ITPP1/4512-1061/15/MN - VAT w zakresie zasad rozliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur korygujących dotyczących faktur za korzystanie z przystanków komunikacyjnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2015 r. (data wpływu 23 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad rozliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur korygujących dotyczących faktur za korzystanie z przystanków komunikacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 23 listopada 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad rozliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur korygujących dotyczących faktur za korzystanie z przystanków komunikacyjnych.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jest jednoosobową spółką Gminy. Wnioskodawca świadczy usługi przewozowe dotyczące lokalnego transportu zbiorowego, na podstawie umowy zawartej w dniu 1 grudnia 2009 r. z Gminą. Uchwałą z dnia 24 września 2012 r., Rada Miasta ustaliła warunki, zasady oraz stawki za korzystanie z przystanków komunikacyjnych udostępnianych operatorom i przewoźnikom, których właścicielem lub zarządzającym jest Gmina. Stawka opłaty za jedno zatrzymanie środka transportu na przystanku komunikacyjnym, zgodnie z obowiązującym rozkładem jazdy, została ustalona w wysokości 0,05 zł.

Obowiązek uiszczania ww. opłat obowiązuje od 1 stycznia 2013 r. Miasto w dniu 21 stycznia 2013 r. złożyło wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług opłat za korzystanie z przystanków komunikacyjnych.

W interpretacji indywidualnej reprezentujący Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał stanowisko Miasta za nieprawidłowe. Organ stwierdził, iż opłata pobierana od operatorów i przewoźników za zatrzymanie na przystankach komunikacyjnych stanowi wynagrodzenie za usługę polegającą na udostępnieniu tychże przystanków i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższą interpretacją, Miasto - począwszy od 2013 r. naliczało podatek VAT od usługi udostępniania Wnioskodawcy przystanków komunikacyjnych. Jednocześnie Miasto wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o uchylenie ww. interpretacji. WSA uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną i wskazał, iż przedmiotowa opłata nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Minister Finansów wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną od ww. wyroku WSA. Następnie skarga kasacyjna została w dniu 8 lipca 2015 r. wycofana przez organ, o czym Miasto zostało zawiadomione pismem z dnia 16 lipca 2015 r. (doręczonym dniu 21 lipca 2015 r.).

Wobec powyższego, wyrok WSA stał się prawomocny. Wnioskodawca pismem z dnia 4 sierpnia 2015 r. został poinformowany o wyżej wymienionych okolicznościach, w tym o braku opodatkowania VAT opłaty za korzystanie z przystanków komunikacyjnych. W związku z faktem, iż wyrok WSA stał się prawomocny, Miasto w miesiącu wrześniu 2015 r. sporządziło korekty do faktur wystawionych od 7 stycznia 2014 r. do 2 lipca 2015 r., za okres od 2013 r. do 30 czerwca 2015 r., zmieniając kwalifikację z opłaty opodatkowanej podatkiem VAT, na niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Miasto korekty podatku VAT należnego za cały okres (2013 r., 2014 r. i 6 miesięcy 2015 r.), rozliczyło w miesiącu wrześniu 2015 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca mógł rozliczyć podatek VAT naliczony z korekt faktur za korzystanie z przystanków komunikacyjnych w bieżącej deklaracji podatkowej, tak jak Miasto, tj. całość w miesiącu wrześniu 2015 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sposób prawidłowy rozliczone zostały korekty podatku VAT należnego za okres 2013 r. do 30 czerwca 2015 r., tj. w miesiącu wrześniu 2015 r.

Mianowicie Wnioskodawca, na podstawie otrzymywanych od Miasta faktur VAT za korzystanie z przystanków komunikacyjnych, odliczał podatek VAT naliczony.

Miasto zaś wystawiało faktury VAT z podatkiem w stawce podstawowej, zgodnie z otrzymaną interpretacją indywidualną aż do dnia, w którym organ podatkowy wycofał skargę kasacyjną od wyrok WSA.

Miasto rozliczyło korekty za cały okres od 2013 do czerwca 2015 r., na bieżąco, tj. w rozliczeniu za miesiąc wrzesień 2015 r.

Wskazać należy w tym miejscu na zasadę neutralności podatku VAT, która wymaga, by nieprawidłowo zafakturowany podatek mógł być skorygowany, bez uzależnienia tej korekty od warunku działania wystawcy faktury w dobrej wierze.

Wobec powyższego, jeżeli spółka rozliczy korekty podatku VAT naliczonego za cały okres (od 2013 r. do czerwca 2015 r.) w deklaracji za miesiąc wrzesień 2015, tak jak Miasto, cała transakcja dla budżetu "zamknie się" na zero.

Na potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy można powołać interpretację ogólną nr PT3/033/1/101/AEW/13/63224 Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 2013 r., opublikowaną w Dz. U. Min. Fin. z dnia 2 lipca 2013 r., wydanej w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 17 stycznia 2013 r., w sprawie C-224/11 BGŻ Leasing sp. z o.o.

Również interpretacja indywidualna nr IPPP3/443-1607/11-5/LK z dnia 20 marca 2012 r. oraz wyroki, na które powołuje się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w tej interpretacji, potwierdzają stanowisko przyjęte przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (...).

Zgodnie z art. 106a pkt 1 ustawy, przepisy niniejszego rozdziału (Rozdział 1 Faktury, Dział XI Dokumentacja), stosuje się do:

#61485; sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których ustawodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiona przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy, faktura powinna zawierać:

Stosownie do art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

* podatnik wystawia fakturę korygującą.

Faktura korygująca, zgodnie z art. 106j ust. 2 ustawy, powinna zawierać:

Z kolei art. 106j ust. 3 ustawy stanowi, że w przypadku, gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

Stosownie do art. 108 ust. 1 ustawy w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Zgodnie z art. 108 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego.

Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa.

Zakres i sposób, w jaki czynności dokonywane są przez podmioty winny być udokumentowane za pomocą faktur VAT, zawarty jest w ustawie o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeniu wydanym na jej podstawie. Katalog czynności dokumentowanych fakturami VAT obejmuje m.in. dokonanie sprzedaży.

Za sprzedaż stosownie #61485; do art. 2 pkt 22 ustawy-rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi oraz w przypadku otrzymania zaliczki przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Faktura VAT jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki) i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego.

Z kolei faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Wystawia się je w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Uregulowania zawarte w ustawie mają na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jednocześnie, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

Podstawę opodatkowania, stosownie do art. 29a ust. 10 ustawy, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

W myśl art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna - art. 29a ust. 14.

Ze wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Według art. 86 ust. 19a ustawy, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Analizując przedstawiony we wniosku stan faktyczny na gruncie ww. przepisów wskazać należy, że w tym konkretnym przypadku Wnioskodawca - przy założeniu, że realizował prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach wystawionych przez Miasto z tytułu korzystania z przystanków komunikacyjnych - jest zobowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym te faktury korygujące otrzymał.

Zatem jeżeli Wnioskodawca otrzymał faktury korygujące do faktur wystawionych w okresie od stycznia 2013 r. do czerwca 2015 r. w miesiącu wrześniu 2015 r., za prawidłowe należy uznać postępowanie Wnioskodawcy, wg którego ww. faktury korygujące rozliczył w deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiąc wrzesień 2015 r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.