ITPP1/4512-59/15/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia stycznia 2015 r. (data wpływu 20 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na usługi związane z poprawą kondycji fizycznej (siłownia, fitness) - jest prawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2015 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na usługi związane z poprawą kondycji fizycznej (siłownia, fitness).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w budynku mającym charakter obiektu sportowego, polegającą na świadczeniu dwóch rodzajów usług związanych z poprawą kondycji fizycznej i rekreacją ruchową:

1. Usługa udostępniania - na zasadzie opłacenia wstępu do obiektu - znajdującym się w tym obiekcie:

* urządzeń do ćwiczeń siłowych (siłownia),

* pomieszczeń do ćwiczeń aerobowych (fitness).

2. Usługa trenerów personalnych - na zasadzie opłacenia indywidualnych zajęć z instruktorem.

Świadczone przez Pana usługi wymienione w pkt 1 sprzedawane są w formie:

* jednorazowego biletu wstępu - klient dokonuje opłaty za jednorazowy wstęp ważny do końca dnia, w którym nastąpił zakup, przy czym potwierdzeniem uprawnienia do korzystania jest paragon fiskalny wydawany przy zakupie usługi,

* abonamentu - klient, który wykupi abonament na wejście do obiektu uprawniony jest do skorzystania z tych samych usług co przy wstępie jednorazowym, przy czym uprawnienie to jest limitowane okresem trwania zakupionego abonamentu.

Za usługi wymienione w pkt 2 (usługę trenerów personalnych) obowiązuje stawka godzinowa, tzn. klienci wnoszą opłaty za każdą godzinę treningu. Zakup jednorazowego biletu wstępu bądź abonamentu nie uprawnia do korzystania z usług trenera indywidualnego. Za usługi trenera personalnego zawsze należy dokonać osobnej opłaty. Wykupienie samego treningu personalnego nie uprawnia do korzystania z siłowni, fitnessu. Co do zasady te zajęcia odbywają się z wykorzystaniem sprzętu znajdującego się w ogólnie dostępnej siłowni. Korzystanie z siłowni w trakcie treningu personalnego ogranicza się wyłącznie do wyznaczonych przez trenera ćwiczeń. Treningi odbywają się wyłącznie indywidualnie bądź w grupach 2 - osobowych. Ze względu bezpieczeństwa trenowanie w siłowni odbywa się pod nadzorem wyznaczonego pracownika, co wliczone jest w cenę usług wymienionych w pkt 1. Nadzorujący pomieszczenie siłowni pracownik nie trenuje obecnych na siłowni klientów. Sprawuje on wyłącznie kontrolę nad prawidłowym wykorzystaniem sprzętu siłowni, co pozwala na zachowanie bezpieczeństwa i uniknięcie ewentualnych kontuzji. Korzystanie z sali fitness lub siłowni wliczone w cenę usług wymienionych w pkt 1 możliwe jest bez ograniczeń czasowych. Uczestnicy rozpoczynają i kończą ćwiczenia w dowolnym momencie. Ćwiczenia fitness nie stanowią programu dostosowanego do indywidualnych predyspozycji uczestników. Klient ma możliwość zakupienia wstępu wyłącznie na siłownię, wyłącznie na zajęcia fitness lub na obydwa typy zajęć. Usługi te nie funkcjonują odrębnie od wstępu do obiektu i stanowią wraz z tą usługą nierozerwalną ekonomicznie całość. Ww. usługi klasyfikuje się pod symbolem PKWIU 93.13.10.0 jako "usługi związane z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej" oraz pod symbolem PKWiU 96.04.100 "usługi związane z poprawą kondycji fizycznej". Jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedawane jednorazowe bilety wstępu, jak również zakup abonamentu, umożliwiające skorzystanie przez klientów z siłowni oraz zajęć fitness podlegają opodatkowaniu 8% stawką podatku.

Pana zdaniem, sprzedawane jednorazowe bilety wstępu oraz abonamenty obejmujące usługę udostępniania w tym obiekcie urządzeń do ćwiczeń siłowych (siłownia), pomieszczenia do ćwiczeń aerobowych (fitness), jako usługa udostępniania podlegają 8% stawce podatku VAT.

UZASADNIENIE stanowiska.

Wnioskodawca uważa, iż świadczone w budynku, mającym charakter obiektu sportowego usługi związane z poprawą kondycji fizycznej i rekreacją ruchową, w zakres których wchodzą usługi wstępu na siłownię, usługi wstępu pomieszczenia do ćwiczeń aerobowych (fitness) są opodatkowane 8% stawką podatku VAT, jako, iż zastosowanie znajdzie tu poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, w której wymienione zostały "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" - bez względu na symbol PKWiU. Wnioskodawca uważa, iż przepisy ustawy VAT nie definiują pojęcia wstępu. W związku z powyższym, w celu dokładnego zrozumienia treści artykułu należy sięgnąć do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego (wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) pod tym pojęciem należy rozumieć jako "możliwość wejścia gdzieś, prawo do uczestnictwa w czymś". Ustawodawca nie określił również jak należy rozumieć pojęcie "rekreacja" jednakże w uniwersalnym słowniku Języka Polskiego pod. Red. S. Dubisza 9 Warszawa 2003, s. 59) jest ona definiowana jako "aktywny wypoczynek" ze wskazaniem sposobów użycia tego określenia m.in. jako gimnastyka rekreacyjna, obiekty, ośrodki rekreacyjne, zajęcia, ćwiczenia rekreacyjne". W świetle powołanych definicji Wnioskodawca uważa, iż świadczone przez niego usługi kwalifikują się do pozostałych usług związanych z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu, co zarazem oznacza, iż do sprzedaży biletów wstępu czy abonamentów zatasowanie powinna mieć obniżona 8% stawka podatku VAT. Poprzez zwrot "wyłącznie w zakresie wstępu" nie należy rozumieć usług rekreacyjnych jako uczestnictwa biernego tylko aktywny wypoczynek, możliwość skorzystania z określonych urządzeń znajdujących się w obiekcie sportowym. Wnioskodawca wskazuje, iż również wykładnia systemowa wewnętrzna nie ogranicza rozumienia "wstępu" jedynie do biernego uczestnictwa w jakiejś imprezie. Skoro bowiem ustawodawca wymienił w poz. 183 złącznika nr 3 do ustawy "Usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek,czy parkach rozrywki, to "wstęp" do tego typu obiektów obejmuje aktywne korzystanie ze znajdujących się tam urządzeń, a nie tylko bierne przyglądanie się spektaklom czy pokazom. Powyższe jednocześnie dowodzi, że do świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie wstępu do pomieszczeń siłowni, sauny oraz fitness, zastosowanie powinna mieć obniżona 8% stawka podatku. Niezasadnym byłoby w przedstawionym stanie faktycznym zawężanie określenia "wstępu" do biernego uczestnictwa, na co zwraca uwagę również liczne orzecznictwo sądowe (wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 3204/12 oraz z dnia 11 kwietnia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 3217/12, wyroki WSA w Bydgoszczy z dnia 29 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Bd 1045/12 oraz z dnia 30 stycznia 2013 r. sygn. akt I SA/Bd 1050/12 oraz wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt I FSK 311/13). W powołanym wyroku NSA potwierdził, że usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu nie mogą utożsamiane jedynie z biernym uczestnictwem, bez aktywnego korzystania z urządzeń znajdujących się w obiekcie sportowym. NSA wskazał, iż samo pojęcie rekreacji zakłada aktywne spędzanie wolnego czasu. Nie można wskazać usługi związanej z rekreacją, która polegałaby wyłącznie na samym wstępie, biernym uczestnictwie. Zachodzi bowiem sprzeczność między pojęciem rekreacji a bierne uczestnictwo, brak aktywności. Sąd podkreślił, iż sformułowanie "wyłącznie w zakresie wstępu" należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek czy też usługi instruktora nie są objęte stawką obniżoną. Opodatkowane są zaś stawka podstawową. Potwierdzeniem powyższego stanowiska jest wynik wykładni systemowej wewnętrznej. W powołanym wyroku NSA zwrócił uwagę także na cele, które przyświecają ustawodawcy wprowadzającego stawki obniżone na określone towary i usługi. Wskazał, iż obniżając koszt nabycia, można preferować określone zachowania konsumentów. Niewątpliwie wprowadzenie obniżonej stawki na usługi rekreacyjne służy rozpowszechnianiu zdrowego trybu życia poprzez udostępnienie tych usług i obniżenie kosztów. W tym kontekście nieracjonalne byłoby preferowanie poprzez stawki obniżone wyłącznie usług rekreacji polegających na biernym korzystaniu z obiektów. Nieracjonalne byłoby różnicowanie podatkowe tych usług rekreacyjnych, które polegają na konieczności korzystania z urządzeń lub przyrządów. Wnioskodawca wskazuje również, iż wymienione w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT "pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" w istocie są implementacją regulacji zawartej w załączniku III dyrektywy 2006/112/WE umożliwiającą państwu członkowskiemu stosowanie stawki obniżonej dla usług korzystania z obiektów sportowych i w zakresie wstępu na przedstawienia, do teatrów, cyrków, na targi, do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na koncerty, do muzeów, ogrodów zoologicznych, kin, na wystawy oraz podobne imprezy i obiekty kulturalne oraz wstępu na imprezy sportowe. Jak wynika z powyższego zestawienia w regulacji unijnej brak jest wyraźnego upoważnienia do stosowania stawki obniżonej dla usług "związanych z rekreacją" (brak jest takiego określenia), a przy tym ustawodawca krajowy ograniczył unijny zapis "korzystania z obiektów sportowych" jedynie do "usług związanych z działalnością obiektów sportowych - o symbolu PKWiU 93.11.10.0. W ocenie Wnioskodawcy pojęcie "wstępu" przy pozostałych usługach rekreacyjnych mieści się w kategorii unijnej "korzystania z obiektów sportowych" czyli również wstępu do tych obiektów w celu skorzystania ze znajdujących się tam urządzeń. Z uwagi na powyższe, w opinii, Wnioskodawcy sprzedaż biletów wstępu czy abonamentów w celu skorzystania przez poszczególnych klientów z pomieszczeń siłowni czy fitness podlega opodatkowaniu 8% stawką VAT. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza Interpretacja Ministra Finansów z dnia 2 grudnia 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w świetle postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy określaniu zakresu stosowania preferencyjnych stawek podatku i zwolnień przedmiotowych od podatku w niektórych przypadkach odwołują się m.in. do grupowań Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) zwanej dalej: PKWiU. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do tych towarów i usług, dla których przepisy w zakresie VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym "Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%" (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. - 8%), pod pozycją 186 zostały wymienione "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" - bez względu na symbol PKWiU.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 179, 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Powyższe pozycje dotyczą:

#61485;- poz. 179 - usług związanych z działalnością obiektów sportowych - PKWiU 93.11.10.0;

#61485;- poz. 182 - usług kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu:

* na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,

* do obiektów kulturalnych

- bez względu na symbol PKWiU;

#61485;- poz. 183 - usług związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne - bez względu na symbol PKWiU;

#61485;- poz. 184 - usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu - bez względu na symbol PKWiU;

#61485;- poz. 185 - wstępu na imprezy sportowe - bez względu na symbol PKWiU.

Przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęcia "rekreacja", aby zatem poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sip.pwn.pl) definiuje rekreację jako "aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu". Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje "ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu", "Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem" Władysława Kopalińskiego (Świat Książki, Warszawa 2000) definiuje rekreację jako "odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego »recreatio« czyli powrót do zdrowia, sił". Mając na uwadze powyższe definicje oraz brzmienie poz. 179, 182-185 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy - na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy - uznać za rekreację różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu.

Należy jednakże zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% pozostałe usługi związane z rekreacją, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii "wstępu", do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to "możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś".

Zatem pod pojęciem "wstępu" w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki - możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej - możliwość tańczenia, na imprezę sportową - możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, "na siłownię" - możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego - możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Powyższa interpretacja przepisów ustawy jest zgodna z linią orzeczniczą prezentowaną przez sądy administracyjne, w szczególności ze stanowiskiem wyrażonym przez NSA w wyroku z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt I FSK 311/13.

Należy jednakże zaznaczyć, że w ww. wyroku Naczelny Sąd Administracyjny zauważył m.in., że: "(...) sformułowanie »usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu« odnosi się do kart wstępu na siłownię, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie - wyłącznie w zakresie wstępu - należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną. Opodatkowane są zaś stawką podstawową" (pkt 4.5 uzasadnienia).

W sprawie będącej przedmiotem wniosku Wnioskodawca w wynajmowanym obiekcie prowadzi klub fitness, w którym mieszczą się: sala siłowni i sala fitness. Zajęcia fitness prowadzone są przez instruktora fitness. Klientom oferowane są bilety jednorazowe i abonamenty upoważniające do wstępu na siłownię lub na zajęcia fitness, bądź oba łącznie. Wszystkie tego typu karnety charakteryzują się okresem ważności i ilością wykupionych wejść na poszczególne sale.

W ocenie tut. organu charakter świadczonych przez Wnioskodawcę, wymienionych w opisie sprawy usług, oceniany przez pryzmat przywołanej wyżej definicji "rekreacji" wskazuje, że usługi te można sklasyfikować jako "usługi związane z rekreacją". Wnioskodawca - jak wynika z opisu sprawy - świadczy ww. usługi sprzedając bilety jednorazowe lub karnety wstępu do obiektu wyposażonego w odpowiedni, niezbędny do realizacji tych usług sprzęt.

Jak wskazano wyżej dla usług związanych z rekreacją (wyłącznie w zakresie wstępu) - na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy - stosuje się stawkę podatku obniżoną do wysokości 8%.

Odnosząc przedstawione we wniosku okoliczności do obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie sprzedaż biletów/abonamentów wstępu na zajęcia fitness oraz do korzystania z siłowni można sklasyfikować jako "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu", o których mowa w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, w związku z czym Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 8% na świadczone usługi.

W niniejszej sprawie rozstrzygnięto wyłącznie kwestię objętą pytaniem natomiast nie oceniano innych kwestii zawartych we wniosku, w tym prawidłowości zastosowania prawidłowej stawki VAT dla usług trenera personalnego (indywidualnego), gdyż kwestia ta nie była przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.