ITPP1/4512-243/15/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2015 r. (data wpływu 3 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 3 marca 2015 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą - usługi księgowe PKD 69.20.Z od 1992 r. jest Pani wpisana na listę doradców podatkowych. Od 1 stycznia 2013 r. korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy (sprzedaż nie przekracza kwoty 150.000 zł). Obecnie świadczy Pani następujące usługi przy użyciu licencjonowanych programów komputerowych na podstawie zawartych umów na świadczenie kompleksowych usług księgowych:

* prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji ryczałtowej i rejestrów VAT oraz innych ewidencji wymaganych przepisami prawa podatkowego (ewidencja wyposażenie, środków trwałych, karty wynagrodzeń pracowników);

* sporządzanie i elektroniczne wysyłanie zeznań, informacji i deklaracji podatkowych;

* sporządzanie list płac;

* sporządzanie i elektroniczne wysyłanie deklaracji ZUS;

* reprezentowanie przedsiębiorstw w trakcie kontroli podatkowej tylko w zakresie prawidłowości dokonanych wpisów księgowych na podstawie otrzymanych dokumentów od podatnika.

Czynności sporządzania zeznań, deklaracji i informacji mają charakter czysto techniczny, a nie prawny czy doradczy, ponieważ są wygenerowane z programu komputerowego. Nie sporządza Pani zeznań, deklaracji, informacji na odrębne zlecenia, niezwiązane z kompleksową usługą księgową, nie udziela żadnych fachowych porad, opinii, zaleceń, wyjaśnień prawnych podatkowych, finansowych i ekonomicznych dla klientów indywidualnych niezwiązanych z biurem umową o stałe świadczenie usług księgowych - czyli nie świadczy Pani usług w zakresie doradztwa wymienionych w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit.b.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z tym, że wartość sprzedaży usług w 2014 r. nie przekroczyła kwoty 150.000 zł, nie sporządza Pani zeznań, deklaracji, informacji na odrębne zlecenia niezwiązane z kompleksową usługą księgową, nie udziela żadnych porad, opinii, zleceń, wyjaśnień, informacji prawnych, podatkowych, finansowych i ekonomicznych dla klientów indywidualnych niezwiązanych z biurem umową o świadczenie usług księgowych, czyli nie świadczy usług doradztwa określonych w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, a tylko usługi księgowe w ramach zawartych umów na kompleksowe usługi księgowe - może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podst. art. 113 ust. 1 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro za 2014 rok sprzedaż nie przekroczyła kwoty 150.000 zł (art. 113 ust. 1 ustawy) oraz nie sporządza zeznań, deklaracji i informacji na odrębne zlecenie niezwiązane z kompleksową usługą księgową, nie udziela żadnych fachowych porad, opinii, zleceń, wyjaśnień prawnych, podatkowych finansowych i ekonomicznych dla klientów indywidualnych niezwiązanych z biurem umową o stałe świadczenie usług księgowych - czyli nie świadczy usług doradczych określonych w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, a tylko usługi księgowe w ramach zawartych umów na usługi księgowe, to w 2015 r. może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Zakres doradztwa podatkowego uregulowany jest w ustawie z 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. , z 2011 r. nr 41 poz. 213 z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy ww. czynności doradztwa obejmują:

Treść przytoczonego wyżej opisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym, wskazuje że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą występować łącznie.

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadanie tytułu doradcy podatkowego, który został Pani narzucony przez system podatkowy w 1997 r., a działalność w tym samym zakresie prowadzi Pani od 1992 r., nie jest jednoznaczny z tym, że głównym przedmiotem działalności gospodarczej doradcy podatkowego jest właśnie doradztwo (co oznaczałoby brak prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT). Wykonywanie samych usług księgowych, nawet kompleksowych, nie można utożsamiać ze świadczeniem usług doradztwa. Samo bowiem posiadanie określonej wiedzy oraz legitymowanie się określonym uprawnieniem umożliwiającym wykonywanie tych usług, nie pozwala automatycznie przyjąć, że osoba świadcząca te usługi udziela klientowi porad czy wskazuje mu sposób postępowania w danej sprawie (co jest istotą usług doradczych). W ramach zawartych umów, świadczy Pani tylko usługi księgowe na podstawie dokumentów dostarczanych przez podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Przez sprzedaż - zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

* odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ww. ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do art. 113 ust. 11 cyt. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Zatem w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a, lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, wskazano, że wyłączenie ze zwolnienia od podatku dotyczy: usług prawniczych, doradztwa z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego. Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto udziela porad". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym "doradztwo" to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się osobę, która udziela porad, doradza.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 10 sierpnia 2014 r. czynności doradztwa podatkowego obejmują:

Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o doradztwie podatkowym, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności wykonywanych na rzecz osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych podatników, płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej.

Ustawa o podatku od towarów i usług przywołując pojęcie usług w zakresie doradztwa (zakres tego pojęcia obejmuje również doradztwo podatkowe), nie odwołuje się jednak wprost do innych aktów prawnych, w tym do ustawy o doradztwie podatkowym, zatem do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług definicją czynności doradztwa podatkowego, stworzoną na potrzeby uregulowania zawodu doradcy podatkowego, można posiłkować się jedynie pomocniczo - decydujące znaczenie ma więc w omawianym zakresie wykładnia językowa.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę wykładnię językową terminu "doradztwo" oraz potoczne rozumienie tego terminu, jak również brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym, należy zauważyć, że doradztwo podatkowe sensu stricto obejmuje czynności polegające na udzielaniu porad z zakresu podatków czy też wskazywaniu sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami, w tym również na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, którą podmiot np. podatnik może wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności np. do podjęcia lub zaniechania konkretnego działania. Tym samym z katalogu czynności uznawanych za doradztwo podatkowe w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym, do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, za czynności o charakterze doradczym powinny zostać uznane tylko czynności polegające na udzielaniu takim podmiotom jak: podatnicy, płatnicy i inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe oraz następcy prawni podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja 2007 r. sygn. akt K 42/05.

Natomiast czynności polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych z istoty swej bliskie są działalności zawodowej osób uprawnionych do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, czyli czynnościom księgowym, a czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych mają w znacznej mierze charakter techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że sporządzane są na podstawie innych dokumentów, w szczególności ksiąg rachunkowych (vide uzasadnienie ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego). Tym samym czynności te nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, niezależnie od tego, że zostały uznane za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym (art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy).

Powyższą wykładnię potwierdza również systematyka ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którą prawodawca rozróżnia usługi doradcze od księgowych (art. 281 pkt 3).

Ponadto zauważyć należy, że zwolnienie na podstawie art. 113 ustawy nie ma zastosowania do czynności reprezentowania podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach m.in. podatkowych i celnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym, mających z reguły charakter usług prawniczych.

Jak wynika z powyższego, czynności wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o doradztwie podatkowym nie sposób uznać za pomoc, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, polegającą na udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień z zakresu obowiązków podatkowych i tym samym nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, że od 1992 r. jest Pani wpisana na listę doradców podatkowych. Od 1 stycznia 2013 r. korzysta Pani ze zwolnienia od podatku VAT. Obecnie świadczy Pani następujące usługi przy użyciu licencjonowanych programów komputerowych na podstawie zawartych umów na świadczenie kompleksowych usług księgowych:

* prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji ryczałtowej i rejestrów VAT oraz innych ewidencji wymaganych przepisami prawa podatkowego (ewidencja wyposażenie, środków trwałych, karty wynagrodzeń pracowników);

* sporządzanie i elektroniczne wysyłanie zeznań, informacji i deklaracji podatkowych;

* sporządzanie list płac;

* sporządzanie i elektroniczne wysyłanie deklaracji ZUS;

* reprezentowanie przedsiębiorstw w trakcie kontroli podatkowej - wyłącznie w zakresie prawidłowości dokonanych wpisów księgowych na podstawie otrzymanych dokumentów od podatnika.

Nie sporządza Pani zeznań, deklaracji, informacji na odrębne zlecenia, nie związane z kompleksową usługą księgowa, nie udziela Pani żadnych fachowych porad, opinii, zaleceń wyjaśnień prawnych, podatkowych, finansowych i ekonomicznych, czyli nie świadczy Pani usług w zakresie doradztwa.

Mając powyższe na uwadze, jak również przywołane przepisy stwierdzić należy, że skoro w ramach prowadzonej działalności zgodnie z zakresem wykonywanych czynności, nie wykonuje Pani jakichkolwiek usług doradczych, czy prawniczych, a reprezentowanie w trakcie kontroli podatkowej ogranicza się wyłącznie do "prawidłowości dokonanych wpisów księgowych na podstawie otrzymanych dokumentów od podatnika", to w opisanej we wniosku sytuacji może Pani nadal korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy do momentu, gdy faktyczna wartość sprzedaży przekroczy kwotę, o której mowa w tym przepisie.

Na uprawnienie Pani do stosowania zwolnienia podmiotowego od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy nie ma wpływu fakt reprezentowania podatników w trakcie kontroli podatkowej, o ile sprowadza się ono wyłącznie do czynności wymienionych w opisanym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że w sytuacji gdy zacznie Pani reprezentować swoich klientów w Urzędach oraz ZUS w prowadzonych przez te organy postępowaniach, to utraci prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku określonego w art. 113 ust. 1 ustawy. W takim przypadku bowiem znajdą zastosowanie odpowiednio przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub b ustawy.

Dodatkowo zauważyć należy, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty lub planowany stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym lub przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Końcowo, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zaistniałego stanu faktycznego, w szczególności na informacji, że przedsiębiorstwa reprezentowane w trakcie kontroli podatkowej są tylko w zakresie prawidłowości dokonanych wpisów księgowych na podstawie otrzymanych dokumentów od podatnika. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przepisów lub któregokolwiek elementu stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.