ITPP1/4512-202/15/AP - VAT w zakresie opodatkowania planowanej dostawy nieruchomości.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 21 maja 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/4512-202/15/AP VAT w zakresie opodatkowania planowanej dostawy nieruchomości.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2015 r. (data wpływu 23 lutego 2015 r.), uzupełnionego w dniu 13 maja 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2015 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 13 maja 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej dostawy nieruchomości

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan osobą fizyczną, która od 18 października 2004 r. (z przerwami) prowadziła działalność gospodarczą (tekst jedn.: pierwsza działalność - od 18 października 2004 r. do 7 lutego 2008 r., druga działalność - od 1 października 2012 r. - działalność profesjonalna, techniczna i naukowa gdzie indziej nieklasyfikowana). Z wykształcenia jest Pan mgr. inż. architektem - nieposiadającym uprawnień projektowych. W dniu 27 października 2004 r. uzyskał Pan "podmiotowość" w podatku od towarów i usług. W okresie, w którym nie prowadził Pan działalności gospodarczej, tj. 26 marca 2008 r. zakupił Pan od gminy działkę budowlaną, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej i nie dokonał Pan odliczenia VAT-u.

Wskazał Pan, iż nabył działkę z zamiarem budowy domu mieszkalnego dla siebie i swojej rodziny oraz dla rodziców. Dom miał przybrać postać bliźniaka. W międzyczasie również Pana teściowie zgłosili chęć zamieszkania w pobliżu Pana i rodziny, w związku z czym postanowił Pan o budowie 3 połączonych ze sobą szeregowo domów. Jednak ze względu na nietypowy pomysł i trudności, które mogłyby się z nim wiązać, postanowił o budowie dwóch bliźniaków. Czwarty dom miał zostać przeznaczony dla brata żony i jego rodziny.

W związku ze wspólnymi planami życiowymi Pana i rodziny (chęcią zacieśnienia wzajemnych stosunków), rodzice oraz teściowie przekazywali Panu środki pieniężne w formie darowizn w 2012 r. oraz 2013 r.

W rzeczywistości w 2010 r. został dokonany podział geodezyjny działki na 4 części, na każdej z nich miał powstać dom. Również w tym roku otrzymał Pan pozwolenie na budowę wszystkich domów łącznie. Dziennik budowy został założony w czerwcu 2010 r., natomiast "fizyczna" budowa rozpoczęła się w 2011 r.

W trakcie budowy, która trwała dłużej niż zamierzano, teściowie przepisali własność gospodarstwa rolnego na brata żony, w związku z czym brat oraz sami teściowie nie byli już zainteresowani zamieszkaniem w budowanych domach. Dodatkowo Pana rodzice - ze względów osobistych - postanowili zakupić mieszkanie w T. i ostatecznie odstąpili od zamiaru użytkowania domów, które Pan budował. W związku z zaistniałą sytuacją aktualnie tylko jeden z domów ma być zamieszkiwany przez Pana i rodzinę (planowany odbiór budynku do meldunku to marzec 2015 r.). W zaistniałych okolicznościach, zamierza Pan dokonać sprzedaży pozostałych domów. W tym celu zawarł Pan przedwstępną umowę w dniu 27 sierpnia 2014 r. co do sprzedaży jednego z nich z przewidywaną datą przeniesienia własności 31 kwietnia 2015 r. (nieruchomość będzie gotowa do użytkowania, z kompletnym odbiorem technicznym). Pozostałe dwie części działki planuje Pan zbyć, jako działki z nakładami. Wskazał Pan, że w latach 2011, 2012, 2013 korzystając z istniejącej wtedy ulgi budowlanej i na wykończenie mieszkania odliczył VAT na łączną kwotę 21.541 zł.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

Czy planowana sprzedaż nieruchomości z majątku prywatnego będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Pana zdaniem, nieruchomości wchodzą w skład majątku prywatnego, nie mają związku z prowadzoną przez Pana działalnością, zatem sprzedaż nieruchomości nie będzie stanowiła działalności gospodarczej i nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku VAT.

Wskazał Pan, że działalność gospodarcza, którą prowadzi osobiście nie opiera się na obrocie nieruchomościami i również sprzedaż przedmiotowych nieruchomości nie wchodzi w jej zakres. Nie prowadził Pan i nie zamierza prowadzić działalności w zakresie obrotu nieruchomościami, a celem budowy domów było zamieszkiwanie całej rodziny blisko siebie, tak aby wzmocnić więzi rodzinne i w razie potrzeby stanowić dla siebie wsparcie i pomoc. Dodatkowo nie prowadził i nie prowadzi żadnych działań mających wpływ na sposób sprzedaży domów, nie stworzył żadnej profesjonalnej struktury handlowej w tym celu. Dodatkowo bezsprzecznie należy uznać, że zakup ziemi i budowa na niej domów miały spełniać wyłącznie osobiste i rodzinne potrzeby mieszkaniowe. Pana działania związane są wyłącznie ze sprzedażą z góry określonej ilości nieruchomości, które wchodzą w skład prywatnego majątku. Jest to zatem sprzedaż jednorazowa poszczególnych domów i wyzbycie się ich z osobistego majątku. Jej przebieg zależy od możliwości sprzedaży, a nie jest wynikiem planowego charakteru działań i woli ich realizacji w sposób ciągły. Wraz ze zbyciem wszystkich nieruchomości zakończy się cały proces sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 ww. artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż zarówno grunty, jak i budynki, są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a ich sprzedaż stanowi dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc powyższe na grunt rozpoznawanego wniosku stwierdzić należy, że aby uznać planowaną sprzedaż nieruchomości przez osobę fizyczną jako podatnika podatku od towarów i usług, koniecznym jest by zakres sprzedaży przybrał formę zawodową. Aktywność taka musi odpowiadać działaniom, które podejmuje podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Do czynności takich należałoby zaliczyć np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży nieruchomości, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, czy też prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych usług o podobnym charakterze.

Jest to tylko przykładowe wyliczenie, na to by uznać osobę za podatnika podatku od towarów i usług mogą wystąpić inne czynności, które będą skutkowały koniecznością zapłaty podatku od towarów i usług

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Jeśli więc dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że skoro z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że nieruchomość nabył Pan do majątku prywatnego z zamiarem wykorzystania jej na cele prywatne (tekst jedn.: w celu budowy domu mieszkalnego dla siebie i rodziny), jednak z uwagi na wystąpienie opisanych we wniosku sytuacji życiowych w rodzinie, plany te nie zostały zrealizowane, to w tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego trudno uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą niniejszej nieruchomości zabudowanej. Pomimo, że przedmiot sprzedaży spełnia definicję towarów, o których mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że dokonując tej sprzedaży będzie Pan działać w charakterze handlowca.

W konsekwencji sprzedając nieruchomość zabudowaną, korzystać będzie Pan z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynności sprzedaży oznaczają działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Dokona Pan zbycia nieruchomości należącej do majątku prywatnego. Zatem, o ile nie podejmie Pan aktywnych działań o charakterze typowym dla podmiotów prowadzących działalność w zakresie handlu, w związku z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży, planowana jej dostawa, w tak przedstawionym stanie faktycznym, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl