ITPP1/4512-1103/15/DM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 stycznia 2016 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/4512-1103/15/DM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2015 r. (data wpływu 7 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania zaliczek wpłaconych uprzednio przez nabywców na rzecz sprzedającego, które "przeszły" na Wnioskodawcę w związku z przeniesieniem praw i obowiązków wynikających z zawartych przez sprzedającego umów z nabywcami oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu zaliczek - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania zaliczek wpłaconych uprzednio przez nabywców na rzecz sprzedającego, które "przeszły" na Wnioskodawcę w związku z przeniesieniem praw i obowiązków wynikających z zawartych przez sprzedającego umów z nabywcami oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu zaliczek.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

P S.A. (dalej jako: Wnioskodawca lub Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się między innymi działalnością deweloperską.

W ramach prowadzonej działalności, Spółka nabyła od innego dewelopera (dalej: sprzedający) nieruchomość położoną w G., w skład której wchodzi między innymi działka gruntowa, na której trwa budowa budynku mieszkalnego. Dla tej nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta, w której wpisane jest trzynaście roszczeń o zawarcie przyrzeczonych umów ustanowienia odrębnej własności lokali mieszkalnych w powstającym budynku mieszkalnym i ich sprzedaży. Wynikają one z zawartych uprzednio przez sprzedającego przedwstępnych umów ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży. W ramach tych umów, oraz zawartych wcześniej z tymi samymi nabywcami umów o wybudowanie lokalu mieszkalnego we wznoszonym budynku, sprzedający przyjmował od nabywców (osoby fizyczne) wpłaty na poczet ceny mieszkań, o charakterze zaliczek. Na podstawie umowy przelewu zawartej wraz z umową sprzedaży nieruchomości - pomiędzy sprzedającym a Wnioskodawcą, doszło do przeniesienia na Wnioskodawcę i przystąpienia przez niego do zobowiązań wynikających z zawartych uprzednio przez sprzedającego umów o ustanowienie odrębnej własności lokali, znajdujących się w budynku realizowanym na nabywanej działce, i ich sprzedaży. Ponadto na podstawie art. 509 Kodeksu cywilnego sprzedawca przelał na Wnioskodawcę przysługujące mu prawa wynikające z umów o ustanowienie odrębnej własności lokalu, a Wnioskodawca przelew tych praw przyjął.

Ponadto, sprzedający zawarł w formie notarialnej ugody z nabywcami lokali w budynku realizowanym na nabywanej działce, w których strony umów o wybudowanie lokalu mieszkalnego we wznoszonym budynku oraz przedwstępnych umów ustanowienia odrębnej własności lokalu i ich sprzedaży, wyraziły zgodę na przeniesienie praw i obowiązków wynikających z tych umów przez sprzedającego na Wnioskodawcę, pod warunkiem, że przejmując te prawa i obowiązki Wnioskodawca zaliczy na poczet należnej ceny wszystkie wpłaty dokonane uprzednio przez kupującego, na poczet ceny, na rzecz sprzedającego.

W efekcie opisanych czynności prawnych Wnioskodawca wszedł w prawa i obowiązki sprzedającego w zakresie przedstawionym powyżej. Tym samym zobowiązał się do wykonania zobowiązań ciążących na sprzedającym i zawarcia umów przyrzeczonych ustanawiających odrębną własność lokali i przenoszących ich własność na nabywców oraz do uwzględniania przy ostatecznym rozliczeniu wynagrodzenia z tytułu tych umów - zaliczek wpłaconych uprzednio przez nabywców do sprzedającego.

Otrzymane przez sprzedającego wpłaty tytułem zaliczek zostały przez niego opodatkowane podatkiem od towarów i usług. W ramach opisanej powyżej transakcji nie doszło do zwrotu zaliczek przez sprzedającego nabywcom, ani do przekazania zgromadzonych zaliczek Wnioskodawcy w formie pieniężnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do opodatkowania podatkiem od towarów i usług kwoty zaliczek otrzymanych uprzednio od nabywców przez sprzedającego, które przeszły na niego w wyniku czynności prawnych opisanych powyżej.

2. W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1 - w jakim okresie Wnioskodawca powinien rozpoznać obowiązek podatkowy z tytułu zaliczek i rozliczyć podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie zobowiązany do opodatkowania podatkiem od towarów i usług kwoty zaliczek otrzymanych uprzednio od nabywców przez sprzedającego, które przeszły na niego w wyniku czynności prawnych opisanych powyżej.

Powołując brzmienie art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w ocenie Wnioskodawcy, w przedmiotowym stanie faktycznym przepis te nie znajdzie zastosowania. Wnioskodawca wskazał, że dla rozstrzygnięcia o braku zastosowania ww. przepisu kluczowym jest znaczenie słowa "otrzymano" użytego w jego brzmieniu. W definicjach legalnych ustawy o VAT nie określono znaczenia tego słowa, zatem dla celów interpretacji należy posłużyć się jego znaczeniem potocznym funkcjonującym w nauce języka polskiego. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego (jego internetową wersją dostępną na stronie internetowej sjp.pwn.pl)"otrzymać - otrzymywać" oznacza dostawać coś co się należy. W sprawie będące przedmiotem wniosku, Wnioskodawca nie otrzymał w żaden sposób wpłat na poczet dostawy, którą ma wykonać, a jedynie w efekcie dokonanych czynności prawnych stał się zobowiązanym do pomniejszenia o nie końcowej ceny określonej dla nabywcy lokalu mieszkalnego. Wnioskodawca wskazał, że w ustawie o VAT ściśle określono moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymanych zaliczek. Ani w przepisie art. 19a ust. 8 ani w żadnych innych przepisach ustawowych nie wskazano aby sformułowanie otrzymać interpretować rozszerzająco w stosunku do jego literalnego brzmienia np. zrównywać je z chwilą wstąpienia w zobowiązania umowne obejmujące otrzymane zaliczki.

Zdaniem Wnioskodawcy, gdyby rozpoznał obowiązek podatkowy oraz dokonał zapłaty podatku wystąpiłoby podwójne opodatkowanie tej samej czynności otrzymania zaliczki:

* najpierw u sprzedającego, który w ramach opisanej w stanie faktycznym transakcji nie dokonał zwrotu zaliczek nabywcom, a tym samym nie był, zdaniem Wnioskodawcy, uprawniony do skorygowania podatku należnego wykazanego wcześniej od otrzymanych zaliczek,

* następnie u Wnioskodawcy, który w wyniku transakcji uzyskał prawa i obowiązki związane z tymi zaliczkami.

Poprzez zwrot należy bowiem rozumieć fizyczne przekazanie zapłaconych kwot bądź to do rąk własnych wpłacającego - w przypadku zwrotu w formie gotówkowej, bądź przelewu na rachunek bankowy. W opisywanej sytuacji zasoby pieniężne nabywców mieszkań nie zmieniły się w żaden sposób w stosunku do stanu z dnia wpłaty zaliczek. Nie nastąpiło przysporzenie majątkowe będące wynikiem przekazania gotówki.

Wnioskodawca zauważył, że zakres pojęcia zwrot zaliczki był przedmiotem orzeczeń sądów administracyjnych. W wyroku z dnia 3 grudnia 2013 r. sygn. akt I FSK 1771/12 Naczelny Sąd Administracyjny analizował treść § 13 ust. 1 w zw. z ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 listopada 2008 r., z którego podobnie jak z obecnie obowiązujących przepisów, wynikało, że w przypadku zwrotu nabywcy zaliczek podlegających opodatkowaniu podatnik wystawia fakturę korygującą. W ocenie NSA terminu "zwrot zaliczki" nie można interpretować uznając, iż obejmuje ono wszelkie sposoby zaspokajania zobowiązań. Pojęcie "zwrot zaliczki" użyte w tym przepisie należy zdaniem sądu odwoławczego odnieść do znaczenia, zgodnie z którym następuje faktyczny zwrot zaliczki dokonany przez sprzedawcę na rzecz nabywcy.

W ocenie Wnioskodawcy w opisanej sytuacji nie dochodzi także do niewykonania umowy, które niejako zobowiązywałoby do zwrotu zapłaconej zaliczki, a tym samym korekty faktury zaliczkowej, a z nią podatku należnego po stronie sprzedającego. Zgodnie bowiem z brzmieniem ugody pomiędzy sprzedającym a nabywcami lokali umowy, na poczet których nabywcy wpłacali zaliczki zostaną wykonane z tą różnicą, że zmianie uległa osoba dostawcy.

Ponadto, w dniu otrzymania przez sprzedającego zaliczek od nabywców mieszkań istniał związek pomiędzy otrzymaniem owej zaliczki, a czynnością opodatkowaną (przyszłą dostawą towaru), zaś faktura dokumentująca ową zaliczkę nie została wystawiona w wyniku błędu lub pomyłki ani w innych okolicznościach, z którymi ustawa wiąże możliwość wystawienia faktury korygującej.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku dokonania przejęcia długu nie zmienia się wielkość podstawy opodatkowania jaką ma obowiązek wykazywać w datach otrzymania zaliczek sprzedający, a jedynie przechodzi na Wnioskodawcę zobowiązanie do uwzględnienia otrzymanych i opodatkowanych już wpłat w ostatecznym rozliczeniu transakcji z nabywcą.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on zobowiązany do opodatkowania podatkiem od towarów i usług kwoty zaliczek otrzymanych uprzednio od nabywców przez sprzedającego, które przeszły na niego w wyniku czynności prawnych opisanych powyżej, natomiast po dokonaniu dostawy lokalu mieszkalnego cenę - stanowiącą podstawę opodatkowania - winien on pomniejszyć o wpłacone na rzecz sprzedającego i przejęte przez Wnioskodawcę zaliczki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Mając na uwadze powyższe uregulowania należy wskazać, że nieruchomości spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z generalną zasadą wynikającą z art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

W myśl art. 19a ust. 8 ustawy jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

W myśl cytowanych przepisów art. 19a ust. 1 i ust. 8 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu dostawy lokali i budynków powstaje z chwilą dokonania dostawy tych budynków i lokali, tj. z chwilą przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Natomiast jeżeli przed dokonaniem dostawy zostanie uiszczona całość lub część należnej zapłaty, obowiązek powstanie z tą chwilą i w części otrzymanej zapłaty.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca, będący podatnikiem VAT czynnym w ramach prowadzonej działalności, nabył od innego dewelopera (dalej: sprzedający) nieruchomość, w skład której wchodzi między innymi działka gruntowa, na której trwa budowa budynku mieszkalnego. Na podstawie umowy przelewu zawartej wraz z umową sprzedaży nieruchomości, doszło do przeniesienia na Wnioskodawcę i przystąpienia przez niego do zobowiązań wynikających z zawartych uprzednio przez sprzedającego umów o ustanowienie odrębnej własności lokali, znajdujących się w budynku realizowanym na nabywanej działce, i ich sprzedaży. Ponadto sprzedawca przelał na Wnioskodawcę przysługujące mu prawa wynikające z umów o ustanowienie odrębnej własności lokalu, a Wnioskodawca przelew tych praw przyjął. W zawartych pomiędzy sprzedającym a nabywcami lokali ugodach, strony "wyraziły zgodę na przeniesienie praw i obowiązków wynikających z tych umów przez sprzedającego na Wnioskodawcę, pod warunkiem, że przejmując te prawa i obowiązki Wnioskodawca zaliczy na poczet należnej ceny wszystkie wpłaty dokonane uprzednio przez kupującego, na poczet ceny, na rzecz sprzedającego". Wnioskodawca wszedł w prawa i obowiązku sprzedającego, a zatem zobowiązał się do wykonania zobowiązań ciążących na sprzedającym i zawarcia umów przyrzeczonych ustanawiających odrębną własność lokali i przenoszących ich własność na nabywców oraz do uwzględniania przy ostatecznym rozliczeniu wynagrodzenia z tytułu tych umów - zaliczek wpłaconych uprzednio przez nabywców do sprzedającego, które zostały przez niego opodatkowane podatkiem od towarów i usług. W ramach opisanej transakcji nie doszło do zwrotu zaliczek przez sprzedającego nabywcom, ani do przekazania zgromadzonych zaliczek Wnioskodawcy w formie pieniężnej.

Odnosząc się do powyższego należy mieć na względzie, że otrzymanie części należności nie jest samodzielną czynnością ani zdarzeniem opodatkowanym. Pomiędzy otrzymaniem przez podatnika tej należności a czynnością opodatkowaną (dostawą towarów lub wykonaniem usługi) musi istnieć bezpośredni związek. Część ta musi bowiem stanowić wynagrodzenie związane z wykonaniem czynności, za którą jest należna.

Biorąc pod uwagę fakt, że w ustawie o podatku od towarów i usług brak jest legalnej definicji użytych tam pojęć m.in. zaliczka, uzasadnionym jest sięgnięcie do definicji słownikowej tego pojęcia ("Mały słownik języka polskiego", Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1994), wg którego zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet tej należności. Zaliczkę wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego dokonania usługi przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. Zatem wykładnia językowa wskazuje na to, że aby zapłatę na poczet przyszłej należności uznać za zaliczkę musi być ona powiązana z konkretną transakcją.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że ostatecznie transakcja przeniesienia własności lokali mieszkalnych podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie miała miejsce pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcami lokali mieszkalnych. Przy czym należy zaznaczyć, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zapłata z tytułu dostawy, ale skonkretyzowana czynność, a więc dostawa lub świadczenie usług i obowiązek podatkowy również w zaliczkach (art. 19a ust. 8 ustawy) wiąże się ściśle z określoną czynnością, nawet gdy będzie ona wykonana w przyszłości.

Z wniosku wynika, że nie dojdzie do realizacji pierwotnie zawartych umów pomiędzy sprzedającym a nabywcami lokali mieszkalnych, gdyż doszło do przeniesienia praw i obowiązków z nich wynikających mocą zawartej przez sprzedającego z Wnioskodawcą "umowy przelewu". Należy także podkreślić, że Wnioskodawca zobowiązał się zaliczyć "na poczet należnej ceny wszystkie wpłaty dokonane uprzednio przez kupującego, na poczet ceny, na rzecz Sprzedającego". Ponadto, jak wynika z wniosku, kwoty zaliczek "przeszły" na Wnioskodawcę "w wyniku czynności prawnych".

W oparciu o powyższe uznać należy, że Wnioskodawca przejął zaliczkę w postaci długu sprzedającego w stosunku do nabywcy, z którego sprzedający został zwolniony w wyniku zawartej z Wnioskodawcą umowy "przelewu zawartej wraz z umową sprzedaży nieruchomości".

Biorąc powyższe pod uwagę, należy wskazać, że - wbrew opinii Wnioskodawcy - w związku z zawarciem ze sprzedającym umowy przelewu praw i obowiązków, w odniesieniu do kwot zaliczek "które przeszły na niego w wyniku czynności prawnych" powstał obowiązek podatkowy u Wnioskodawcy, a zatem Wnioskodawca jest zobowiązany do opodatkowania tych zaliczek. Powyższe - jak wykazano - wynika z faktu, że sprzedający otrzymał zaliczkę na poczet sprzedaży lokali mieszkalnych w powstającym budynku mieszkalnym, jednakże pomiędzy nim a nabywcami nie doszło do realizacji przedwstępnych umów ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży, a więc nie miała miejsca żadna transakcja podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie regulują kwestii formy w jakiej musi się odbyć zwrot zaliczki. Należy więc przyjąć, że dopuszczalna jest bowiem sytuacja, że rozliczenie zaliczki otrzymanej przez sprzedającego odbyło się poprzez zawarcie umowy przeniesienia praw i obowiązków z przedwstępnych umów sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą, sprzedającym oraz nabywcami. Wyrażając zgodę na przeniesienie praw i obowiązków zarówno Wnioskodawca, jak i nabywcy zaakceptowali fakt, że w wyniku tej umowy Wnioskodawca wstąpił w miejsce sprzedającego, a ten został zwolniony z długu wobec nabywców lokali mieszkalnych w zakresie zwrotu zaliczki.

Pomimo zatem, że zaliczki wpłacone faktycznie sprzedającemu nie zostały fizycznie przekazane Wnioskodawcy, nie doszło "do przekazania zgromadzonych zaliczek Wnioskodawcy w formie pieniężnej", jak również nie zostały także zwrócone przez sprzedawcę nabywcom, to jednak z chwilą zawarcia umowy przeniesienia praw i obowiązków, Wnioskodawca uzyskał prawo do wpłaconych przez nabywców lokali mieszkalnych zaliczek, a to powoduje, że powstał u niego obowiązek podatkowy w odniesieniu do tych kwot.

Reasumując uznać należy, że z chwilą zawarcia umowy przeniesienia praw i obowiązków, Wnioskodawca uzyskał prawo do wpłaconej przez nabywców zaliczki, a to powoduje, że z tym momentem doszło do uregulowania przez nabywcę części należności na poczet przyszłej dostawy lokali mieszkalnych. Wobec czego, wbrew ocenie przedstawionej we wniosku, Wnioskodawca jest "zobowiązany do opodatkowania podatkiem od towarów i usług kwoty zaliczek otrzymanych uprzednio od nabywców przez sprzedającego, które przeszły na niego w wyniku czynności prawnych opisanych powyżej". U Wnioskodawcy, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, powstał zatem obowiązek podatkowy w odniesieniu do kwot tych zaliczek.

Końcowo wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w niniejszej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności obowiązku "korekty faktury zaliczkowej, a z nią podatku należnego po stronie Sprzedającego" czy określenia podstawy opodatkowania "po dokonaniu dostawy" poprzez pomniejszenie ceny lokalu o "przejęte" przez Wnioskodawcę zaliczki.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl