ITPP1/4512-984/15/JP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 stycznia 2016 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/4512-984/15/JP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2015 r. (data wpływu 23 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku właściwej dla wykonywanych czynności - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2015 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku właściwej dla wykonywanych czynności.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest producentem drzwi i okien z drewna, PVC oraz aluminium. Swoje produkty sprzedaje zazwyczaj łącznie z montażem u klientów, którymi są przedsiębiorcy oraz konsumenci indywidualni. Dodatkowo odnośnie produkowanych i montowanych przez siebie towarów Spółka świadczy usługi serwisowe, polegające na przeprowadzaniu regulacji stolarki okiennej oraz dokonaniu napraw uszkodzeń, wynikających z nagłych awarii lub zużycia materiałów. W zakres usług serwisowych wchodzi, np. regulacja oraz smarowanie okuć i zawiasów, wymiana pękniętej szyby lub wymiana uszkodzonej klamki w zamontowanym oknie.

Powyższe usługi serwisowe zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług mieszczą się w grupowaniach:

PKWiU 33.11 - Usługi naprawy i konserwacji wyrobów gotowych,

PKWiU 33.20.12.0 - Usługi instalowania pozostałych metalowych wyrobów gotowych z wyłączeniem maszyn i urządzeń,

PKWiU 43.32.10.0 - roboty instalacyjne stolarki budowalnej,

PKWiU 43.34.20.0 - Roboty szklarskie.

Niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie sytuacji, w których Spółka świadczy usługi serwisowe na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Świadczone usługi serwisowe dotyczą okien lub drzwi zamontowanych uprzednio przez Spółkę w budynkach mieszkalnych, należących do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, w lokalach nie przekraczających 150 m2. Niniejszy wniosek dotyczy sytuacji, w których Spółka w odpowiedzi na zgłoszenie serwisowe konsumenta świadczy na jego rzecz usługę serwisową i z tytułu należnego mu wynagrodzenia za te czynności wystawia na rzecz konsumenta fakturę VAT. Usługi serwisowe objęte niniejszym wnioskiem obejmują także dostawę przez Spółkę towaru niezbędnego do wykonania danej usługi, tj.: dostarczenie szyby na wymianę, nowego smaru lub nowej uszczelki. Tym samym Spółka dokonuje łącznie dostawy towaru wraz z jego montażem, co składa się na jedną usługę serwisową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka dla całości usługi serwisowej wykonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ma prawo do stosowania stawki podatku VAT 8%, w sytuacji gdy usługi te dotyczą okien lub drzwi zamontowanych w lokalach, które położone są w budynkach, należących do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zdaniem Spółki, w przedstawionym w niniejszym wniosku stanie faktycznym, do usługi serwisowej świadczonej dla konsumentów w budynkach mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym, należy stosować podstawową stawkę podatku VAT - 23%. Stosowanie do art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 (czyli 8%), stosuje się do dostawy, budowy, remontu modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowalnych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowalnych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowalnych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. Budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2. Lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to zgodnie z art. 2 pkt 12 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług - budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowalnych w dziale 11. Zgodnie z objaśnieniami do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowalnych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.): "Budynki mieszkalne są to obiekty budowalne, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem". Należy wskazać, iż usługi serwisowe objęte niniejszym wnioskiem świadczone są w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie jednak z powyższymi regulacjami, warunkiem zastosowania stawki 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej stawki podatku 8%. W stanie faktycznym objętym niniejszym wnioskiem, zakres czynności serwisowych świadczonych w lokalach osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej nie sposób określić jako budowę, remont, modernizację lub termomodernizację. Wymiana pękniętej szyby lub naprawa uszczelki okiennej nie mieści się w znaczeniu ww. pojęć. Nie mieści się przede wszystkim w ustawowej definicji "remontu", który zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 8 ustawy - Prawo budowalne to "wykonywanie w istniejącym obiekcie budowalnym robót budowalnych polegających na odtwarzaniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym". Usługi serwisowe nie stanowią robót budowalnych, lecz mają charakter bardziej jednorazowej naprawy, co do której Wnioskodawca jest zobligowany zastosować podstawową stawkę VAT 23%.

Tym samym, decydujący dla ustalenia prawidłowej stawki podatku VAT jest faktyczny charakter usługi serwisowej, która nie stanowi budowy, remontu, modernizacji ani termomodernizacji, lecz naprawę, której brak w dyspozycji art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym objęta niniejszym wnioskiem usługa serwisowa podlega stawce VAT 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów

w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od tej reguły ustawodawca ustanowił pewne wyjątki, tzn. przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się - w myśl ust. 12 wskazanego artykułu - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykuł przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Modernizacja w rozumieniu przyjętym w języku polskim powszechnie oznacza ulepszenie, podwyższenie wartości technicznej, czy też użytkowej, podwyższenie standardu, unowocześnienie obiektu budowlanego lub jego części.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Celem właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i co się z tym wiąże stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, Wnioskodawca winien uwzględniać regulacje wynikające z przywołanego art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1.

towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

2.

robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;

3.

robót konserwacyjnych dotyczących:

a.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,

b.

lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

W myśl § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Dla obiektów i lokali wymienionych w § 3 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia przewidziano możliwość zastosowania stawki obniżonej dla robót konserwacyjnych, pod warunkiem, że wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych nie przekroczy 50% tej podstawy.

Z treści wniosku wynika, że Spółka jest producentem drzwi i okien z drewna, PVC oraz aluminium. Swoje produkty sprzedaje zazwyczaj łącznie z montażem u klientów. Do zakresu działalności Spółki, należą również usługi serwisowe zamontowanych wcześniej towarów, polegające na przeprowadzeniu regulacji stolarki okiennej oraz dokonywania napraw uszkodzeń, wynikających z nagłych awarii lub zużycia materiałów. Usługi wykonywane są na rzecz osób indywidualnych oraz przedsiębiorców. Wątpliwości Spółki dotyczą zastosowania prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla świadczonych usług serwisowych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej wykonywanych w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przenosząc powołane przepisy na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że - w ocenie organu - istnieją przesłanki do zastosowania stawki preferencyjnej 8% w odniesieniu do niektórych wymienionych przez Spółkę usług serwisowych, o ile są one wykonywane w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Dotyczy to tych czynności, które spełniają wymogi do uznania ich za roboty konserwacyjne, o których mowa w § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia bądź za remont, o którym mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Zauważyć bowiem trzeba, że okno po zamontowaniu staje się elementem składowym obiektu, a tym samym, wykonywane usługi, polegające na wymianie pękniętej szyby czy naprawie okna, dotyczą w istocie remontu samego obiektu. Podobnie jest z usługą serwisową, polegającą na regulacji czy smarowaniu okuć i zawiasów, która w istocie stanowi konserwację okna, a tym samym konserwację samego obiektu.

Zatem podstawowa stawka podatku, tj. 23% znajdzie zastosowanie jedynie do takich usług, które nie mieszczą się w pojęciu remontu, o którym mowa w art. 41 ust. 12 ustawy bądź konserwacji, o której mowa w § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl