ITPP1/4512-642/15/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2015 r. (data wpływu 22 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją projektu - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 czerwca 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zawarł umowy (........ i........) o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej inwestycji, polegających głównie na modernizacji części budynku, a w szczególności tych kondygnacji i części budynku, w których nie znajduje się Szpitalny Oddział Ratunkowy (SOR). W zmodernizowanej części budynku, której dotyczy dofinansowanie są wykonywane wyłącznie czynności w zakresie ochrony zdrowia, a więc usługi zwolnione od podatku VAT. Na parterze budynku, o którym mowa (w części nie objętej modernizacją) prowadzony jest SOR, na którym prowadzona jest również inna działalność poza świadczeniem usług medycznych, tj. najem powierzchni pod automat sprzedający, opodatkowana podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT w związku z zakupem towarów i usług służących realizacji inwestycji polegających na modernizacji budynku (za wyjątkiem parteru - Szpitalnego Oddziału Ratunkowego), w którym świadczone są usługi zwolnione od podatku, jeżeli w pozostałej części budynku (SOR) wykonywane są również czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o których mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwota podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takimi których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi. Wskazana w stanie faktycznym inwestycja prowadzone jest w części budynku, w którym są jednak wykonywane również czynności opodatkowane polegające na wynajmie powierzchni pod automaty samosprzedające. Jednakże odbywa się to w części zajętej na Szpitalny Oddział Ratunkowy, którego wydatki inwestycyjne nie obejmują. Zdaniem Wnioskodawcy w niniejszym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie jednak art. 90 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty należnego podatku, jak i czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot naliczonego podatku związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku. Nie ulega wątpliwości, iż wynajem powierzchni we wskazanym budynku, wiąże się w sposób pośredni z wykorzystywaniem nabytych przez Wnioskodawcę towarów i usług, tj. towarów i usług nabywanych przez Wnioskodawcę w związku z modernizacją tego budynku, takich jak materiały i usługi budowlane, co w konsekwencji stanowi podstawę do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z modernizacją, z zastosowaniem art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wprawdzie modernizacja nie obejmowała części budynku zajętej na prowadzenie oddziału ratunkowego, jednakże w ocenie Wnioskodawcy decydujące jest samo umiejscowienie tego oddziału w modernizowanym budynku i fakt wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w tej wydzielonej części budynku. Tym samym istnieje pośredni związek wydatków na modernizację ze sprzedażą opodatkowana podatkiem VAT i jednocześnie jest możliwa tzw. alokacja pośrednia podatku naliczonego poprzez jego powiązanie z czynnościami opodatkowanymi i poprzez fakt, iż wydatki dotyczą budynku, w którym cześć powierzchni jest wynajmowana, chociażby nie objęta opisaną modernizacją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazano powyżej najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi podatku VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jednocześnie oceny czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług. Jeśli jednak dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 cyt. ustawy w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to - zgodnie z art. 90 ust. 2 cyt. artykułu - podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. (art. 90 ust. 3 ustawy).

Szczegółowy sposób wyliczenia wskazanej proporcji zawarty został w dalszych przepisach art. 90 od ust. 4 do 10 powołanej ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca realizuje inwestycje, polegające głównie na modernizacji części budynku szpitala. W zmodernizowanej części budynku wykonywane są wyłącznie czynności w zakresie ochrony zdrowia, a wiec usługi zwolnione od podatku VAT. Na parterze budynku, (w części nie objętej modernizacją) prowadzony jest SOR, na którym prowadzona jest również inna działalność poza świadczeniem usług medycznych, tj. najem powierzchni pod automat sprzedający, opodatkowana podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do rozstrzygnięcia, czy ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na modernizację części budynku, w którym wykonywane są wyłącznie czynności zwolnione od podatku (usługi w zakresie ochrony zdrowia) ze względu na fakt, że na parterze tego budynku nieobjętym modernizacją, wykonywane są czynności opodatkowane (najem powierzchni pod automat samosprzedający).

Analiza stanu faktycznego na tle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że - wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy - w sytuacji opisanej we wniosku, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku z tytułu realizacji opisanych inwestycji. Skoro bowiem inwestycje dotyczą wyłącznie tej części szpitala, w której realizowana jest wyłącznie sprzedaż zwolniona od podatku (usługi w zakresie ochrony zdrowia), to trudno zgodzić się z Wnioskodawcą, że fakt wynajmowania niewielkiej powierzchni części obiektu nieobjętego tą modernizacją pod automat sprzedający - wpływa na prawo - chociażby w sposób pośredni - do odliczenia podatku.

Stąd stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.