ITPP1/4512-136/15/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2015 r. (data wpływu 6 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla wstępu do parku rozrywki z możliwością korzystania z jego atrakcji - jest prawidłowe.

W dniu 6 lutego 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania stawki podatku dla wstępu do parku rozrywki z możliwością korzystania z jego atrakcji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie prowadzenia parku rozrywki - parku linowego, placu zabaw. Na obiekt ten są sprzedawane bilety wstępu o różnej wartości, w ramach których klienci mogą korzystać z torów linowych, placu zabaw, w zależności od rodzaju wykupionego biletu. Drobne usługi gastronomiczne działającego na terenie parku punktu gastronomicznego nie są uwzględniane w cenie biletu i są rozliczane oddzielnie wg odpowiednich stawek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie sprzedaży biletów wstępu do parku rozrywki, uprawniające do korzystania ze zgromadzonych tam urządzeń mogą korzystać z 8% stawki podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi powinny być opodatkowane według stawki VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT i poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy. Ustawodawca w poz. 183 załącznika nr 3 ujął usługi związane z rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu. Samo pojęcie rekreacja obejmuje aktywny wypoczynek lub aktywne uczestnictwo w zajęciach, czyli można rozumieć, że bilety wstępu do parku rozrywki, gdzie uprawia się czynnie rekreację, są opodatkowane stawką VAT w wysokości 8%. Z uwagi na brak w ustawie o VAT definicji "wstępu" należy przyjąć, że "wstęp" oznacza możliwość uczestniczenia w czymś, skorzystania z czegoś. Wnioskodawca w zamian za opłatę wstępu będzie oferował możliwość skorzystania z poszczególnych atrakcji, uczestnictwo w zabawie z wykorzystaniem urządzeń znajdujących się na terenie parku, a więc możliwość uczestniczenia w czymś, skorzystania z czegoś. Nie ma racjonalnego uzasadnienia dla odmiennego traktowania wstępu na teren parku rozrywki od wstępu na teren poszczególnych obiektów i korzystania z atrakcji. Podsumowując Wnioskodawca uważa, że usługi wstępu do parku rozrywki sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 93.21 mogą korzystać z opodatkowania preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Przed rozpoczęciem wykonywania ww. usług Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o interpretację indywidualną. W interpretacji... z dnia 3 lipca 2014 r. stwierdzono, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe i do ww. usług Wnioskodawca powinien stosować stawkę podatku VAT w wysokości 23%. Wnioskodawca zastosował się do tego stanowiska. W związku z licznymi wyrokami sądów administracyjnych oraz interpretacją ogólną Ministra Finansów PTI/033/32/354/LJU/14 Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o ponowną interpretację w zakresie stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% na świadczone usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 wskazanej ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku-stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy - wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według stawki podatku.

Pod pozycją 186 wspomnianego załącznika nr 3 do ustawy wskazano "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" - bez względu na symbol PKWiU.

Pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 179, 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Powyższe pozycje dotyczą:

* poz. 179 - usług związanych z działalnością obiektów sportowych - PKWiU 93.11.10.0;

* poz. 182 - usług kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu:

* poz. 183 - usług związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne - bez względu na symbol PKWiU;

* poz. 184 - usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu - bez względu na symbol PKWiU;

* poz. 185 - wstępu na imprezy sportowe - bez względu na symbol PKWiU.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu m.in. do parków rozrywki objęte są stawką podatku w wysokości 8% na podstawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy.

Natomiast pod poz. 186 załącznika nr 3, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, która polega na prowadzeniu parku rozrywki - parku liniowego, placu zabaw. Wstęp do parku rozrywki i korzystanie z urządzeń tam znajdujących się, uzależniony jest od biletu wstępu. Usługi gastronomiczne nie są uwzględnione w cenie biletu i rozliczane są oddzielnie wg właściwych stawek.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stawki podatku od towarów i usług, jaką należy pobierać od usługi wstępu na teren parku rozrywki z możliwością korzystania z jego atrakcji.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji "wstępu", pojęcie to, także bez bliższego wyjaśnienia, występuje w regulacjach unijnych.

W obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r. art. 32 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 2011. 77. 1), wskazano, że usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

W art. 32 ust. 2 ww. rozporządzenia wskazano natomiast, że ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

W myśl art. 32 ust. 3 ww. rozporządzenia, ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę.

Według powołanego wyżej art. 32, usługi wstępu na wymienione imprezy dotyczą takich usług, "których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę", przy czym opłata może być w formie abonamentu biletu okresowego lub opłaty okresowej (ust. 1) a powyższe uregulowanie ma w szczególności zastosowanie do prawa wstępu do parków rozrywki (ust. 2 pkt 1). Z kolei w ust. 3 zawarto regulację, że "ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę". W powyższym przepisie wskazano więc na "prawo wstępu w zamian za bilet lub opłatę", zaś ustawa krajowa posługuje się w powołanym załączniku pojęciem usługi "wyłącznie w zakresie wstępu", np. do parku rozrywki.

Powołane rozporządzenie Rady Nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady Nr 282/2011 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Artykuł 32 ww. rozporządzenia definiuje "usługi wstępu" odnosząc je w szczególności do przyznania prawa wstępu na imprezy takie jak np. spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi czy do parków rozrywki.

Natomiast według definicji słownikowej pod pojęciem "wstępu" należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś - Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa - www.sjp.pwn.pl). Zatem "wstęp" nie oznacza wyłącznie wejścia, ale odnosi się również do uczestnictwa, czyli brania w czymś czynnego udziału, współudziału w jakiejś akcji, zabawie w bawialni, czy w parku rozrywki.

Zauważyć także należy, że wstęp do parków rozrywki wesołych miasteczek, na dyskoteki, sale taneczne (pozycja 183 załącznika do ustawy), usługi bibliotek, archiwów, muzeów i pozostałe usługi w zakresie kultury (pozycja 184 załącznika), pozostałe usługi związane z rekreacją (pozycja 186 załącznika do ustawy) nie mogą oznaczać biernego zachowania nabywcy biletu klienta po "dokonaniu wstępu" czyli po wejściu do danego obiektu. O ile bowiem w bibliotece, w archiwum i w muzeum, klient czyta, wybiera książki, ogląda eksponaty, to już jego zachowanie może być inne przy korzystaniu z "pozostałych usług w zakresie kultury". A jeśli chodzi o wstęp na dyskoteki, sale taneczne, czy właśnie do parku rozrywki to zasady doświadczenia życiowego dają podstawy do stwierdzenia, że klient (nabywca biletu)"wstępuje" tam po to, by wykazać się pewną aktywnością, sprawnością fizyczną, zabawami ruchowymi itd. Trudno jest więc uznać, że usługi z tych właśnie pozycji załącznika do ustawy mają dotyczyć opłaty za "bierny wstęp".

Wejście, wstęp do parku rozrywki, czy na salę taneczną jest zatem z natury rzeczy nierozłącznie związany właśnie z możliwością aktywności ruchowej przy wykorzystaniu charakteru tego miejsca i przygotowanych w nim atrakcji.

Powiązanie dwóch określeń znajdujących się w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy ("usługi związane z rekreacją" i "w zakresie wstępu") wyklucza przyjęcie, że wstęp w zakresie usług związanych z aktywnym wypoczynkiem jakim jest rekreacja, dotyczy wyłącznie "biernego" w nich uczestniczenia więc należy go zdefiniować jako "aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu".

Również wykładnia systemowa wewnętrzna nie ogranicza sposobu rozumienia "wstępu" jedynie do "biernego" uczestniczenia w jakiejś imprezie. Skoro ustawodawca wymienił w poz. 183 tegoż załącznika 3 "Usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne", to biorąc pod uwagę charakter rozrywek w wesołych miasteczkach i parkach rozrywki należy uznać, że "wstęp" do tego typu obiektów obejmuje również aktywne korzystanie ze znajdujących się tam urządzeń typowych w takich miejscach, a nie tylko bierne przyglądanie się spektaklom czy pokazom.

Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu (tak jak np. wstęp "na siłownię" czy do parku rozrywki) - por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 stycznia 2014 r. sygn. akt I FSK 311/13.

Dodać należy, że co do zasady zróżnicowanie ceny biletu wstępu np. w zależności od rodzaju usług związanych z rekreacją, do skorzystania z których dany bilet uprawnia (np. centrum rekreacyjne, w którym są różne "strefy": basen do pływania - jedna strefa, baseny rekreacyjne obejmujące m.in. zjeżdżalnie, "sztuczną rzekę" itp. - druga strefa, siłownia i sale do ćwiczeń grupowych - trzecia strefa) nie ma wpływu na wysokość stawki podatku, która ma zastosowanie do ich sprzedaży.

Odnosząc opisany we wniosku stan sprawy do przytoczonych powyżej przepisów prawa stwierdzić należy, że usługa udostępniania atrakcji znajdujących się w parku rozrywki, za skorzystanie z których będzie pobierana opłata, jest tożsama z "opłatą w zakresie wstępu". Poniesienie ww. opłaty za skorzystanie z danej atrakcji spowoduje, że usługobiorca nabędzie "prawo wstępu" i w zamian za wskazaną opłatę będzie miał prawo do skorzystania z określonej atrakcji. Zatem usługa wstępu do parku rozrywki polegająca na udostępnianiu za opłatą, znajdujących się na terenie parku rozrywki atrakcji, będzie opodatkowana obniżoną stawką VAT w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146 pkt 2 ustawy i w powiązaniu z poz. 183 i poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy.

Podsumowując, usługi wstępu na teren parku rozrywki z możliwością korzystania z jego atrakcji, w tym urządzeń, winne być opodatkowane obniżoną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Wskazać należy, że tut. organ nie dokonał oceny stanowiska Wnioskodawcy co do prawidłowości zaklasyfikowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług do grupowania PKWiU. Obowiązek prawidłowego zakwalifikowania danej czynności do właściwego grupowania PKWiU ciąży na podmiocie wykonującym te czynności.

Tutejszy organ nie jest właściwy do dokonania oceny prawidłowości przedstawionej klasyfikacji statystycznej wykonywanych usług. W przypadku wątpliwości co do prawidłowości sporządzonej kwalifikacji, Wnioskodawca może się zwrócić do właściwego w tym zakresie organu, Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29.

Ponadto w przedmiotowej sprawie zwrócić uwagę należy, że wskazanie symboli PKWiU w stosunku do usług określonych w poz. 183 i 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT pozostaje bez wpływu na opodatkowanie tych usług, gdyż zastosowanie obniżonej stawki VAT dotyczy wyłącznie wstępu, bez względu na symbol PKWiU.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.