zasiedlenie miało miejsce co najmniej przed trzema laty - w momencie nabycia tej nieruchomości przez Spółkę - należy traktować jako odpłatną dostawę towarów - w tym dostawę prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz dostawę budynków stanowiących odrębne nieruchomości, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Identyczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 7 września 2009 r. znak: IPPP1/443-671/09-2/AW i w piśmie z dnia 21 lipca 2008 r. znak: IPPP1/443-982/08-2/IŻ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Według art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Na mocy ust. 1 pkt 6 cyt. artykułu, przez dostawę towarów rozumie się również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

W myśl przepisu art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ww. ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Na podstawie ust. 11 cyt. artykułu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Wskazać należy, iż w myśl art. 29 ust. 5 powołanej ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

A zatem dostawa gruntów zabudowanych podlega opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynków lub budowli posadowionych na nich.

Natomiast w przypadku zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkami i budowlami kwestię opodatkowania rozstrzygają przepisy § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.) w myśl, których zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka planuje sprzedać udział w prawie użytkowania wieczystego działki wraz z posadowionymi na niej budynkami, na które nie ponosił nakładów, które przewyższały 30% wartości początkowej nieruchomości. Ponadto przy nabyciu w 2007 r. Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego - transakcja podlegała zwolnieniu od podatku.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść wskazanych przepisów prawa stwierdzić należy, że dostawa nieruchomości (udziału w prawie użytkowania wieczystego) wraz z posadowionymi na niej budynkami, przy nabyciu której nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, będzie podlegać zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, w powiązaniu z § 12 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż - jak wskazuje treść złożonego wniosku - dostawa będzie dokonywana po pierwszym zasiedleniu, od którego upłynęły co najmniej 2 lata, o ile Strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy.

Końcowo informuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W związku z tym niniejszą interpretację wydano w oparciu o zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku, a załączone dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.