ITPP1/4512-163/15/AP - VAT w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 11 maja 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/4512-163/15/AP VAT w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży lokalu mieszkalnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2015 r. (data wpływu 13 lutego 2015 r.), uzupełnionym w dniu 17 marca 2015 r. (data wpływu 20 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2015 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 20 marca 2015 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przedmiotem sprzedaży jest samodzielny lokal mieszkalny, w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Lokal został sprzedany w trybie postępowania przetargowego osobie fizycznej. Na okoliczność sprzedaży został sporządzony akt notarialny w dniu 10 marca 2015 r.

Właściciel przedmiotowego lokalu nr 41 był dłużnikiem wobec Wspólnoty Mieszkaniowej. Dochodzenie należności odbywało się na drodze sądowej w oparciu o prawomocne nakazy zapłaty w postępowaniu upominawczym nr:..;...;...;...;... oraz egzekucje komornicze nr KM...; k.m....; k.m..... Komornik sądowy, prowadząc czynności egzekucyjne, zlecił wykonanie operatu szacunkowego przez biegłego sądowego, a następnie obwieścił o pierwszej licytacji nieruchomości w dniu 18 marca 2014 r., która nie przyniosła oczekiwanych rezultatów, bo do przetargu nikt nie przystąpił i mieszkanie nie zostało sprzedane. Druga licytacja nieruchomości odbyła się 20 maja 2014 r., ale do przetargu też nikt nie przystąpił i wskutek tego druga licytacja nie doszła do skutku.

W trakcie postępowania egzekucyjnego z wniosku Wspólnoty Mieszkaniowej przeciwko dłużnikowi-właścicielowi lokalu nr 41 o świadczenie pieniężne prowadzonego przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w B., sygn. akt k.m...., k.m.... i k.m...., w wyniku bezskutecznej licytacji lokalu, wierzyciel Wspólnota Mieszkaniowa złożyła wniosek o przejęcie stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności lokalu mieszkalnego, będącego przedmiotem egzekucji w sprawie....

W następstwie tego wniosku Sąd Rejonowy w B. z dnia..., sygn. akt nr..., przysądził na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej własność stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności lokalu mieszkalnego nr 41 położonego w budynku wielorodzinnym w H. przy ul.... o powierzchni użytkowej 60,60 m2, wraz z przysługującym prawem użytkowania wieczystego gruntu oraz współwłasności przymusowej wspólnych części budynku i urządzeń służących do wspólnego użytku ogółu mieszkańców w 61/3181 części, dla którego Sąd Rejonowy w B. IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych w H. prowadzi księgę wieczystą KW nr....

Budynek Wspólnoty Mieszkaniowej jest budynkiem wielorodzinnym mieszkalno-użytkowym o procentowym udziale 20,42% powierzchni lokali użytkowych i 79,58% powierzchni lokali mieszkalnych. Pierwsze zasiedlenie budynku obecnej Wspólnoty Mieszkaniowej było w 1966 r. Przedmiotowy lokal nr 41 został zasiedlony w marcu 1976, jako przydział lokalu komunalnego. W dniu 5 lutego 1988 r. aktem notarialnym nr... zastał sprzedany przez ówczesnego Naczelnika Miasta H. na własność dla dotychczasowego najemcy lokalu nr 41. Nie podlegał podatkowi VAT.

W związku z tym, iż Wspólnota Mieszkaniowa przejęła lokal za długi i nie był odliczany VAT przy pierwszym zasiedleniu, nie było to przedmiotem VAT.

Wspólnota Mieszkaniowa nie dokonała ulepszeń, ani remontów na tym lokalu.

Wspólnota nadmienia również, iż jednym z właścicieli w tej wspólnocie jest Gmina Miejska, która posiada lokale mieszkalne i wszystkie lokale użytkowe, których zarząd powierzyła dla Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej w H. Wspólnota Mieszkaniowa podjęła uchwałę o sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego celem pokrycia kosztów poniesionych za ten lokal. Powstały dochód przeznaczy na cele remontowe budynku Wspólnoty Mieszkaniowej.

Wspólnota Mieszkaniowa jest czynnym podatnikiem VAT i podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy sprzedaż lokalu mieszkalnego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż lokalu mieszkalnego przejętego za długi właściciela lokalu nr 41 jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Co do zasady stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Jednocześnie na mocy art. 43 ust. 10 omawianego artykułu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części, do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Oznacza to, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt lub zmodernizuje go ponosząc przy tym nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (po wybudowaniu lub ulepszeniu) zostanie oddany do użytkowania w rozumieniu przepisów budowlanych i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych, nie jest to równoznaczne z jego zasiedleniem. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpi bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce, gdy nowowybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub oddany w dzierżawę, czy najem, gdyż nastąpi wówczas wykonanie czynności podlegających opodatkowaniu.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem, grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla obiektów budowlanych, które się na nim znajdują. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków lub budowli trwale z nim związanych. Jeżeli dostawa budynków lub budowli korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym dany obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa nabyła w dniu 17 października 2014 r. lokal mieszkalny położony w budynku wielorodzinnym, w związku z prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym wobec ówczesnego właściciela tego lokalu. Sąd zasądził na rzecz Wspólnoty własność tego lokalu mieszkalnego, w następstwie prowadzonego postępowania egzekucyjnego wobec ówczesnego właściciela tego lokalu (dłużnika Wspólnoty Mieszkaniowej). W związku z tym, iż Wspólnota mieszkaniowa przejęła lokal mieszkalny za długi, transakcja ta nie była przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, podatek VAT nie został odliczony. Wspólnota Mieszkaniowa nie dokonała ulepszeń, ani remontów w tym lokalu. Następnie lokal ten został na mocy aktu notarialnego z dnia 10 marca 2015 r. sprzedany w trybie postępowania przetargowego osobie fizycznej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy do pierwszego zasiedlenia w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy doszło w momencie sprzedaży lokalu mieszkalnego na rzecz osoby fizycznej (tekst jedn.: w 2015 r.), a nie jak wskazano w opisie stanu faktycznego w 1976 r. (a całego budynku - w 1966 r.). Zatem planowana sprzedaż nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy, jak wskazał Wnioskodawca w poz. 61 wniosku ORD-IN. Z uwagi jednakże na fakt, iż przy nabyciu lokalu mieszkalnego Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie, dostawa ta korzystać mogła ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Ponadto stwierdzić należy, że do opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntu, zastosowanie znajdą odpowiednio te same zasady opodatkowania, jak do budynku ośrodka i domków letniskowych, w myśl powołanego wyżej art. 29a ust. 8 ustawy.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, uznać należało je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl