ITPP1/4512-453/16/MN - VAT w zakresie braku opodatkowania i braku obowiązku ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej sprzedaży kart paysafecard.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 4 sierpnia 2016 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/4512-453/16/MN VAT w zakresie braku opodatkowania i braku obowiązku ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej sprzedaży kart paysafecard.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2016 r., (przesłanym zgodnie z właściwością przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, data wpływu do tut. organu 24 czerwca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 4 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania i braku obowiązku ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej sprzedaży kart paysafecard - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2016 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 4 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i obowiązku ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej sprzedaży kart paysafecard.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności (działalność handlowa) zajmuje się także dystrybucją kart paysafecard. Wnioskodawca zawarł umowę z P., zgodnie z którą sprzedaż produktów określonych w umowie jako "doładowania elektroniczne do płatności w internecie i pieniądz elektroniczny, w tym paysafecard, ukash i inne" otrzymuje określoną prowizję. Usługa Paysafecard działa przez zakup karty z wydrukowanym kodem PIN i wprowadzenie tego kodu podczas zakupów przez internet (usługa ta bazuje na systemie prepaid). Oferta ta ma na celu ułatwienie transakcji za pośrednictwem internetu, w szczególności osobom nieposiadającym internetowego konta bankowego lub karty kredytowej. Wnioskodawca nie rozpoczął jeszcze fizycznej dystrybucji ww. produktów i powziął wątpliwość, czy taka usługa podlega opodatkowaniu VAT oraz czy powinna być rejestrowana za pomocą kasy fiskalnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

W jaki sposób należy traktować sprzedaż kart paysafecard na gruncie podatku od towarów i usług oraz czy sprzedaż kart paysafecard podlega obowiązkowi rejestracji na kasie fiskalnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, sprzedaż kart paysafecard pozostaje poza zakresem ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 45 Kodeksu cywilnego rzeczami są tylko przedmioty materialne.

Pieniądze nie są rzeczą w rozumieniu Kodeksu cywilnego, a więc także nie są towarem w rozumieniu ustawy VAT. Ich wartość w obrocie wynika z posiadania przez pieniądz funkcji płatniczych. Dopóki więc pieniądz jest nabywany jako środek płatniczy, nie będzie on towarem w rozumieniu ustawy VAT. To samo dotyczy wszelkich surogatów pieniądza, które są nabywane dla ich funkcji płatniczych, np. bonów, czy jak w analizowanym zdarzeniu przyszłym pieniędzy elektronicznych. Pieniądze elektroniczne zastępują środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary czy usługi.

Zgodnie z ustawą - Prawo bankowe z dnia 29 sierpnia 1997 r., a w szczególności z art. 4 ust. 1 pkt 5 tej ustawy, który odsyła do ustawy o elektronicznych instrumentach płatniczych z dnia 12 września 2002 r., kod PIN przechowywany w systemie elektronicznym o określonej wartości nominalnej wyrażonej w jednostkach pieniężnych PLN stanowi formę, w której emitowany jest pieniądz elektroniczny, mający za zadanie regulowanie płatności za towary czy usługi. W ten sposób zastępuje on pieniądz gotówkowy, który nie jest towarem w rozumieniu ustawy VAT. W skutek tego, surogat pieniądza gotówkowego, jakim jest właśnie pieniądz elektroniczny, nie może zostać uznany za towar. Paysafecard zawiera kod, który może być wykorzystany w ramach płatności internetowych. Kwota, którą wpłaca nabywca, jest identyczna jak nominał zawarty na Paysafecard. Nabywca wymienia więc niejako pieniądz gotówkowy na pieniądz elektroniczny.

Powołując brzmienie art. 8 ust. 1 ustawy VAT Wnioskodawca wskazał, że przekazanie pieniądza elektronicznego nie będzie także usługą w rozumieniu powołanego art. 8 ust. 1 ustawy VAT, gdyż nie dochodzi do świadczenia ani ze strony Wnioskodawcy, ani jego kontrahentów. W tym przypadku mamy do czynienia jedynie z wymianą środków pieniężnych na pieniądz elektroniczny według wartości nominalnej pieniędzy elektronicznych. Skoro czynność ta nie jest ani dostawą towarów, ani świadczeniem usług w rozumieniu ustawy VAT, pozostaje ona poza jej zakresem.

Dodatkowo Wnioskodawca podkreślił, że czynność ta, jako niepodlegająca VAT, nie wiąże się z obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej. Sprzedając Paysafecard, Wnioskodawca na gruncie VAT nie ma żadnych obowiązków ewidencyjnych w odniesieniu do tej transakcji. Niepoprawne jest - według Wnioskodawcy - ewidencjonowanie tego typu sprzedaży jako zwolnionej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 5 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podlega:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów - stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy - należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl przepisu art. 111 ust. 1 tej ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności będzie dokonywał sprzedaży kart paysafecard z wydrukowanym kodem PIN. Karta ta stanowić będzie "doładowania elektroniczne do płatności w internecie i pieniądz elektroniczny, w tym paysafecard, ukash i inne". Oferta ma na celu ułatwienie transakcji za pośrednictwem internetu, w szczególności osobom nieposiadającym internetowego konta bankowego lub karty kredytowej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że pieniądz elektroniczny jest wartością pieniężną stanowiącą elektroniczny odpowiednik znaków pieniężnych. Zatem samo wydanie (przekazanie) ww. kart z kodami PIN, które - jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego stanowią pieniądz elektroniczny, umożliwiający dokonywanie płatności za towary i usługi nabywane przez internet - nie mieści się w definicji towaru w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Karty te bowiem środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary i usługi. Zatem czynności wydania kontrahentom ww. kart paysafecard nie można utożsamiać z dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wydania przedmiotowych kart po ich cenie nominalnej nie można również uznać za świadczenie usług za odpłatnością. Z wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca stawiał jakiekolwiek ograniczenia lub warunki, jakie kontrahent musiałby spełnić, aby nabyć opisane karty paysafecadr. W konsekwencji w przedmiotowej sytuacji nie mamy również do czynienia ze świadczeniem usług na rzecz kontrahentów Wnioskodawcy.

A zatem, czynność przekazania kart paysafecard stanowiących pieniądz elektroniczny przeznaczonych do dokonywania płatności w internecie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Konsekwentnie, skoro dostawa kart paysafecard nie stanowi ani dostawy towarów ani świadczenia usług, a zatem nie stanowi sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług, to czynność ta nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Jak bowiem wynika z treści cytowanego art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z ww. względów stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 11-041 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl