ITPP1/4512-17/15/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wnioskuz dnia 30 grudnia 2014 r. (data wpływu 7 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych czynności - jest prawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2015 r., został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych czynności.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Fundusz... (dalej: "Wnioskodawca" lub "Fundusz") jest zamkniętym funduszem inwestycyjnym z siedzibą w G. Fundusz działa na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. Nr 157, dalej: "ustawa o funduszach inwestycyjnych"). Zasady działalności Wnioskodawcy zostały ustalone w statucie nadanym przez E. z siedzibą w G. (dalej: "Towarzystwo"), zgodnie z którym Wnioskodawca jest funduszem inwestycyjnym zamkniętym niestandaryzowanym funduszem sekurytyzacyjnym, w rozumieniu art. 183 i następnych ustawy o funduszach inwestycyjnych.

Zgodnie z postanowieniami statutu Funduszu, celami inwestycyjnymi Funduszu jest osiąganie przychodów z lokat netto oraz wzrost wartości aktywów w wyniku wzrostu wartości lokat.

Fundusz dąży do realizacji tych celów inwestycyjnych poprzez lokowanie aktywów w zbywalne denominowane w złotych lub walucie obcej wierzytelności pieniężne, których podmiotami zobowiązanymi są osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej ("Wierzytelności"), a nadto w papiery wartościowe inkorporujące wierzytelności pieniężne oraz inne dłużne papiery wartościowe, jednostki uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego oraz prawa do świadczeń z tytułu wierzytelności, a także depozyty w bankach krajowych lub instytucjach kredytowych oraz instrumenty rynku pieniężnego. Fundusz może lokować aktywa w wierzytelności wysokiego ryzyka, w tym w wierzytelności przedawnione, niezabezpieczone lub zajęte, o ile są one zbywalne.

Nabywanie Wierzytelności w ramach działalności lokacyjnej Funduszu dokonuje się na podstawie umów cesji wierzytelności, które realizowane mogą być się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności.

W ramach prowadzonej opisanej powyżej działalności, a polegającej w szczególności na świadczeniu usług w zakresie pośrednictwa finansowego Fundusz zawarł z podmiotem, który jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Inicjatorem Sekurytyzacji") umowę sprzedaży Wierzytelności (dalej: "Umowa"). Umowa została zawarta przez Fundusz w celu przeprowadzenia procesu sekurytyzacji nabytych Wierzytelności. Na jej podstawie Fundusz będzie nabywał Wierzytelności oraz płacił Inicjatorowi Sekurytyzacji cenę sprzedaży stanowiącą wynagrodzenie za nabyte Wierzytelności. Inicjator Sekurytyzacji jest podmiotem, którego podstawowa działalność gospodarcza polega na udzielaniu pożyczek pieniężnych pożyczkobiorcom, obrocie wierzytelnościami i pośrednictwie finansowym. Przedmiotem Umowy są wierzytelności własne przysługujące Inicjatorowi Sekurytyzacji w związku z udzielonymi, a dotychczas niespłaconymi pożyczkami.

Dla Inicjatora Sekurytyzacji wpływy finansowe ze sprzedaży Wierzytelności będą służyć wprowadzeniu do obrotu, jako kapitał do finansowania przedmiotu działalności, czyli udzielania pożyczek (są dostarczeniem źródeł finansowania działalności prowadzonej przez Inicjatora Sekurytyzacji). Środki niezbędne do zapłaty Inicjatorowi Sekurytyzacji ceny za nabyte Wierzytelności zostały pokryte przez Fundusz poprzez emisję certyfikatów inwestycyjnych. Poza zapłatą ceny - Umowa nie nakłada na Fundusz innych dodatkowych świadczeń na rzecz Inicjatora Sekurytyzacji. Fundusz wraz z nabytymi Wierzytelnościami zwalnia Inicjatora Sekurytyzacji z obowiązku dochodzenia Wierzytelności oraz przejmuje ryzyko ich nieściągnięcia. Umowę pomiędzy Funduszem a Inicjatorem Sekurytyzacji można zdefiniować jako alternatywną technikę finansowania i pozyskiwania kapitału, w ramach której w zamian za wynagrodzenie zapewniające finansowanie działalności Inicjatora Sekurytyzacji, określona pula aktywów (tutaj wierzytelności Inicjatora Sekurytyzacji z tytułu umów pożyczek) wraz z generowanymi przez nie przyszłymi płatnościami, została wyodrębniona z przedsiębiorstwa Inicjatora Sekurytyzacji i przeniesiona na Fundusz, który z kolei pozyskał finansowanie zewnętrzne poprzez emisję certyfikatów inwestycyjnych.

Charakter transakcji zawartej pomiędzy Funduszem a Inicjatorem Sekurytyzacji definiuje ją jako kompleksową usługę pośrednictwa finansowego związanego z nabywaniem Wierzytelności oraz redystrybucją środków finansowych z jednoczesnym ograniczeniem ryzyka niewypłacalności dłużników. Kwalifikację taką, dokonaną przez Fundusz, potwierdza orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lutego 2007 r. (sygn. III SA/Wa 3887/06), dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych, w którym sąd podkreślił, że " (...) istota sekurytyzacji polega na pozyskiwaniu środków finansowych przez emisję wierzycielskich papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami, które są przedmiotem sekurytyzacji, np. wierzytelnościami. Oznacza to, że jeżeli wierzytelności Spółki były nabywane w celu sekurytyzacji tj. w celu ich wykorzystania do wykonania określonych operacji gospodarczych, to w badanej sprawie nie miała miejsca, jak chcą tego organy podatkowe, wyłącznie cesja wierzytelności, lecz cesja która była elementem świadczonej usługi finansowej".

Pytanie sprowadza się do rozstrzygnięcia kwestii: czy do opisanej w stanie faktycznym usługi świadczonej przez Fundusz na rzecz Inicjatora Sekurytyzacji zastosowanie ma zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym sprawy, świadczona przez Fundusz na rzecz Inicjatora Sekurytyzacji usługa pośrednictwa finansowego, podlega zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku VAT zwolnieniu od podatku VAT.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm..), dalej: "ustawa o VAT", przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Z kolei zgodnie z treścią przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami podatku VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Fundusz jest podmiotem profesjonalnie trudniącym się obrotem wierzytelnościami, zawartym w katalogu usług określonych jako pośrednictwo finansowe. W stanie faktycznym sprawy działalność gospodarcza Funduszu (w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT) polega na sekurytyzowaniu wierzytelności, które stanowią przedmiot lokat (inwestycji) na rzecz nabywców certyfikatów inwestycyjnych (inwestorów). Jednocześnie Fundusz dokonując sekurytyzacji Wierzytelności na podstawie Umowy w ramach obrotu wierzytelnościami, świadczy na rzecz ich zbywcy, tj. inicjatora Sekurytyzacji usługę pośrednictwa finansowego, dostarczając mu jednocześnie środków na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej. Obrotem po stronie Funduszu, z tytułu świadczonej usługi pośrednictwa finansowego jest w tym przypadku kwota dyskonta, to jest różnica między nominalną wartością kupowanych wierzytelności, a ceną ich zakupu. W opisanym stanie faktycznym sprawy, świadczona przez Fundusz na rzecz Inicjatora Sekurytyzacji usługa pośrednictwa finansowego, podlega zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku VAT zwolnieniu od podatku VAT.

Umowa cesji wierzytelności uregulowana została w art. 509 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Zgodnie z treścią tego przepisu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. W myśl art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego przelew wierzytelności może odbywać się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, a zatem umowa taka może należeć do kategorii umów, które podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Na skutek cesji wierzytelności zmienia się podmiot po stronie wierzyciela, natomiast przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotową interpretację wydano w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, z którego wynika, że nabycie wierzytelności następuje w ramach transakcji sekurytyzacji, co oznacza, że jeśli toku ewentualnego postępowania podatkowego zostanie ustalony odmienny od przedstawionego we wniosku stan faktyczny, niniejsza interpretacja nie wywrze skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.