ITPP1/4441-9/12/MS - Wykazywanie należnego podatku VAT z tytułu nieodpłatnych przekazań towarów na cele prowadzonych akcji promocyjno-reklamowych.

W związku ze skargą wniesioną w dniu 27 lutego 2012 r. (data wpływu 1 marca 2012 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 5 grudnia 2011 r. znak ITPP1/443-1222b/11/MS w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów dokonanego w okresie od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r., doręczoną w dniu 8 grudnia 2011 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) w związku z § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), uwzględniając skargę w całości, zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 5 grudnia 2011 r. znak ITPP1/443-1222b/11/MS, uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał na wniosek z dnia 2 września 2011 r., uzupełniony w dniu 5 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów dokonanego w okresie od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r. - indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 5 grudnia 2011 r. znak ITPP1/443-1222b/11/MS.

W ww. wniosku przedstawiono stan faktyczny, z którego wynikało, iż Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie importu i dystrybucji produktów spożywczych. W celu zintensyfikowania rozwoju prowadzonej działalności gospodarczej, zwiększenia udziału w rynku produktów spożywczych oraz zapewnienia sobie wzrostu realizowanych obrotów i przychodów ze sprzedaży oferowanych produktów, Spółka organizowała różnego rodzaju akcje promocyjno-reklamowe. Akcje te były kierowane do obecnych i potencjalnych kontrahentów Spółki, dystrybutorów jej produktów (tj. hurtowni, sieci supermarketów, sieci sklepów, supermarketów, sklepów, i innych punktów sprzedaży) oraz obecnych i potencjalnych klientów Spółki (tj. finalnych konsumentów jej produktów).

Spółka organizowała m.in. akcje promocyjno-reklamowe, których końcowym efektem było, co do zasady, nieodpłatne przekazanie produktów Spółki (artykułów spożywczych) lub (oraz) towarów nabywanych przez Spółkę od podmiotów trzecich w celach marketingowych (tzw. magazyn marketingowy) na rzecz swoich obecnych oraz potencjalnych kontrahentów (dystrybutorów produktów Spółki), tj. na rzecz sieci hurtowni, hurtowni, sieci supermarketów, sieci sklepów, supermarketów, sklepów, innych punktów sprzedaży. Spółka organizowała również akcje trade marketingowe, w trakcie których kontrahenci - dystrybutorzy Spółki otrzymywali od Spółki jej produkty lub towary nabywane przez nią od podmiotów trzecich w celach marketingowych, jako formę nagrody, podziękowania i uznania dla stworzonej ekspozycji produktów Spółki u danego kontrahenta (np. gdy produkty Spółki były eksponowane poprzez ich umieszczenie na czole regału, w specjalnych koszach między regałami, w formie tzw. "wysp"- przedłużenia regału) lub (oraz) za inne działania kontrahenta wspierające promocję i reklamę produktów Spółki (np. za organizację degustacji produktów Spółki dla finalnych konsumentów).

Wśród opisanych powyżej towarów wydawanych nieodpłatnie w ramach akcji promocyjno-marketingowych znajdowały się również towary:

* stanowiące drukowane materiały reklamowe,

* towary, których jednostkowa cena nabycia (bez podatku) lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekraczała 5 zł,

* towary, których jednostkowa cena nabycia (bez podatku) lub jednostkowy koszt wytworzenia oscylowała w granicach 5-10 zł,

* towary, których jednostkowa cena nabycia (bez podatku) lub jednostkowy koszt wytworzenia przekraczała 10 zł.

Spółka wskazała również, iż nie prowadziła ewidencji towarów o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Spółka odliczała podatek VAT naliczony przy nabyciu wskazanych powyżej towarów. Wydatki na nabycie tych towarów stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wskazane powyżej akcje promocyjno-reklamowe Spółki skierowane do jej kontrahentów i finalnych konsumentów, polegające co do zasady na nieodpłatnym przekazaniu towarów nabywanych przez Spółkę od podmiotów trzecich w celach marketingowych lub (oraz) produktów Spółki, tj. artykułów spożywczych (dalej określane łącznie jako: towary), miały na celu: intensyfikację sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę, wprowadzenie do dystrybucji nowych produktów, marek Spółki, nawiązanie nowych relacji biznesowych z dystrybutorami (hurtowniami, sieciami supermarketów, sieciami sklepów, sklepami), dywersyfikację produktów (marek) oferowanych przez Spółkę poprzez wprowadzenie na rynek nowych produktów Spółki, zwiększenie rozpoznawalności Spółki, oferowanych przez nią marek i produktów wśród finalnych konsumentów, analizę potrzeb i oczekiwań finalnych konsumentów, uzyskanie oceny jakości produktów Spółki, określenie potencjalnych grup docelowych klientów i kontrahentów - dystrybutorów dla nowopowstałych lub planowanych produktów, a tym samym efektywną analizę rynku, skuteczną reklamę produktów, marek oferowanych przez Spółkę i samej Spółki, a w konsekwencji zwiększenie obrotów i przychodów ze sprzedaży osiąganych przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r. Spółka była zobowiązana do wykazywania należnego podatku VAT z tytułu nieodpłatnych przekazań towarów na cele prowadzonych akcji promocyjno-reklamowych.

Zdaniem Spółki, w okresie od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r., nieodpłatne przekazania towarów na cele akcji promocyjno-reklamowych, jako wydania towarów związane z prowadzonym przez podatnika (Spółkę) przedsiębiorstwem, były wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT i Spółka nie była zobowiązana do wykazywania z tego tytułu należnego podatku VAT (a zatem nie ciążył na niej obowiązek wystawiania faktur wewnętrznych dokumentujących przedmiotowe nieodpłatne przekazania towarów).

Uzasadniając prezentowane stanowisko Spółka wskazała, iż w art. 5 ustawy o VAT zawarto katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem. I tak zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przy czym zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r.), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanego powyżej przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 ustawy o VAT).

Według Wnioskodawcy, w świetle powyższych przepisów, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają te nieodpłatne dostawy towarów, które spełniają następujące przesłanki:

* przedmiotem nieodpłatnej dostawy jest towar, tj. rzecz lub jej część, a także wszelkie postacie energii;

*

* przedmiotem nieodpłatnej dostawy jest towar należący do przedsiębiorstwa podatnika (inny niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości, próbki);

* towar przekazywany jest nieodpłatnie, a jego przekazanie dokonywane jest na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem;

* podatnikowi, przy nabyciu lub wytworzeniu przekazywanego towaru, przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w całości lub w części.

Wnioskodawca uważa, iż z literalnego brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., wynika wprost, iż przepis ten dotyczy takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłączenie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Tym samym, powyższy przepis nie dotyczy nieodpłatnych przekazań towarów, które zostały dokonane na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Natomiast, przepis art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, jest przepisem szczegółowym do przepisu art. 7 ust. 2 tej ustawy i określa rodzaje towarów, których przekazanie, mimo iż dokonywane na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, zostało wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT. Zatem, drukowane materiały reklamowe, prezenty o małej wartości i próbki, również w przypadku ich przekazania przez podatnika nieodpłatnie na cele inne, niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednak, wszelkie inne towary należące do przedsiębiorstwa podatnika, przekazywane nieodpłatnie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, będą opodatkowane podatkiem VAT tak jak odpłatna dostawa towarów, jeżeli podatnik przy nabyciu (wytworzeniu) tych towarów miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. A contrario, wszelkie nieodpłatne przekazania towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika, na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, niezależnie od tego czy przekazywany towar będzie drukowanym materiałem reklamowym, prezentem o małej wartości, próbką czy też innym towarem; nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu (wytworzeniu) tych przekazywanych towarów.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy - w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r., przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia (nieodpłatnie) towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca wskazał wyrok NSA wydany w składzie siedmiu sędziów, z dnia 23 marca 2009 r. (sygn. akt I FPS 6/08), którym stwierdzono, iż "przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów."

W przedstawionym stanie faktycznym, Spółka dokonywała nieodpłatnych przekazań towarów należących do prowadzonego przez nią przedsiębiorstwa na cele bezpośrednio związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem i jej działalnością gospodarczą. Do głównych celów nieodpłatnych przekazań towarów w ramach akcji promocyjno-reklamowych należała bowiem: budowa wizerunku Spółki, promocja i reklama oferowanych przez nią marek i produktów, zwiększenie ich rozpoznawalności wśród finalnych konsumentów, a także nawiązanie nowych relacji biznesowych z kontrahentami (hurtowniami, sieciami sklepów i innymi dystrybutorami produktów oraz marek Spółki).

Głównym celem wskazanych działań marketingowych, w ramach których dochodziło do nieodpłatnego przekazywania towarów, było zwiększenie poziomu obrotów i przychodów realizowanych przez Spółkę. Tym samym, w ocenie Spółki związek nieodpłatnych przekazań towarów na organizację opisywanych akcji promocyjno-reklamowych z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem (i prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą) nie powinien budzić żadnych wątpliwości.

A zatem, skoro Spółka dokonywała nieodpłatnych przekazań towarów należących do jej przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwem, to tym samym, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r., Spółka nie była zobowiązana do wykazywania należnego podatku VAT z tytułu nieodpłatnych przekazań towarów na cele opisywanych akcji promocyjno-reklamowych, tj. na cele związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.

Spółka uzasadniając własne stanowisko powołuje się na wyroki: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 1 grudnia 2010 r. (sygn. akt I SA/Wr 1201/10) oraz w Poznaniu z dnia 25 listopada 2009 r. (sygn. akt I SA/Po 811/09), jak również Naczelnego Sadu Administracyjnego z dnia 10 marca 2010 r. (sygn. akt I FSK 1520/09), z dnia 23 marca 2009 r. (sygn. akt I FSP 6/08), z dnia 24 września 2008 r. (sygn. akt I FSK 922/08), z dnia 13 maja 2008 r. (sygn. akt I FSK 600/07). Spółka wskazała również na interpretacje Ministra Finansów, m.in: z dnia 10 czerwca 2010 r. (sygn.: ITPP2/443-221/07/10-S/AP), z dnia 21 marca 2011 r. (sygn. ITPP1/443-227a/09/11-S/MN), z dnia 21 marca 2011 r. (sygn. ITPP1/443-693/09/11-S/DM), z dnia 30 marca 2011 r. (sygn. ITPP2/443-484/09/11-S/PS), z dnia 6 kwietnia 2011 r. (sygn. ITPP1/443-292a/09/11-S/KM), z dnia 19 kwietnia 2011 r. (sygn. ITPP2/443-300/10/11-S/AW), z dnia 14 czerwca 2011 r. (sygn. ILPP1 /443-313/09/11 -S/AW), z dnia 7 czerwca 2011 r. (sygn. ILPP1/443-498/10/11-S/MK), z dnia 31 maja 2011 r. (sygn. IPPP1/443-461/11-3/PR).

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 5 grudnia 2011 r. znak ITPP1/443-1222b/11/MS uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W dniu 21 grudnia 2011 r. (data wpływu 23 grudnia 2011 r.), Spółka złożyła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w którym wniosła o zmianę wydanej interpretacji i uznanie Jej stanowiska za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów w odpowiedzi z dnia 24 stycznia 2012 r. znak ITPP1/443W-94/11/BK na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji.

Nie zgadzając się z ww. rozstrzygnięciem, w dniu 27 lutego 2012 r. (data nadania) za pośrednictwem tutejszego organu Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na wydaną indywidualną interpretację, w której wnosi o uchylenie przedmiotowej interpretacji indywidualnej.

W złożonej skardze Skarżąca zarzuca organowi naruszenie:

* art. 7 ust. 1, ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r., poprzez uznanie, iż nieodpłatne przekazania towarów dokonywane przez Skarżącą stanowią odpłatne dostawy towarów i jako takie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i w efekcie - dokonanie błędnej wykładni tych przepisów,

* art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa poprzez dokonanie analizy stanu faktycznego przez pryzmat niewłaściwego przepisu tj. art. 7 ust. 1 ustawy o VAT zamiast art. 7 ust. 2 oraz ust. 3 tejże ustawy oraz nieuwzględnienie w wydanej interpretacji jednolitej linii orzeczniczej sądów administracyjnych oraz stanowiska Ministerstwa Finansów prezentowanego w indywidualnych interpretacjach podatkowych wydawanych, m.in. za pośrednictwem Dyrektorów Izb Skarbowych, w zbliżonych do przedstawionego stanach faktycznych wskazanych przez Skarżącą we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, naruszając tym samym zasadę prowadzenia postępowań (w tym postępowań w sprawie wydania interpretacji indywidualnej) w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Skarżąca przedstawiła dotychczasowy przebieg postępowania, a następnie, uzasadniając naruszenie przepisów art. 7 ust. 1, ust. 2 oraz ust. 3 wskazała, iż w jej ocenie - w wydanej interpretacji - organ podatkowy, dokonał błędnej i nieuprawnionej interpretacji przyjmując, iż nieodpłatne przekazanie towarów w ramach akcji promocyjno-reklamowych opisanych w stanie faktycznym stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Według Skarżącej z dostawą towarów o charakterze odpłatnym można mieć do czynienia wyłącznie w sytuacji, gdy pomiędzy stronami danej, konkretnej transakcji istnieje stosunek prawny skutkujący ekwiwalentnością wymiany (tj. towar-pieniądz, towar-usługa albo towar-towar). W przedmiotowej sprawie taka sytuacja, nie miała jednak miejsca, bowiem nieodpłatnych przekazań (jako formy podziękowania, nagrody, czy uznania) Skarżąca dokonywała z własnej woli. A zatem był to akt o charakterze odpowiadającym akcji promocyjno-reklamowej, w ramach której Skarżąca dokonuje nieodpłatnych przekazań towarów (np. wręczanie kontrahentom prezentów okazjonalnych).

Skarżąca zarzuca, iż organ podatkowy bezzasadnie rozszerzając stan faktyczny przyjął, iż w przedmiotowej sprawie dochodzi do ekwiwalentności wynikającej ze wzajemności świadczeń, bowiem przekazaniu towarów przez Skarżącą towarzyszy świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony. W ocenie Skarżącej bowiem, w przedstawionym stanie faktycznym dochodzi jedynie do obopólnej korzyści Skarżącej i kontrahentów. Akcje marketingowe będące przedmiotem wniosku to wspólne działania Spółki i jej kontrahenta, których celem jest zachęcanie ich klientów do zakupu towarów u jednego z nich (kontrahenci) przy wykorzystaniu produktu drugiego (Skarżącej). Wspólna kooperacja, miała na celu uzyskanie poprzez oddzielne, lecz skoordynowane działania Skarżącej i jej kontrahentów, określonego rezultatu, o korzystnym dla nich wymiarze ekonomicznym, np. zachęcenie jak największej ilości wspólnych klientów partnerów do dokonania zakupów towarów u jednego z nich. Pomiędzy uczestnikami takich działań nie dochodzi jednak do wzajemnych świadczeń w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1, bowiem podjętych działań nie można racjonalnie wycenić, jak również w przedsięwzięciu takim nie chodzi do wzajemnego świadczenia pomiędzy uczestnikami tych działań. Strony podejmują takie działania nie dla osiągnięcia konkretnych zysków/korzyści, lecz dla osiągnięcia wspólnego celu nakierowanego na korzystne dla nich zachowanie osób trzecich (konsumentów/finalnych klientów obu stron). Zdaniem Skarżącej, samo uznanie danej czynności za świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego nie oznacza jeszcze, że czynność ta może być jednocześnie uznana za usługę na gruncie prawa podatkowego.

W ocenie Skarżącej do nieodpłatnych czynności przekazania towarów opisanych w stanie faktycznym mógłby mieć ewentualnie zastosowanie przepis art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Mając jednak na uwadze fakt, że przekazania te są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, nie były w okresie od 1 czerwca 2005 r. do 31 marca 2011 r. opodatkowane podatkiem VAT, bez względu na to, czy Skarżącej przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem przekazanych towarów, czy też nie.

Skarżąca uważa, iż zgodnie z wykładnią językową, łączna interpretacja przepisów art. 7 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy, prowadzi do następujących wniosków, iż:

Jednocześnie w odniesieniu do podatku naliczonego Skarżąca wskazała, iż przedmiotowe przekazania dokonywane w ramach akcji promocyjno-reklamowych były ściśle związane z realizowaną przez Skarżącą sprzedażą opodatkowaną VAT, w pośredni sposób wpływając na wzrost opodatkowanych Jej obrotów, a zatem poniesione wydatki miały związek ze sprzedażą opodatkowaną VAT i spełniony został podstawowy warunek określony w art. 86 ust. 1, dający Skarżącej prawo do odliczenia podatku naliczonego pomimo, iż sama czynność przekazania towarów nie podlegała opodatkowaniu.

Skarżąca podkreśliła, że prezentowane przez Nią stanowisko, zostało wielokrotnie potwierdzone przez orzecznictwo sądów administracyjnych oraz przez organy podatkowe, m.in. w powołanych we wniosku orzeczeniach i interpretacjach indywidualnych wydanych w zbliżonych stanach faktycznych.

I w związku z powyższym, Skarżąca zarzuca, że poprzez nie uwzględnienie przez tutejszy organ, zarówno jednolitego orzecznictwa sądów administracyjnych, jak i stanowiska prezentowanego przez organy podatkowe i dokonanie jednostronnej i nieuprawnionej wykładni materialnych przepisów prawa podatkowego oraz pomijanie ewidentnych okoliczności faktycznych korzystnych dla podatnika, została naruszona zasada działania organów w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych określonej w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej.

Stosownie do treści art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi otrzymanej w dniu 1 marca 2012 r., uwzględniając obecnie utrwaloną linię orzeczniczą sądów administracyjnych, uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów, które zostały następnie nieodpłatnie przekazane - jest prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, rozpatrując ponownie przedmiotową sprawę stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast zgodnie z treścią art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 7 ust. 2 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Zgodnie z art. 7 ust. 3 cyt. ustawy, przepisu ust. 2 tego artykułu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek

Artykuł 7 ust. 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r.) definiował prezenty o małej wartości, przez które rozumiało się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Z kolei od 1 stycznia 2009 r. art. 7 ust. 4 ustawy brzmi: Przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Stosownie zaś do art. 7 ust. 7 ustawy - przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie importu i dystrybucji produktów spożywczych. W celu intensyfikacji sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę, w okresie od 1 czerwca 2005 r. do 31 marca 2011 r. - Spółka organizowała różnego rodzaju akcje promocyjno-reklamowe. Akcje te były kierowane do obecnych i potencjalnych kontrahentów Spółki, dystrybutorów jej produktów oraz obecnych i potencjalnych klientów Spółki. Na rzecz kontrahentów Spółka organizowała m.in. akcje trade marketingowe, w trakcie których kontrahenci (dystrybutorzy) otrzymywali produkty Spółki lub towary nabywane przez nią od podmiotów trzecich w celach marketingowych, jako formę nagrody, podziękowania i uznania dla stworzonej ekspozycji produktów Spółki u danego kontrahenta lub (oraz) za inne działania kontrahenta wspierające promocję i reklamę produktów Spółki (np. za organizację degustacji produktów Spółki dla finalnych konsumentów). Spółka odliczała podatek VAT naliczony przy nabyciu opisanych powyżej towarów. Wydatki na nabycie tych towarów stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów, stan faktyczny wynikający z wniosku oraz argumentację Spółki przedstawioną przy formułowaniu zarzutów w uzasadnieniu skargi, z której wynika, iż przekazania towarów dokonywane przez Spółkę (w okresie od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r.), należących do jej przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem na potrzeby reklamy lub promocji, miały charakter dobrowolny i nieodpłatny, a pomiędzy stronami tych transakcji, nie dochodziło do wzajemnych świadczeń związanych z ekwiwalentnością tej wymiany - stwierdzić należy, że w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, czynności te nie stanowiły dostawy towarów (nawet jeżeli Spółce przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów), a w konsekwencji nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Końcowo nadmienia się, iż interpretacja nie wywrze skutków prawnych w przypadku ustalenia w ewentualnym postępowaniu podatkowym odmiennego od przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.