ITPP1/4512-641/15/MN - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 sierpnia 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/4512-641/15/MN Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

IN TERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2015 r. (data wpływu 22 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2015 r. złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pomiędzy Wnioskodawcą, określonym dalej jako "producent cukru", a plantatorami buraków cukrowych zawarte zostały w 2015 r. umowy kontraktacyjne, których przedmiotem jest uprawa i dostarczenie buraków cukrowych. Typowa umowa kontraktacji, której uregulowanie zaczerpnięto z Kodeksu cywilnego uzupełniona jest o szczególne postanowienia uwzględniające treść przepisów prawa unijnego oraz krajowego dotyczące regulacji rynku rolnego, a także postanowienia wynikające z Porozumienia Branżowego zawartego między Producentami Cukru a Związkami Plantatorów Buraka Cukrowego. Zakres świadczeń obu stron umowy kontraktacji jest złożony i obejmuje, w pewnym uproszczeniu, ze strony plantatora - dostawy buraków cukrowych oraz ze strony producenta cukru - odbiór i zagospodarowanie (przerobienie) dostarczonych buraków oraz dokonanie zapłaty na rzecz plantatora.

Szczególnym obowiązkiem producenta cukru wobec plantatora buraków jest, aby stosownie do ilości dostarczonych buraków cukrowych - zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych (...), opublikowanym w Dz.U.UE.L 2013.347.671 - wydać plantatorowi nieodpłatnie określoną ilość tzw. należnych wysłodków. Wysłodki powstają u producenta cukru w następstwie wstępnych etapów obróbki buraków cukrowych jako pocięta i mokra masa buraczana. Obowiązek wydania należnych wysłodków przez producenta cukru na rzecz plantatora istnieje do czasu zakończenia kampanii cukrowniczej. W przypadku nieodebrania ich w terminie przez plantatora, obowiązek producenta, co do zwrotu wysłodków, wygasa.

Jednakże producent cukru może w ramach umowy kontraktacyjnej zaoferować, że zamiast zwrotu plantatorowi należnych wysłodków wypłaci na jego rzecz stosowną kwotę wyrównawczą w pieniądzu, a nieodebrane wysłodki pozostaną do swobodnej dyspozycji producenta cukru. W związku z tym należne plantatorowi, ale nieodebrane wysłodki staną się własnością producenta, który wypłaci za ich nabycie stosowną kwotę wyrównawczą. Tym samym dojdzie do dostawy towaru pomiędzy plantatorem zbywającym przysługujące mu należne wysłodki a nabywcą wysłodków, tj. producentem cukru. Ze względu na dokonaną dostawę wysłodków plantator będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług wystawi fakturę VAT dla producenta cukru nabywającego wysłodki, opiewającą na należną od producenta kwotę wyrównawczą, z uwzględnieniem należnego od wysłodków podatku od towarów i usług, z zastosowaną 8% stawką. Na podstawie otrzymanej faktury VAT producent cukru dokona odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabytych od plantatora należnych temu plantatorowi wysłodków, za które plantator otrzymał zapłatę w postaci kwoty wyrównawczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy, będącemu producentem cukru przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z wystawionej przez plantatora buraków cukrowych faktury VAT, dokumentującej nabycie od plantatora należnych mu wysłodków, które pozostawione zostały producentowi cukru do swobodnego dysponowania w zamian za wypłaconą plantatorowi kwotę wyrównawczą.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwaną dalej "ustawą o VAT", podlega odpłatna dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium RP. Przez towar, zdefiniowany w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W tym kontekście wysłodki, jako poprodukcyjne odpady z buraków cukrowych, niewątpliwie stanowią towar, który zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU), sklasyfikowany jest w grupowaniu o symbolu -10.81.20. Jako towary objęte tym symbolem statystycznym, wysłodki zaliczane są do pozycji 38 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, a więc do ich dostawy stosuje się obniżoną stawkę tego podatku w wysokości 8%. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...). Wspomniana umowa kontraktacyjna buraków cukrowych formułuje zapis § 23 - "Za każdą tonę czystych buraków producent cukru dokona bezpłatnego zwrotu plantatorowi 0,5 tony wysłodków buraczanych (...)". Producent cukru jest zobowiązany wydać plantatorowi należne mu wysłodki w określonym rodzaju oraz w odpowiedniej masie obliczonej stosunkowo wobec masy dostarczanych buraków cukrowych. Obowiązek producenta cukru to świadczenie, którego wartość zostaje skalkulowana w cenie 1 tony buraka cukrowego dostarczanego przez plantatora.

Natomiast niewywiązanie się przez producenta cukru z obowiązku wydania stosownej ilości wysłodków należnych plantatorowi rodzi skutek w postaci wypłaty kwoty pieniężnej, określanej w umowie jako kwota wyrównawcza. Zgodnie z treścią § 2-4 ust. 6 i 7 umowy kontraktacji w przypadku niedostarczenia należnych plantatorowi wysłodków zostanie mu wypłacona przez producenta kwota wyrównawcza w wysokości ustalonej na podstawie średniej dla producenta cukru ceny sprzedaży tych wysłodków.

Tak sformułowana umowa kontraktacji opiera się m.in. na przepisach unijnych regulujących obrót towarami na tzw. rynkach rolnych. Podstawowym aktem prawnym, regulującym rynek rolny.m.in. dotyczący cukru w UE, jest Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych (...) - Dz.U.UE z 2013 r., L3-47, str.671. Szczegółowe warunki umów zawieranych między producentem cukru a plantatorami reguluje treść art. 125-127 wraz z załącznikami X i XI, zawierającymi konkretne zapisy umów kontraktacji pomiędzy plantatorami oraz producentami cukru. Punkt VIII określanych w ww. załącznikach warunkach zakupu buraków cukrowych stanowi:

1. W umowach dostawy przewiduje się, że przedsiębiorstwo produkujące cukier spełni co najmniej jeden z następujących obowiązków w odniesieniu do całej ilości dostarczonych buraków:

a.

bezpłatny zwrot sprzedawcy buraków, na zasadzie EXW, świeżych wysłodków z masy dostarczonych buraków;

b.

bezpłatny zwrot sprzedawcy buraków, na zasadzie EXW, części takich wysłodków sprasowanych, suszonych lub suszonych i melasowanych,

c.

zwrot sprzedawcy buraków, na zasadzie EXW wysłodków sprasowanych lub suszonych; w takim przypadku przedsiębiorstwo produkujące cukier może zażądać od sprzedawcy buraków pokrycia kosztów prasowania lub suszenia;

d.

zapłata sprzedawcy buraków kwoty wyrównawczej, uwzględniającej możliwości sprzedaży danych wysłodków.

2. W przypadku gdy części całej ilości dostarczonych buraków podlegają różnej obróbce, w umowie dostawy określa się więcej niż jeden spośród obowiązków przewidzianych w pkt 1.

3. W porozumieniach branżowych można przewidywać dostawy wysłodków na etapie innym niż etap, o którym mowa w ust. 1 lit. a, b) i c).

W treści zacytowanej normy prawodawca unijny posługuje się konsekwentnie dla wydawanych przez producenta cukru wysłodków określeniem "zwrot", co wskazuje, iż jego celem jest zaakcentowanie, że wysłodki należne plantatorowi dosłownie "należą" do niego, a nie do producenta cukru. Zwracając wysłodki plantatorowi, producent cukru oddaje towar, który zgodnie z prawem nie należy do niego. Należałoby zatem uznać, że w przypadku uzgodnionego przez strony braku dokonania zwrotu należnych wysłodków na rzecz plantatora i wypłacenia mu z tego tytułu stosownej opłaty wyrównawczej, producent cukru nabywa odpłatnie prawo do wysłodków, które mu się wcześniej nie należały. Następuje zatem przeniesienie prawa do rozporządzania towarem dokonane przez plantatora na rzecz producenta cukru. We wspomnianym wyżej rozporządzeniu plantatorowi należy się w tym przypadku: "zapłata kwoty wyrównawczej uwzględniającej możliwość sprzedaży wysłodków". W istocie więc rozliczenie przez producenta cukru z plantatorem, określane w umowie jako wypłata kwoty wyrównawczej za niezwrócone należne plantatorowi wysłodki stanowi zapłatę za nabycie przez producenta cukru wysłodków od plantatora. W konsekwencji u plantatora buraków cukrowych, który otrzymuje należność w postaci pieniężnej z tytułu niezwrócenia mu należnych wysłodków powstaje obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Obrót objęty należnym podatkiem od towarów i usług pojawi się wyłącznie u plantatora buraków cukrowych będącego czynnym podatnikiem tego podatku, który wystawiając fakturę na rzecz producenta cukru powinien ująć w niej należną kwotę wyrównawczą z tytułu niezwróconych mu - a zatem przekazanych do dyspozycji producenta cukru - należnych wysłodków. Faktura opiewająca na kwotę należności, z zastosowaną do wysłodków 8% stawką podatku, otrzymana przez producenta cukru stanowi podstawę do odliczenia zawartej w niej kwoty podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Podstawową więc zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego jest związek towarów i usług, przy nabyciu których podatek został naliczony z czynnościami opodatkowanymi.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1.

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a.

wystawionymi przez podmiot nieistniejący,

b.

(uchylona);

2.

transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3.

(uchylony);

4.

wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a.

stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,

b.

podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c.

potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;

5.

faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6.

(uchylony);

7.

wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Uregulowanie zawarte w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, oznacza że podatnik nie ma prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto zapis zawarty w art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy wskazuje, że podatnik nie ma prawa do odliczenia w przypadku, gdy wystawione faktury, faktury korygujące stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego wykazanego w fakturze wystawionej przez plantatora buraków cukrowych, przedmiotem której są należne plantatorowi wysłodki w zamian za wypłacaną tzw. kwotę wyrównawczą.

Aby rozstrzygnąć prawo do odliczenia podatku zawartego w ww. fakturze, w pierwszej kolejności należy ocenić, czy faktura dokumentuje rzeczywistą czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 29a ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 613 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) przez umowę kontraktacji producent rolny zobowiązuje się wytworzyć i dostarczyć kontraktującemu oznaczoną ilość produktów rolnych określonego rodzaju, a kontraktujący zobowiązuje się te produkty odebrać w terminie umówionym, zapłacić umówioną cenę oraz spełnić określone świadczenie dodatkowe, jeżeli umowa lub przepisy szczególne przewidują obowiązek spełnienia takiego świadczenia.

Zgodnie z art. 615 powołanej ustawy - świadczeniami dodatkowymi ze strony kontraktującego mogą być w szczególności:

1.

zapewnienie producentowi możności nabycia określonych środków produkcji i uzyskania pomocy finansowej;

2.

pomoc agrotechniczna i zootechniczna;

3.

premie pieniężne;

4.

premie rzeczowe.

Ponadto wskazać należy, że podstawowe elementy wspólnej organizacji rynku produktów rolnych wynikają z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz.Urz.UE z 2013 r., L347, str.671). Przepisy szczegółowe dotyczące sektora cukru zawarte zostały w Rozdziale II sekcji 1 ww. rozporządzenia (art. 124-144) oraz w załącznikach X i XI.

Punkt VIII załącznika XI ww. rozporządzenia - Warunki zakupu buraków w okresie, o którym mowa w art. 124 (tekst jedn.: w okresie do końca roku gospodarczego 2016/2017) stanowi, że:

1. W umowach dostawy przewiduje się, że przedsiębiorstwo produkujące cukier spełni jeden lub większą liczbę spośród następujących obowiązków w odniesieniu do całej ilości dostarczonych buraków:

a.

bezpłatny zwrot sprzedawcy buraków, na zasadzie EXW, świeżych wysłodków z masy dostarczonych buraków;

b.

bezpłatny zwrot sprzedawcy buraków, na zasadzie EXW, części takich wysłodków sprasowanych, suszonych lub suszonych i melasowanych,

c.

zwrot sprzedawcy buraków, na zasadzie EXW, wysłodków sprasowanych lub suszonych; w takim przypadku przedsiębiorstwo produkujące cukier może zażądać od sprzedawcy buraków pokrycia kosztów prasowania lub suszenia;

d.

zapłata sprzedawcy buraków kwoty wyrównawczej, uwzględniającej możliwości sprzedaży danych wysłodków.

2. W przypadku gdy części całej ilości dostarczonych buraków podlegają różnej obróbce, w umowie dostawy określa się więcej niż jeden spośród obowiązków przewidzianych w akapicie 1.

3. W porozumieniach branżowych można przewidywać dostawy wysłodków na etapie innym niż etap, o którym mowa w ust. 1 lit. a, b) oraz c).

Ze złożonego wniosku wynika, że pomiędzy Wnioskodawcą (będącym producentem cukru) a plantatorami buraków cukrowych zawarte zostały w 2015 r. umowy kontraktacyjne, których przedmiotem jest uprawa i dostarczenie buraków cukrowych. Typowa umowa kontraktacji, której uregulowanie zaczerpnięto z Kodeksu cywilnego uzupełniona jest o szczególne postanowienia uwzględniające treść przepisów prawa unijnego oraz krajowego dotyczące regulacji rynku rolnego, a także postanowienia wynikające z Porozumienia Branżowego zawartego między Producentami Cukru a Związkami Plantatorów Buraka Cukrowego.

Szczególnym obowiązkiem producenta cukru wobec plantatora buraków jest, aby stosownie do ilości dostarczonych buraków cukrowych - zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1308/2013 - wydać plantatorowi nieodpłatnie określoną ilość tzw. "należnych" wysłodków. Wysłodki powstają u producenta cukru w następstwie wstępnych etapów obróbki buraków cukrowych jako pocięta i mokra masa buraczana. Obowiązek wydania należnych wysłodków przez producenta cukru na rzecz plantatora istnieje do czasu zakończenia kampanii cukrowniczej. W przypadku nieodebrania ich w terminie przez plantatora, obowiązek producenta, co do zwrotu wysłodków, wygasa.

Jednakże producent cukru może w ramach umowy kontraktacyjnej zaoferować, że zamiast zwrotu plantatorowi należnych wysłodków wypłaci na jego rzecz stosowną kwotę wyrównawczą w pieniądzu, a nieodebrane wysłodki pozostaną do swobodnej dyspozycji producenta cukru.

Analizując przedstawiony w złożonym wniosku stan faktyczny należy wskazać, że jeżeli Wnioskodawca zawierając z plantatorem umowę kontraktacji, o której mowa w art. 613 § 1 ustawy - Kodeks cywilny zobowiązuje się do wypłaty plantatorowi Kwoty wyrównawczej, to kwota ta stanowi w istocie element płatności Producenta Cukru (Wnioskodawcy) na rzecz plantatora z tytułu dostawy przez plantatora buraków cukrowych. Z samej istoty umowy kontraktacji wynika, że jest to umowa, która nakłada zarówno na odbiorcę, jak i dostawcę produktów rolnych określone obowiązki. W przedmiotowym przypadku, Wnioskodawca oprócz ceny za dostarczone buraki zobowiązał się do zapłaty Kwoty wyrównawczej, przewidzianej w punkcie VIII załącznika XI w ust. 1 lit. d rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1308/2013.

W tym miejscu wskazać należy, że na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu tym podatkiem podlegają czynności, które zostały zdefiniowane jako odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Zatem, jeżeli w opisanych okolicznościach czynność taką stanowi dostawa buraków cukrowych, wszelkie należności związane z tą dostawą będą stanowiły wynagrodzenie z jej tytułu. Na odmienną ocenę opisanej sytuacji nie może natomiast wpłynąć akcentowane przez Wnioskodawcę pojęcie " (...) zwrot sprzedawcy buraków, (...) wysłodków (...)", zawarte w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1308/2013. W oparciu bowiem nie o nazewnictwo, lecz o faktycznie dokonane świadczenie należy kwalifikować czynności jako podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wypłata Kwoty wyrównawczej nie ma charakteru oderwanego od należności za dostawę buraków cukrowych i stanowi bezpośredni element kwoty należnej z tytułu dostawy. Zatem wypłata Kwoty wyrównawczej zwiększa wysokość wynagrodzenia plantatorów z tytułu dostawy buraków cukrowych, a co za tym idzie stanowi jego element.

Reasumując, wypłacana przez Wnioskodawcę - Producenta Cukru - Kwota wyrównawcza jest elementem kwoty należnej plantatorowi z tytułu dostawy buraków cukrowych. Nie można jej natomiast utożsamiać z wynagrodzeniem z tytułu dostawy przez plantatora wysłodków. Plantator bowiem w przedstawionych okolicznościach sprawy - w oparciu o umowę kontraktacji - dokonuje dostawy wyłącznie buraków cukrowych. Natomiast fakt, że w zakresie tej umowy plantatorowi przysługuje oprócz zapłaty umówionej ceny, również spełnienie świadczenia dodatkowego w postaci wypłaty Kwoty wyrównawczej potwierdza, że kwota ta jest elementem wynagrodzenia z tytułu dostawy buraków cukrowych.

W świetle powyższych rozważań stwierdzić należy, że faktura wystawiona przez plantatora na rzecz Wnioskodawcy, przedmiotem której jest dostawa wysłodków nie dokumentuje czynności która faktycznie została dokonana (rzeczywistej transakcji opodatkowanej podatkiem od towarów i usług), w związku z czym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku zawartego w takiej fakturze, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym "faktura opiewająca na kwotę należności, z zastosowaną do wysłodków 8% stawką podatku, otrzymana przez producenta cukru stanowi podstawę do odliczenia zawartej w niej kwoty podatku naliczonego" uznano za nieprawidłowe.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl