ITPP1/4512-98/16/IK - VAT w zakresie sposobu opodatkowania czynności sprzedaży towarów wchodzących w skład kolekcji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2016 r. (data wpływu 2 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania czynności sprzedaży towarów wchodzących w skład kolekcji - jest prawidłowe.

W dniu 2 lutego 2016 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania czynności sprzedaży towarów wchodzących w skład kolekcji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W latach 1994-2000 kolekcjonował Pan karty telefoniczne, pozyskane w placówkach Poczty Polskiej, Telekomunikacji Polskiej, w budkach telefonicznych. Były to wyrzucone lub pozostawione przez osoby z nich korzystające - zużyte, puste karty telefoniczne, a także karty otrzymane od rodziny lub znajomych.

W skład kolekcji kart telefonicznych wchodzą także karty nowe - nieużyte, które kupował Pan w punktach sprzedaży lub wymieniał na giełdach kolekcjonerskich (w większości wymienił Pan na egzemplarze, których nie posiadał w swojej kolekcji). Na tych giełdach kupował lub wymieniał Pan powtarzające się karty telefoniczne - paczki bankowe PRL - w paczkach po 100 szt. z bankowymi banderolami lub w foliowych zgrzewkach 10x100 szt. banknotów w stanie zachowania UNC.

W najbliższym czasie zamierza Pan sprzedaż powyższe kolekcje.

Od kilkunastu lat prowadzi Pan działalność gospodarczą. Od 2011 r. w branży transportowej i jest Pan podatnikiem VAT.

Powyższe kolekcje w żadnym stopniu nie były związane z prowadzoną działalnością, ani nie są w chwili obecnej.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie.

Czy do ceny sprzedaży należy doliczyć wartość podatku VAT.

Pana zdaniem, nie musi doliczać podatku VAT do czynności sprzedaży, gdyż nie jest ona związana w żadnym stopniu w prowadzoną działalnością.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Określona czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli jest wykonywana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, w świetle orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w sprawie C-180/10 i C-181/10 nie można uznać czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie sprzedaży, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07 Sąd dokonał wykładni art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, stwierdzając m.in. że warunkiem niezbędnym do uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. W wyroku tym NSA dodatkowo wskazał, że "ani formalny status danego podatnika jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług".

Odnosząc powyższe wyroki do niniejszej sprawy stwierdzić należy, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży towarów wchodzących w skład kolekcji prowadzi działania podobne do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu m.in. o charakter działań podejmowanych działań wykraczających poza działania marketingowe podjęte w celu ich sprzedaży, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia.

Dlatego aby uznać Pana za podatnika VAT w związku z planowaną sprzedażą kolekcji kart telefonicznych, nieużywanych banknotów itp. należy ustalić, czy dokonując przedmiotowej sprzedaży działa Pan w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym, czy też angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, o których mowa w powołanym art. 15 ust. 2 ustawy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z treści wniosku nie wynika, aby w związku z planowaną dostawą przedmiotów wchodzących w skład gromadzonej przez lata kolekcji podejmował Pan czynności o podobnym charakterze, jak opisane powyżej. Zatem nie można przypisać Panu cech podatnika podatku od towarów i usług w zakresie tej dostawy.

Podsumowując sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie będzie Pan działał w charakterze podatnika VAT w związku z planowaną sprzedażą tych przedmiotów kolekcjonerskich.

Nadmienić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo nadmienić należy, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.