ITPP1/4512-89/15/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2015 r. (data wpływu 27 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży gruntów niezabudowanych - jest prawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów niezabudowanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W 2007 r. zakupił Pan wraz z żoną do majątku stanowiącego wspólność ustawową małżeńską nieruchomość gruntową o pow. 9.052 m², składającą się z graniczących ze sobą działek o numerach 17/5 i 17/8. Powyższe działki stanowią teren niezabudowany, nieuzbrojony, posiadający dostęp do drogi publicznej. Dla zakupionej nieruchomości prowadzona jest przez Sąd Rejonowy księga wieczysta. Do dnia 31 grudnia 2013 r. działki te w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego były przeznaczone cele rolne. Obecnie teren ten nie posiada obowiązującego planu zagospodarowania. W projekcie przyszłego planu zagospodarowania przestrzennego - ustalanego przez Urząd Gminy - ww. działki opisane są jako tereny zabudowy rekreacyjnej, budowlanej i agroturystyczne.

Opisana powyżej nieruchomość została zakupiona przez Pana i małżonkę z zamiarem wykorzystania pod budowę własnego budynku mieszkalnego. Na przestrzeni czasu plany mieszkaniowe oraz sytuacja finansowa Pana i żony uległy zmianie. Obecnie rozważa Pan możliwość sprzedaży działki. Ponieważ nie ma popytu na całą działkę zamierza Pan dokonać podziału na kilka mniejszych (5-7). Nadmienił Pan, że jest wspólnikiem w spółce cywilnej, której przedmiotem działalności nie jest profesjonalny obrót nieruchomościami. Spółka ta jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Zakupione w 2007 r. działki nigdy nie były wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (spółki cywilnej), nigdy nie stanowiły jej środków trwałych. Przy ich nabyciu nie korzystał Pan (ani żona) z jakichkolwiek ulg podatkowych i odliczeń. Na zakupionych działkach nie prowadził Pan żadnej aktywności gospodarczej. Nie były udostępniane innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy, użyczenia itp. Przed planowaną sprzedażą nie zamierza Pan uzbrajać działek w przyłącza wodnokanalizacyjne, energetyczne, gazowe, występować o decyzję o warunkach zabudowy. Nie zamierza Pan również korzystać z pośrednictwa biura obrotu nieruchomościami, ogłaszać się w radiu, telewizji, internecie. Działka od dnia zakupu należy do Pana i żony majątku osobistego i jako majątek osobisty zamierza ją Pan sprzedać.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż działek w opisanej powyżej sytuacji, jeżeli nie będzie jeszcze uchwalonego planu zagospodarowania przestrzennego, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czy po uchwaleniu planu zagospodarowania przestrzennego przez Gminę sprzedaż działek w opisanej powyżej sytuacji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pana zdaniem sprzedaż działek nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, z uwagi na to, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika i działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Zamierza Pana dokonać sprzedaży działek stanowiących majątek osobisty, który nie został nabyty w celu odsprzedaży, ani w celu wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie Pana za podatnika w zakresie tych czynności. Ponadto obecnie ww. ziemia jest gruntem rolnym. W tym miejscu wskazać należy, że w przedmiocie opodatkowania sprzedaży działek wypowiedział się już m in. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10), Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale siedmiu sędziów z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07) czy Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 października 2009 r. (sygn. akt I FSK 1043/08).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 ww. artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy trudno uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości gruntowej. Pomimo, iż grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że dokonując sprzedaży tego gruntu działać będzie Pan w charakterze handlowca. Nabycie działek gruntu - jak wskazano - nie nastąpiło w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, lecz nieruchomość ta zostały zakupiona do majątku wspólnego Pana i żony. Niniejszych nieruchomości nie wykorzystywał Pan i nie zamierza wykorzystywać do prowadzenia działalności gospodarczej. Z treści wniosku nie wynika, aby wykonywał Pan czynności mające na celu przygotowanie przedmiotowych gruntów do sprzedaży. Powyższe wyklucza zatem handlowy cel transakcji. W konsekwencji sprzedając działki gruntu, nabyte w celu budowy budynku mieszkalnego korzystać będzie Pan z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynności sprzedaży oznaczają działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Dokonywać będzie Pan zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - że sprzedaż nieruchomości gruntowych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Panią za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną). Z uwagi na fakt, iż z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, aby wykonywał Pan lub zamierzał wykonywać takie zorganizowane działania, sprzedaż nieruchomości gruntowej, zakupionych w celu budowy budynku mieszkalnego, należących do Pana majątku prywatnego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo wskazać należy, że w zakresie dotyczącym opodatkowania zbycia nieruchomości gruntowych podatkiem dochodowym od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.