ITPP1/4512-249/15/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2015 r. (data wpływu 3 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi Prywatną Specjalistyczną Praktykę Lekarską. W ramach wykonywanej działalności prowadzi gabinet medycyny pracy, w którym oprócz usług dla podmiotów gospodarczych, za które wynagrodzenie dla Wnioskodawcy jest udokumentowane fakturą dla pracodawcy, wykonywać może również badania kandydatów na kierowców i kierowców dla potrzeb Kodeksu drogowego osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej. Badania kandydatów na kierowców i kierowców nie stanowią, w ocenie Wnioskodawcy, usług w zakresie opieki medycznej. Służą sprawdzeniu fizycznej i psychicznej zdolności do prowadzenia pojazdu. Wnioskodawca uważa, że usługi te nie podlegają obowiązkowi rejestracji kasy fiskalnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego do 20.000 zł rocznego obrotu, dokumentując je tak do końca 2014 r. w Ewidencji Sprzedaży.

Czy Wnioskodawca alternatywnie może skorzystać ze zwolnienia z prowadzenia kasy fiskalnej, jeśli zapłata od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej byłaby uiszczona na jego konto bankowe, a nie gotówką w gabinecie.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli nie udziela on odpłatnie porad lekarskich, nie wykonuje żadnych zabiegów, szczepień pracowników, a więc nie wykonuje świadczeń zdrowotnych dla osób niebędących podmiotami gospodarczymi, to może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przychodów za pomocą kasy rejestrującej przy przychodach z tego tytułu do 20.000 zł rocznie i rejestrować te przychody w "książce - Ewidencji Sprzedaży", przy pobraniu zapłaty gotówką w gabinecie lub opcjonalnie przy pobraniu opłaty na konto bankowe Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

W myśl tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22).

Powołany przepis art. 111 ust. 1 ustawy określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń.

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2015 r. w powyższym zakresie obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544).

Na podstawie § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia, w którym w poz. 38 wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania (§ 3 ust. 2).

Na podstawie § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł.

W tym miejscu należy podkreślić, że w obecnie obowiązującym rozporządzeniu, Minister Finansów rozszerzył zakres czynności wyłączonych ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Jak wynika z zapisu § 4 pkt 2 lit. f ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów.

Stosownie do zapisu § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, którzy po dniu 31 grudnia 2014 r. kontynuują świadczenie usług, o których mowa w § 4 pkt 2 lit. c-j, świadczenie tych usług jest zwolnione z obowiązku ewidencjonowania do dnia 28 lutego 2015 r.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, zwolnienie, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, traci moc z dniem 1 marca 2015 r. - § 9 ust. 2.

Świadczeniem zdrowotnym zaś stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217) są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że świadczenie usług w zakresie opieki medycznej przez lekarza lub lekarza dentystę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych, w sytuacji gdy świadczenia te wykonywane są przez podatnika lub podmioty, które zatrudniają osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje (lekarze i/lub lekarze dentyści), objęte jest bezwzględnym obowiązkiem ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi Prywatną Specjalistyczną Praktykę Lekarską, w ramach której świadczy usługi w gabinecie medycyny pracy. Są to badania kandydatów na kierowców i kierowców, polegające na sprawdzeniu fizycznej i psychicznej zdolności do prowadzenia pojazdów. W ocenie Wnioskodawcy nie świadczy on w tym wypadku usług w zakresie opieki medycznej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego z obowiązku prowadzenia kasy fiskalnej przy obrocie nieprzekraczającym w poprzednim roku podatkowym 20.000 zł oraz ewentualnie możliwości zastosowania tego zwolnienia, w przypadku uiszczania płatności za świadczone usługi na konto bankowe Wnioskodawcy.

W tym miejscu zauważyć należy, że zasady i warunki wykonywania usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów regulują przepisy ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2015 r. poz. 464).

Wykonywanie zawodu lekarza - stosownie do zapisu art. 2 ust. 1 ww. ustawy - polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, w szczególności: badaniu stanu zdrowia, rozpoznawaniu chorób i zapobieganiu im, leczeniu i rehabilitacji chorych, udzielaniu porad lekarskich, a także wydawaniu opinii i orzeczeń lekarskich.

Analiza powołanych przepisów na tle przedstawionego opisu sprawy prowadzi zatem do wniosku, że skoro - jak wskazano we wniosku - Wnioskodawca prowadzi Prywatną Specjalistyczną Praktykę Lekarską i w ramach tej działalności wykonuje świadczenia zdrowotne, to zgodnie z zapisem § 4 pkt 2 lit. f powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. Wnioskodawca jest wyłączony ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Niemniej należy zauważyć, że - przy założeniu, że wcześniej nie powstał wobec Wnioskodawcy obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na zasadach ogólnych - to stosownie do zapisu § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, świadczenie tych usług było zwolnione z obowiązku ewidencjonowania do dnia 28 lutego 2015 r. W konsekwencji, na podstawie § 9 ust. 2 powołanego rozporządzenia, od 1 marca 2015 r., bez względu na wysokość osiąganego obrotu w tytułu świadczeń wykonywanych na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej usług medycznych.

Nie jest również możliwe w tym wypadku zastosowanie tego zwolnienia w przypadku uiszczania płatności za świadczone usługi na konto bankowe Wnioskodawcy, gdyż zapis § 4 pkt 2 lit. f ww. rozporządzenia wyklucza taką możliwość w przypadku świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.